Doom (multiplayer hands-on) | Gamer.nl

Doom (multiplayer hands-on) | Gamer.nl

Doom. Eindelijk. Wij zijn, denken we, niet de enige die dit weekend voor het eerst in tijden ons Space Marine-pak weer aantrokken. Al is het dan ‘slechts’ voor een multiplayerbèta. Doom is de reden dat we al jaren shooters spelen en dan mag je best een beetje enthousiast worden van twee leveltjes en een beetje schieten. 

Maar kan de nieuwe Doom de Doom van weleer zijn? Laten we vooropstellen dat maar weinig games de impact kunnen hebben die Doom destijds had. De allereerste Doom verlegde grenzen en deed dingen op een pc die we nog nooit hadden gezien. Maar wie weet kan de nieuwe Doom wel het plezier van weleer terughalen. Dat ‘old school-gevoel’ van lekker onbezorgd knallen. Gewoon geen gelul, vol in de aanval en de Hel met al zijn demonen letterlijk het vuur aan de schenen leggen. Dat zou toch moeten kunnen?

Of Doom dat daadwerkelijk kan, kunnen we je pas in mei van dit jaar definitief vertellen. Maar wat we al wel kunnen verklappen is dat het multiplayergedeelte van Doom dat old-school-gevoel aardig weet te benaderen. Wat heet, onze eerste stappen in de Doom-bèta voelden aan alsof we weer even terug waren in de jaren negentig. De Gouden Jaren van de shooter. Rondrennen door donkere gangen en zonder poespas lekker knallen. Geen reloads, regenererende gezondheidsbalk, killstreaks-bonu en of killcams. Gewoon schieten tot je wapen leeg is of je zelf in stukken bloedend vlees uit elkaar spat. Dat is in een notendop de multiplayerbèta van Doom.

Snel genoeg?

Maar is het dan wel echt Doom? Ja en nee. Die donkere, beklemmende Doom-sfeer, aangevuld met strakke gitaarrifs en dat gevoel dat Beëlzebub ieder moment vanuit een waterval van lava voor je neus kan springen, zitten er zeker in. Evenals iconische wapens zoals de plasma rifle, rocket launcher en de super shotgun. Daarnaast liggen er overal gezondheids- en munitiekistjes waardoor je al rennend en schietend eigenlijk de beste kans maakt om als winnaar uit de bus te komen. Precies zoals dat twintig jaar geleden het geval was.

Dat alles geeft de game nu al dat onmiskenbare Doom-sausje wat iedereen ook verwacht. Bovendien is de gameplay, zoals gezegd, al lekker snel en ren je, zij het mi chien wat minder snel dan in de oude shooters, heerlijk door gangen op zoek naar iemand die je in tweeën kan knallen. Of je de snelheid trouwens goed vindt, zal straks voor iedereen persoonlijk zijn, maar voor ons voelde het eigenlijk wel goed aan. Dat je niet kunt sprinten of bunny hoppen doet daar niet zoveel aan af, zeker omdat de heerlijke double jump veel goed maakt.

Maar wat de bèta helemaal Doom maakt, is de mogelijkheid om zelf in de huid van een demon te kruipen, meer specifiek de Revenant. Een demon met raketten en een rocketjump, hoe Doom wil je het hebben? Wie de demon-rune (deze verschijnt willekeurig in het speelveld) oppikt kan bovendien zorgen voor een spectaculaire come-back, want de Revenant staat sowieso garant voor een puntje of zes. Mits je niet al te veel raketten om de oren krijgt. De Revenant mag dan bijzonder sterk zijn, ongenaakbaar is hij zeker niet.  

Tijd voor iets nieuws

Er zijn echter ook wat zaken die helemaal niets met Doom te maken hebben. Zo vinden we de toevoeging van load-outs voor je wapens totaal niet in het straatje van de Doom-gameplay pa en. Evenals het feit dat we tijdens het spelen, met uitzondering van de behoorlijk sterke Gau -rifle, helemaal geen wapens kunnen oppakken. Inderdaad, de tijd dat je met z’n allen op zoek ging naar het beste wapen is helaas voorbij. Nu kan iedereen vanaf de start al los met een rocket launcher of super shotgun. Het is een keuze die we vooralsnog niet zo goed begrijpen, aangezien juist dit soort elementen destijds zorgden voor intenste momenten en een andere manier van spelen in vergelijking met de huidige online shooters.

Daarnaast voelen de wapens vooralsnog helemaal niet zwaar aan en worden spelers nauwelijks afgestopt door bijvoorbeeld een voltreffer met een rocket launcher. Dat je allemaal stomme schade-cijfertjes boven je tegenstanders ziet wanneer je ze raakt maakt het er ook niet beter op. Het maakt de game eigenlijk een beetje te modern, waar we stiekem hoopten dat Doom mi chien toch wat ouderwetser zou zijn. 

Maar voordat er mensen zijn die nu al een conclusie trekken, die rare onderdelen halen de gameplay nauwelijks naar beneden. Voorlopig lijkt Doom toch nog steeds zijn eigen plan te trekken en wie zijn wij om dan heel hard te roepen dat de game meer moet zijn zoals in de jaren negentig? Die tijd is voorbij en mi chien moeten we dat maar gewoon accepteren. Doom lijkt voorlopig een goede balans te hebben gevonden tu en oud en nieuw en we kunnen niet ontkennen dat we het hele weekend met plezier door de twee beschikbare levels van de bèta hebben rondgerend. En daar draait het uiteindelijk toch om.

Doom komt op 13 mei uit op pc, Xbox One en PlayStation 4. Deze preview is gebaseerd op de PS4-versie van de game. 

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou