De eerste Deus Ex was ironisch genoeg daadwerkelijk revolutionair, in tegenstelling tot Deus Ex: Human Revolution. Voor het eerst in een first-person shooter kon je bij iedere uitdaging een alternatieve route vinden of zelfs een geweldloze oplo ing bedenken. Naast een sterk verhaal met futuristische complottheorieën had de game nog een andere manier om de speler te laten ontwikkelen, maar dan op een zeer fysieke manier. Omdat hoofdpersonage JC Denton een cyborg was, konden er allerlei soorten verbeteringen aan het lichaam gemaakt worden en zelfs compleet nieuwe gaves toegevoegd worden. Doordat er over de hele wereld personen met hun eigen agenda’s te vinden waren verkreeg je deze upgrades zowel legaal als op de zwarte markt. Met al deze techniek in je lichaam hackte je bijvoorbeeld alarmsystemen of herprogrammeerde je robots om met een extra voordeel een gevecht in duiken.
Sfeer
Net zo revolutionair lijkt Deus Ex: Human Revolution tot nog toe niet te worden, maar dat maakt hem niet minder indrukwekkend. Overduidelijk de grootste troef van de game is de enorme hoeveelheid sfeer, bijgestaan door het zeer sterke uiterlijk. Er zijn momenten waarop er zeker kaken open zullen vallen, dankzij de combinatie van ontwerp en sterke presentatie. Mooie woorden allemaal, maar we zullen het illustreren. Het demonstratielevel begint met een shot van een futuristische kruising tu en een vliegtuig en een helikopter, om vervolgens langzaam weg te zwaaien naar een prachtig panorama van een enorme stad bij nacht. Daarbovenop, ter hoogte van de top van de wolkenkrabbers, bevindt zich een tweede laag aan gebouwen, bijna net zo groot als de onderste.
Eenmaal afgedaald op het dak van een gebouw, begint de eerste verkenningstocht. Op straat loopt allerlei volk rond, en iedereen reageert op je aanwezigheid. Je kunt luisteren naar wat ze onderling zeggen, in gesprek met ze gaan of ze simpelweg de stuipen op het lijf jagen door je pistool te trekken. Door aandacht te besteden aan deze mensen kun je informatie verkrijgen die later van pas kan komen, of zelfs compleet nieuwe opdrachten krijgen. Waar je anders alleen een nachtclub binnen kunt komen door de uitsmijter te betalen of aan te vallen, kun je met deze informatie jezelf naar binnen lullen. Of je gaat gewoon op verkenning uit en vindt een andere manier om binnen te komen, zoals een kelderingang, of een achterdeur.
Actie
Maar zoals de trailer van enkele weken geleden al deed vermoeden, kent de game ook een hoop spectaculaire actie. Het is vooral hierbij dat je profijt zult hebben van je cyborg-lichaam, met allerlei speciale vaardigheden die je helpen door omgevingen te sluipen of er juist als een supercommando doorheen te blazen. Nieuw voor Deus Ex is het zoeken van dekking achter muurtjes en allerhande objecten. Hierin lijkt het sterk op bekende shooters als Gears of War, maar met iets meer nadruk op het sluipwerk en overzicht, zoals Splinter Cell. Om ongezien voorbij vijanden te komen kun je goed gebruikmaken van de mogelijkheid om onzichtbaar te worden, evenals de gave om vijanden door objecten heen te kunnen zien. Schakel je vijanden liever uit, dan kun je rekenen op een scala aan supergelikte speciale moves, die in de vorm van korte filmpjes op het scherm worden getoverd. Denk hierbij aan het door een muur heen slaan om de nek van een vijand te breken, het gebruiken van verborgen me en om je vijand te doorboren, en zelfs spectaculaire moves die meerdere vijanden tegelijkertijd uit kunnen schakelen.
Wat betreft de spelelementen zelf lijkt de game nog wel een redelijk breed publiek aan te kunnen spreken, maar de grimmige cyberpunksfeer zal wellicht niet iedereen aanstaan. Dat gezegd hebbende is deze game een godsgeschenk voor iedereen die ooit een Deus Ex-deel gespeeld heeft, en is zeker één van de meest indrukwekkende games van de E3.