Onze hands-on, tijdens de Gamania Gameshow, begint met het oppakken van de controller. Hoewel dit door en door een PC-spel is, zonder plannen om er een PlayStation 3- of Xbox 360-versie van uit te brengen, is de controller de beste manier om het spel te besturen. Overigens is die eerste indruk er ook een van een consolegame: grote balken voor levensenergie, portretten van spelfiguren die zo uit Final Fantasy lijken te komen en een solide, snelle 3D-engine. Dat laatste is niet verwonderlijk: Core Blaze draait op de Unreal Engine 3.
Flitsend
Ons doel is met drie andere spelers het einde van het grottenstelsel te bereiken en daar een baasmonster te verslaan. Op de weg hier naartoe krijgen we voldoende tijd om diverse aspecten van de game te proberen. Wij kozen voor een ‘dual sword’-strijder waarmee we snelle, flitsende aanvallen uitvoeren. Raak is hier simpelweg raak, net zoals je van een actiegame mag verwachten, dit in tegenstelling tot eerdergenoemde standaard MMO-gevechten waar op de achtergrond een dobbelsteen bepaalt of je zwaard doel treft.
Met de schouderknoppen kunnen we speciale aanvallen starten. Deze aanvallen kun je onder de knop klaarzetten via een menu, wat wel een tikkie onhandig aanvoelt. Dat zal ongetwijfeld ook een kwestie van oefenen zijn, we hadden in het begin ook ruzie met de bediening van Monster Hunter Freedom.
Mijn mijnen
Die laatste game noemen we niet zomaar. Het spel heeft soortgelijke mogelijkheden. Zo kun je landmijnen plaatsen (als je die bij je hebt), vergelijkbaar met de valstrikken uit dat spel. Een bijzonder leuke manier van aanvallen blijkt het op de grond gieten van olie, en dat vervolgens aan te steken. Je kunt zo een streep (of een cirkel, of hoe je ook maar met de olie loopt) van vuur over de grond trekken, die alle vijanden die daar in terecht komen schade berokkenen.
Een ander aspect waar we erg gecharmeerd van zijn, is het ‘3D-gevoel’ van het grottenstelsel. Verkenning bestaat uit meer dan rondrennen door de doolhof, maar vraagt ook ‘verticaal denken’. Zo zijn er ladders om op hogere plateaus te komen, maar ook kun je aan richels hangen en zo handje voor handje opzij klimmen. Sprongen blijken noodzakelijk om sommige delen van de grot te bereiken, waarmee het spel een Tomb Raider-achtig platformgevoel krijgt. Overigens is een val al snel dodelijk en dat gekoppeld aan een camera die duidelijk nog niet af is (we spelen een vroege versie), maakt dit deel van het spel enigszins frustrerend.
Enerverend
Ons doorzettingsvermogen wordt beloond als we uiteindelijk de eindbaas bereiken: een reusachtige wolf die snel door de grote grot springt en allerlei spectaculaire aanvallen uitvoert. Aangezien ons team nog niet al te handig is met de besturing, is het meer geluk dan wijsheid dat we het beest uiteindelijk doden, maar dat neemt niet weg dat het gevecht enerverend en bevredigend is zoals dat ook het geval is bij een grote dino in Monster Hunter, of een baas in Ninja Gaiden of Zelda.
Core Blaze voelt simpelweg goed. De basis lijkt te kloppen, met een snel en diep vechtsysteem en schitterende graphics. Gamania vertelt ons dat het spel ook een open wereld bevat en een diep ‘crafting’-systeem om je eigen wapens te maken.
Als er een titel is die het westerse beeld op Aziatische free to play-games kan veranderen is het Core Blaze wel. Het spel lijkt perfect voor wie ‘even’ een uurtje spannende actie met wat vrienden wil beleven. We kunnen helaas nog niets zeggen over de andere MMO-elementen zoals crafting, maar als dit van eenzelfde kwaliteit is, dan is dit een spel waar wij zeker onze tanden in willen zetten. Als alles goed gaat krijgen we daar eind 2012 de kans voor, al is een exacte releasedatum nog niet bekend.