Vergis je niet, we vonden de laatste Dirt-games best te pruimen. Ondergetekende installeerde zelfs in een lollige bui, geheel toevallig overigens, vorige maand nog Dirt 3 op zijn pc om even lekker te raggen. Want na al het grafische geweld en de iets te gepolijste race-ervaring van onder andere Driveclub waren we toe aan vieze wagens en rauwe handrembochtjes. Maar door de gelikte menu’s, het toch wat rare Gymkhana, de vergeeflijke flashback-optie en races die weinig met rally van doen hadden, was de reeks afgedwaald van de oorspronkelijke insteek: rallyrijden op het puntje van je stoel om net zo hard te worden afgestraft als je een foutje maakt.
De komst van Dirt Rally is daarom een meer dan fijne verra ing, hoewel de game ‘slechts’ in Early Acce -fase. Met 36 stages, zeventien wagens, een singleplayerkampioenschap, online challenges, upgrades, een stukje teammanagement en bijna alle opties op het vlak van gameplay en grafische mogelijkheden, is dit voorproefje bijna een volwaardige game te noemen. En dan belooft Codemasters nog veel meer content toe te voegen in zeer nabije toekomst.
Niet zomaar een beetje dollen
Tot zover over wat er nog gaat komen. Hoe lekker rijdt Dirt Rally in zijn huidige vorm? Best lekker, kunnen we je vertellen. Om het nog mooier te maken, we denken dat Dirt Rally, mocht de game dit jaar nog uitkomen, mi chien wel de beste racegame van 2015 gaat worden.
Dat is een pittige uitspraak, zeker na het knappe Project Cars, maar als je beseft hoe goed deze vroege versie van Dirt Rally is, dan kun je niet anders dan concluderen dat er nog heel wat in het vat zit. Oké, Dirt Rally is zeker niet de mooiste racegame van het moment en ook zeker niet de meest originele game (met bijvoorbeeld een gigantische spelwereld of de mogelijkheid om direct online met andere vrienden een beetje dollen), maar wat de game wél heeft is dat pure racegevoel. Dat gevoel dat je echt aan het racen bent op de besneeuwde asfaltwegen van Monaco of de modderige grindwegen in Wales.
Dirt Rally wordt mi chien wel de beste racegame van 2015
De besturing voelt precies en de wagens reageren zoals ze horen te reageren. Het maakt in Dirt Rally daarom écht uit in welke wagen je racet. Een kla ieke Lancia Fulvia HF uit de jaren zestig heeft bijvoorbeeld veel minder power en slechtere remmen dan een Ford Fiesta RS Rally van nu. En nu we dan toch aan het opscheppen zijn over welke wagens je nu al kunt besturen, kunnen we je meteen verklappen dat de ruwe krachtpatser Lancia Stratos en de wat meer precieze Subaru Impreza 1995 er ook inzitten.
Toch maakt een nieuwere wagen het racen niet per se eenvoudiger. Meer kracht betekent hogere snelheden en daarmee ook een veel grotere kans dat je de eindstreep niet haalt. Iedere bobbeltje, iedere steentje en elke bocht merk je op en kan, mits je niet over de juiste stuurmanskunsten beschikt, het einde betekenen van je race.
Natuurlijk heb je de mogelijkheid om een race opnieuw te beginnen, maar dat mag je niet meer dan zes keer per event doen (een event kent minimaal vier races). En bij iedere restart gaan er kostbare credits verloren. Er bestaat daarnaast ook de mogelijkheid om je wagens terug te plaatsen naar de weg nadat je in de berm bent gedoken (indien je wagen niet té beschadigd is), maar ook dat kost dusdanig veel seconden dat je nooit en te nimmer meer als eerste eindigt. Die keuzes maken de game naast heel moeilijk ook ouderwets. Zoals dat hoort. Zoals een echte rallygame hoort te zijn.
Meer of minder gas?
We merkten al na een paar races op dat we berekenend gingen racen. Te veel risico nemen kan het einde van de race betekenen, wat veel kostbare credits kost. Om eerlijk te zijn waren we soms al blij met een derde plaats, zelfs als we na de derde race een event met een rokende radiator moesten starten. Het creditsysteem zet je constant aan het denken. Geef je op het rechte stuk wel of geen extra dot gas? Het maakt de game nog meer zoals rally rijden hoort te zijn.
De navigator klinkt als iemand die op de bijrijder toel zit en met honderd kilometer per uur op een afgrond af raast
Bovendien klinkt het geluid van de game, en dan vooral in cockpitview, levensecht. Je hoort niet alleen het pompen van de remmen en het klikken van de versnellingsbak, maar ook alle kleine rammeltjes en piepjes. De wagen komt zo ‘tot leven’ en daarmee ook de ervaring. Ook de navigator klinkt niet langer als een man die zijn zinnetjes opleest van een papiertje in een studio, maar als iemand die op de bijrijder toel van een rallywagen zit en met honderd kilometer per uur op een afgrond af raast.
Dat de game nog wat schoonheidsfoutjes bevat vergeven we Codemasters voorlopig. Foutjes zoals een wagen die na bijna iedere crash op wonderbaarlijke wijze alsnog op vier wielen belandt en een vergeeflijk schademodel met onrealistische reparatietijden zijn bij lange na niet voldoende om de positieve ervaring teniet te doen. Met het oog op de kennis en ervaring die Codemasters met rallygames heeft en de nu al ingeloste belofte dat Dirt Rally daadwerkelijk weer om rally rijden gaat draaien, lijkt de hoge kwaliteit van deze echte rallygame een zekerheidje.