Sinds de release van Diablo 3 is er ontzettend veel veranderd. Zo veel zelfs dat je je kunt afvragen of Blizzard eigenlijk wel tevreden was met de aanvankelijke staat van de game. Het is eerlijke antwoord is ‘nee’, maar dat zullen de ontwikkelaars nooit met zoveel woorden zeggen. “We waren wel blij met elementen uit de game. Diablo 3 heeft een ijzersterk vechtsysteem en het verhaal en de cinematics staken prima in elkaar. Het was een eerste goede stap, maar onze games zijn ‘levende’ objecten. We horen de feedback van onze spelers aan en proberen te luisteren”, vertelt Josh Mosqueira. Wat dat betreft denkt Mosqueira ook dat de release toen op het juiste moment was. “We lieten onze fans al tien jaar wachten en ook al hadden we langer gewacht, dan nog zouden er een hoop veranderingen plaats moeten vinden.”
Duisterder
Met de komst van Reaper of Souls verandert er qua verhaallijn en op visueel gebied eigenlijk niet veel. “Alles is net even een beetje duisterder. Dat is de natuurlijke evolutie van de serie”, denkt Brian Kindregan. Deze duistere wereld zie je terug in de verschillende gebieden van Reaper of Souls, waarvan de grote stad Westmarch het paradepaardje is. “We hebben geprobeerd een ranzige middeleeuwse vibe aan het spel mee te geven en hopen dat het allemaal net wat meer illuster is.”
Ook de nieuwe Crusader-kla e is hier het resultaat van. “We wilden een kla e hebben die fantasierijk is en past in de middeleeuwse setting. Een ridder met een zwaar pantser is dan natuurlijk perfect, maar een glimmend zilveren pak had hier niet bijgepast. Het zwarte, door de strijd geharde, pantser past daar wat ons betreft erg goed bij”, aldus Kindregan.
Toch lijkt de Crusader in principe veel op een kla e die er al in zit: de Monk. Ook de Monk kan veel klappen vangen en lijkt enigszins op de Paladin uit Diablo 2. De Crusader, een regelrechte variant op de Paladin, lijkt dan ook niet veel toe te voegen, maar in de praktijk valt dat wel mee. De kla e balanceert namelijk tu en het zware tanken en de magische aanvallen die alles om de ridder heen verwoesten. De ridder moet het vooral hebben van vaardigheden die schade in een cirkel om hem heen doen en de vijanden die hij tegelijkertijd naar zichzelf toe lokt.
Een opvallende aanval is bijvoorbeeld een straal licht die een paar seconden lang uit de hemel straalt en alles op z’n pad verwoest. De hoeveelheid schade is belachelijk hoog en tijdens de speelse ie werden bazen binnen luttele seconden door de aanval afgemaakt. Hoe dat zich op de hoogste moeilijkheidsgraad uit, is moeilijk te zeggen. De Crusader lijkt in ieder geval een waardevolle teamspeler die ook nog eens een enorme hoeveelheid damage kan doen. Mi chien is hij wel iets te sterk, vooral in combinatie met de buffs die bijvoorbeeld alle spelers in een cirkel op de been houden, maar dat is na onze speelse ie nog moeilijk te bepalen.
Sneller
Het is vooral lastig conclusies trekken omdat het tempo in Reaper of Souls veel hoger lijkt te liggen. Vooral de Adventure Mode draagt hier flink aan bij. Deze speel je vrij nadat je het verhaal in ieder geval één keer hebt doorgespeeld. De nieuwe spelmodus zorgt er eigenlijk voor dat het verhaal niet gevolgd hoeft te worden en dat alle waypoints (teleporteerpunten) gelijk beschikbaar zijn. Op elk gewenst moment ga je dus naar een punt verder op de map en vecht je tegen de monsters die jij wilt afslachten. Het tempo ligt zo hoog omdat je nooit onderbroken wordt door een verhaallijn. Dit speelde erg fijn en maakt dat jij het spel bepaalt, in plaats van andersom.
Toch word je nog gestimuleerd om verschillende gebieden te bezoeken en bepaalde bazen te verslaan, onder meer dankzij speciale Bounty-opdrachten. Maar waarom deze modus? “Het verhaal werd flink op de proef gesteld omdat je het steeds opnieuw moest spelen en dat zit uiteindelijk weer de natuurlijke gameplay in de weg. Met Adventure Mode proberen we de mensen tegemoet te komen die wel graag blijven spelen, maar het verhaal niet meer willen volgen“, legt Mosqueira uit. Hier doelt de game director vooral op de hardcore spelers die gewoon aan één stuk door vijanden willen afmaken.
Willekeur
Het tegemoet komen van deze groep spelers zien we nogmaals gebeuren met het verdwijnen van de Auction House en de toevoeging van Loot 2.0. Een gekke besli ing waar Blizzard niet voor de volle honderd procent tevreden mee lijkt. “We blijven achter het principe van de Auction House staan, maar we hadden niet verwacht dat zoveel spelers hun items gewoon kochten en zo het plezier uit het spel haalden voor zichzelf”, verklaart Mosquiera. “Dat de consoleversie zonder Auction House ook nog beter werd ontvangen, heeft ons uiteindelijk over de streep getrokken.”
Het klinkt heel nieuw, maar in feite gaat Diablo 3 een stap terug. Loot 2.0 is gewoon Loot (0). Je moet weer ouderwets veel vijanden verslaan voordat je het gewenste voorwerp vindt. De beste items zullen minder vaak vallen en je moet ze helemaal zelf vinden. Het is deze willekeur waar Blizzard op inzet. De eigenlijke e entie van Diablo, vinden wij. Alles wat je doet is overgeleverd aan het toeval en het doorzettingsvermogen van spelers. Het verlo ende gevoel als je dan eindelijk dat item vindt waar je naar op zoek was, is hierdoor veel sterker.
Om de hardcore spelers nog meer variatie en uitdaging te garanderen zijn de levels in Act V van Reaper of Souls volledig willekeurig. “De hoofdstad Westmarch is bijvoorbeeld elke keer weer anders opgebouwd. Dat was een flinke klus om het willekeurig te maken en nog steeds als een stad eruit te laten zien”, vertelt Mosqueira trots. Verder worden ook alle dungeons en open gebieden willekeurig gegenereerd in de uitbreiding. Niet alleen de events daarbinnen, zoals bij het origineel het geval is.
Doorzetters
Voor wie is deze uitbreiding nu eigenlijk is de vraag die rijst. “De hele Blizzard-filosofie is natuurlijk om een spel te maken voor iedereen, een game met ‘ma appeal’ zoals wij het noemen”, zegt Mosqueira een beetje ingestudeerd. Want helemaal eerlijk is hij niet. Het ontwikkelteam heeft er alles aan gedaan om juist de ervaring voor de hardcore spelers te verbeteren. Toch zorgen ze met wat aanpa ingen ervoor dat ook de casual spelers van de gehele ervaring kunnen genieten. Alle moeilijkheidsgraden zijn bijvoorbeeld vanaf het begin af aan beschikbaar, evenals het Paragon-systeem (een extra levelsysteem waarmee je stats verbetert en eindeloos blijft levelen) dat over alle Normal- of Hardcore-personages verspreid is.
Toch lijkt het erop dat Reaper of Souls voor de doorzetters en hardcore spelers is. Hoeveel er daar nog van over zijn na de tsunami van kritiek die het spel heeft moeten verduren, durft het ontwikkelteam niet te zeggen. “Diablo 3 begint nu pas echt z’n eigen identiteit te krijgen. De playerbase beweegt zich dan ook in golven, en elke keer dat er een patch wordt uitgegeven zien we het aantal spelers weer toenemen. Dat verwachten we ook met de uitbreiding”, eindigt Mosquiera. Met Reaper of Souls doet Blizzard in ieder geval een stap in de goede richting, maar of dat op tijd en genoeg is, durven we nog niet te zeggen. Diablo 3 is namelijk aan veel kanten al ingehaald door geduchte concurrenten en veel mensen hebben daarom voor iets anders gekozen.