Dragon Age: Inquisition - Een grootsere wereld | Gamer.nl

Dragon Age: Inquisition - Een grootsere wereld | Gamer.nl

PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.

Het is vast geen toeval dat je als Inquisitor in deze derde Dragon Age de balans in de fantasy-wereld van Thedas moet zien te herstellen. Een brute burgeroorlog tu en Templars en Mages zorgt ervoor dat het land in chaos is gestort. Het is aan de Inquisitor en zijn Inquisition om de orde weer te herstellen.

Grootsere wereld

Dat doe je deze keer in een wereld die grootster is opgezet dan ooit. Onder andere magische bo en, verlaten kastelen en door draken beheerste mijnen komen voorbij. De Inquisition bestaat onder andere uit een rebelse boogschutter, een lompe reus en een magiër die uit is op wraak. Dat de locaties en de personages de wereld mi chien niet op de kop gaan zetten wat betreft originaliteit is geen enorm probleem. Dragon Age moet het vooral van twee andere dingen hebben: de keuzes die je maakt in het verhaal en de strategische gevechten.

Dragon Age: Inquisition

Ieder gevecht is op twee verschillende manieren aan te pakken. Zo kunnen de Inquisitor en zijn team gewoon op iedere beer, troll en tovenaar inhakken alsof het een hack ’n slash-game is. Het grootste verschil hierbij is dat het op ieder moment mogelijk is om te wi elen tu en de verschillende leden van het team. Het ene moment wordt er met zwaarden gezwaaid en even later speel je als een boogschutter die veilig vanaf een afstandje pijlen staat te schieten.

Intere anter wordt het wanneer je ervoor kiest om het spel even pauzeren en ieder onderdeel van de Inquistion een opdracht geeft. Zo kun je de gehoornde reus The Iron Bull commanderen de smalle doorgang te blokkeren, Sera de boogschutter en Vivienne de magiër van een hoger gelegen punt vijanden laten bekogelen en zelf ondertu en iedere tegenstander uitschakelen die toch door deze barrière weet door te breken.

Het is geen X-COM, maar Dragon Age Inquistion zorgt er met deze tactische gevechten en het isometrische perspectief voor dat de nare bijsmaak van de wel erg oppervlakkige hack ’n slash-gevechten een beetje vergeten wordt.

Dragon Age: Inquisition

Hartverscheurende dilemma’s

Met het verhaal lijkt het ook wel goed te zitten. BioWare weet als geen ander geloofwaardige personages te creëren en ze vervolgens voor de meest hartverscheurende dilemma’s te stellen. Laat je de onschuldige zoon van een kwaadaardige Mage voor zijn ogen geëxecuteerd worden of probeer je er nog een stokje voor te steken? Luister je naar het advies van een voormalige Mage of trek je je eigen pad?

Keuzemomenten zijn in de dialogen iets subtieler. Met behulp van het bekende wiel van opties uit andere BioWare-games reageer je als speler op wat er zich in de wereld van Dragon Age afspeelt. Hoe jouw Inquisitor zich gedraagt tegen andere personages in de wereld beïnvloedt vervolgens weer het verhaal. De game moet uiteindelijk zo’n veertig verschillende eindes hebben die in kleine details van elkaar verschillen. Jouw keuzes hebben dus zeker enige invloed op hoe het verhaal afloopt.

Dragon Age Inquisition heeft daarbij het voordeel dat er voornamelijk met geheel nieuwe personages wordt gewerkt. Er wordt al gehint naar oude bekenden die een terugkeer maken, maar de hoofdpersoon in Inquisition en zijn party zijn stuk voor stuk nieuw en dus niet gebonden aan de keuzes die je in eerder games hebt gemaakt. Dat is ergens wel een geruststelling na het teleurstellende slotstuk van Ma Effect 3 die je gemaakte keuzes nauwelijks meenam.

Dragon Age: Inquisition

BioWare lijkt zich daarom wat meer op andere onderdelen van de game te richten. Skyrim is het nog niet, maar Inquisition is duidelijk grootser van opzet dan zijn voorgangers. Te paard het land doorkruisen is daarom een nieuwe toevoeging en ook het dynamische systeem voor de verschillende wezens die je tegenkomt is hier een reactie op. Slacht je iedere beer die je tegenkomt af, dan zul je uiteindelijk minder van deze vriendelijke bosdieren in het wild tegenkomen.

Het zijn allemaal logische nieuwe stappen voor een derde game in een serie, maar wereldschokkend is het niet. In veel opzichten is Dragon Age ook voorbij gestreefd door soortgelijke games die het veel eerder al grootser aanpakten. Helemaal met The Witcher 3: The Wild Hunt in het vooruitzicht voelt Dragon Age: Inquisition nog een beetje als een overblijfsel uit de vorige generatie. Niettemin is het feit dat Bioware Dragon Age daadwerkelijk onder handen neemt een goed teken.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou