De allereerste Dirt was een revelatie voor rally- en racefans tegelijk. Bloedserieus, weer met chirurgische precisie door bochten heen glijden en gebouwd op onberispelijke kwaliteit. Het publiek sloot de nieuwe serie (of de opvolger van Colin McRae Rally, net wat je wilt) direct in het hart. Onvoorwaardelijk bleek die nieuwe liefde niet, toen in het tweede en het derde deel Ken Block steeds duidelijker naar voren werd geschoven als het gezicht van de serie.
De extravagante coureur drukte zijn stempel op Dirt, dat zich in de games vertaalde naar een schreeuwerig Amerikaans sausje met vuurwerk, stunts, trucs en visueel spectaculair autogeweld. De sensatiezoeker sloot het in zijn armen, terwijl de doorgewinterde rallyfanaat met afgrijzen toekeek hoe een eens zo serieuze rallyserie binnen drie delen meer leek op een MTV-uitzending van Nitro Circus dan de door hem zo geliefde secondenspanning van echte rally. Nu bevestigt Codemasters wat wij al vermoedden: de serie werd ‘te schizofreen’ en een splitsing was dus onvermijdelijk. Wie Nitro Circus-pret wil kiest voor Showdown, wie seconden wil schaven en kilometerslange parkoersen wil ontleden wacht op Dirt 4.
Hoonigan
De eerste beelden en onze eerste rondjes met Dirt Showdown voelen niet eens meer zozeer aan als een Codemasters-racegame waarvan Ken Block het gezicht is, maar meer als een Ken Block-game die toevallig door Codemasters wordt ontwikkeld. Helemaal ongelijk lijkt Codemasters ons daarin niet te geven. Ooit maakte Ken Block de obstakelrace Gymkhana groot en Dirt stapte daar zwaar op in. Nu maakt de coureur furore met het nieuwe racetype Hoonigan en dat is nu precies waar Dirt Showdown zwaar op gaat inzetten.
Hard racen, zo snel mogelijk, door obstakels beuken, tu endoor donuts om palen heen draaien en op de juiste momenten air time pakken. Gooi er een paar flinke spuiten vuurwerk en een uitzinnig publiek tegenaan en je hebt de e entie van deze modus goed te pakken. De kleine parkoersen draaien om behendigheid en spektakel. Voor dat eerste heeft de ontwikkelaar zelfs onkarakteristiek een hulpje voor het driften toegevoegd. Het klinkt als auto-aim voor drifters, maar er werd ons verzekerd dat het ‘zo ver niet gaat’. De auto is simpelweg slimmer ‘in het detecteren van waar jij je drift wil maken’. Kortom, auto-aim voor drifters dus.
Nu de serieuze kant van het rallyrijden toch uit het raam is, kunnen ze ook meteen ietsje meer uit de kast komen wat betreft de kant die ze voor spelers op willen: “Dit is meer pick up ‘n play, we willen dat spelers zich makkelijker een soort van hero driver voelen”. De rallyfanaat veegt ondertu en het zweet van zijn voorhoofd. Zoiets wil iemand niet horen die de edele en traditionele sport van het rally racen beoefent. Maar het is precies de filosofie die past bij Showdown, dat puur en alleen draait om makkelijk behapbaar spektakel. Waarom zou je het dan niet toegankelijker maken? De serie is immers niet voor niets gesplitst.
Sandbox racen!
Naast een tweede belangrijke modus (Destruction, dat draait om het uitrijden van een race terwijl je tegenstanders allesbehalve van plan zijn om jouw bumper te ontzien) hebben we ook even kort mogen spelen met Joyride. In dit geval werd onze bolide losgelaten in de havens van locatie Dockside, een aardig groot gebied boordevol uitdagingen. Air Time pakken over een vrachtwagen trailer, binnen tien seconden door een reeks open containers racen, een donut tu en twee opleggers door maken, het zit er allemaal in. Haal genoeg uitdagingen en de volgende locatie wordt geopend, maar wie het rustig aan wil doen blijft op z’n gemakje nog even rond tuffen in Dockside, bijvoorbeeld op zoek naar verborgen embleempjes.
Dirt Showdown is in het leven geroepen om iedereen te plezieren, zodat Dirt zelf niet meer iedereen hoeft te plezieren. De splitsing van jeugdig spektakel tegenover serieus secondewerk was onvermijdelijk en voor beide groepen fans ook noodzakelijk. Het is een feit dat Dirt 2 en Dirt 3 teveel een dubbel gezicht hadden. Een derde groep kon mi chien allebei de facetten waarderen, maar er waren teveel spelers die zich slechts wilden richten op één kant van de medaille. Het maakt Dirt Showdown in ieder geval nu al tot een dankbare titel, op maat gemaakt, heerlijk ogend en met een besturing die al het over de top spektakel met gemak onder jouw vingers plaatst.