In ons interview met Lead Producer Dennis Shirk en AI Director Andrew Garret kwamen de grote lijnen al naar voren. De steden van Civilization, die beginnen als nederig dorp en uitgroeien tot ontzagwekkende metropool met miljoenen inwoners, nemen voortaan niet een enkel vakje in, maar spreiden zich uit over het land. Het stadscentrum vul je aan met gespecialiseerde districten, gericht op e entiële zaken als industrie, wetenschap, cultuur of religie. Ook de wereldwonderen, de hoeksteen van Civilization, eisen nu een vakje op, zodat je heel goed moet nadenken over hoe je jouw rijk opbouwt.
Heerlijke nieuwe wereld
In de eerste beurten hoeven we ons daar geen zorgen over te maken. Spelend als Japan met Hojo Tokimune aan het hoofd sticht onze Settler Kioto in een voedselrijke vallei naast een rivier. Langs de rivierbedding staan velden wilde rijst al klaar om bewerkt te worden met een plantage, maar zo ver is onze neolithische beschaving nog niet. Bovendien staan er paarden binnen het bereik van Kioto, dus we kiezen voor de bekende Animal Husbandry als eerste technologie om te onderzoeken.
Terwijl we geduldig wachten tot de knapste koppen van Japan hebben bedacht dat je dieren ook voor iets anders dan entrecotes kunt gebruiken, discu iëren filosofen beurtenlang over de beste manier om het land te besturen. Naast de vertrouwde Technology Tree kent Civilization 6 een Civic Tree, waarmee je beleid en hele nieuwe regeringsvormen kunt uitvinden die elk een unieke bonus voor je beschaving geven. Elke regering mag drie tot vier Policies toepa en, onderverdeeld in Military, Economy en Culture. Zelfs een oorlogszuchtige natie moet nu dus aan de cultuur, omdat een grote collectie aan de juiste beleidsvormen een belangrijke bonus kan geven. Met een simpele despoot aan het hoofd van Japan beginnen we met ruimte voor een Economy-Policy en twee Military-Policies, maar we zetten onze zinnen op de Autocracy-regeringsvorm, die van zichzelf al een bonus geeft aan onze strijders, plus ruimte voor een vierde Policy.
Archimedes zou trots zijn
Bij het oversteken van de rivier stuiten we op een subtiel verschil ten opzichte van Civ 5: met een enkel Movement-punt mag je niet meer naar een vak met een Movement-prijs van twee, waar Civilization 5 daar veel lo er in is. Dit mag mi chien overkomen als een onbelangrijk detail, maar tijdens onze eerste poging tot oorlog zal dat ons nog opbreken.
Bij het verkennen van de woestijn ten noorden van Kyoto stuiten we op de Kilimanjaro – Civilization is nooit zo goed geweest in topografie – en de ontdekking van dit natuurlijke wereldwonder levert een Eureka!-moment op. Astrologie, waarmee de weg open ligt naar religie, is plots al voor de helft onderzocht. We krijgen een visioen van een vloedgolf van godsdienstwaanzinnige Samoerai die de wereld veroveren en zetten direct vol in op het bouwen van Stonehenge, voor de gratis profeet. Twee vakjes verwijderd van Kioto’s stadscentrum en tu en de rivier en de bergkam in lijkt ons een prima positie en we wachten gerust af… tot met nog twee beurten te gaan een andere, onbekende beschaving de kolo ale stenen op de juiste volgorde heeft gelegd en het wereldwonder voor onze neus wegkaapt. Het zou anders geen Civilization zijn.
De Sekte der Stekende Stokken
Teleurgesteld maar onverslagen bouwen we dan maar een Holy Site. Omdat dit district naast de bergen ligt, krijgt het een bonus voor de hoeveelheid Faith die we elke beurt binnen harken. Dankzij de Holy Site dingen we ook mee naar het verdienen van een Great Prophet, die we nodig hebben om een eigen religie te stichten. In Civilization 6 kent elk tijdperk een beperkte poel aan Great Persons en je moet snel zijn (net als bij de Wonders) om ze voor je te strikken. Het duurde overigens even voordat we deze vernieuwing ontdekten, want de interface voor Great People was nog niet af.
Los hiervan werkt religie, voor zover we hebben gezien, precies hetzelfde als in de Civ 5-uitbreiding Gods and Kings: we halen de profeet binnen, stichten onze eigen religie en zoeken zoveel mogelijk bonu en uit die ons gaan helpen bij het veroveren van de wereld. Helaas is het in deze vroege versie nog niet mogelijk om zelf een naam voor onze geloofsovertuiging te kiezen, dus in plaats van Pointystickisme nemen we genoegen met Shintoïsme.
De bonus voor naastgelegen vakken zien we later ook terug bij onze Military Encampment die we naast een steengroeve plaatsen. De resulterende bonus voor productie kunnen we goed gebruiken bij het trainen van Horsemen en Knights. De plantages, mijnen en andere verbeteringen aan het landschap bouwen we met Builders, die we elk slechts drie keer kunnen inzetten. Deze limiet is op te rekken met technologieën en een Wonder als de piramiden van Gizeh. Een bijkomstig voordeel van nieuwe districten bouwen is dat je bevolking ook meer ruimte krijgt om te groeien.
Bloeddorst
Al bouwend, onderzoekend en uitbreidend houden we de bewegingen van langstrekkende barbaren nauwgezet in de gaten. De paar Scouts die te dichtbij dwalen slaan we eenvoudig in elkaar met wat Warriors – we krimpen ineen bij het zien van de brute genadeklap met een enorme knots – maar zodra een barbaar een plantage platbrandt is de maat vol en sturen we een strafexpeditie om de nabij gelegen kampen in te nemen. Na een paar gevechten met de bebaarde hooligans krijgen we als geroepen een Eureka! voor Bronze Working.
Dit bloederige voorproefje smaakt naar meer, maar we hebben niemand om met geweld te overtuigen van ons spirituele gelijk. De nabijgelegen stadstaten Zanzibar en Bru el – nogmaals: een tien voor geschiedenis, een twee voor topo – beschouwen ons na een paar donaties als suzerein en sturen ons Amenities waarmee we onze steden gelukkig houden. Onze scout doet de verlo ende ontdekking: even ten noorden van de Kilimanjaro ontmoeten we de Egyptenaren.
Koningin Cleopatra VII introduceert zichzelf als de incarnatie van de godin Isis en kijkt ons zwoel door haar lange wimpers aan. Na Julius Caesar en Marcus Antonius maken ook wij geen schijn van kans en zoeken in het diplomatiescherm naar haar Agenda, om te zien hoe we haar kunnen behagen. De moed zakt ons in de schoenen. De koningin van de Nijl respecteert militaire macht en blijkbaar schieten we ernstig tekort. Teleurstelling maakt plaats voor de oorspronkelijke bloedlust, niet in de laatste plaats omdat de tijd begint te dringen, en heel Japan staat nu in het teken van het bouwen van een allesvernietigend leger.
Is dat een belegeringstoren of ben je gewoon blij me te zien?
We stellen Swordsmen en Archers op in de buurt van Ra-Kedet, de hoofdstad van Egypte. We koppelen een Siege Tower aan onze beste troepen ter compensatie voor de Egyptische muren en sturen een paar katapulten zo snel mogelijk naar het noorden. Het is dat de tijd tikt, anders waren we voorzichtiger geweest. Als we een handelskaravaan naar Egypte hadden gestuurd, hadden we mi chien geruchten gehoord over haar tweede, geheime Agenda. Bovendien zou de karavaan een weg creëren tu en Kioto en Ra-Kedet. Nu zijn we kostbare beurten kwijt aan een paar vakjes met bo en.
Cleo is ook niet van gisteren en vraagt ons wat al die soldaten in haar buurt te zoeken hebben. Met vlakgestreken gezicht liegen we over onze ‘vreedzame’ intenties en zetten onze troepen eindelijk klaar. Het probleem is wel dat we hiermee onze kans op een gerechtvaardigde oorlog hebben verspeeld. Het maakt ons niets uit en verklaren Egypte alsnog de oorlog. De slechte reputatie nemen we op de koop toe.
Het bombardement komt van alle kanten. Omdat Ra-Kedet is voorzien van een stadsmuur, regent het elke beurt pijlen op onze kansloze troepen. Nog erger: strijdwagens met boogschutters, de unieke eenheid van de Egyptenaren, openen vanuit drie windrichtingen het vuur. We zijn omsingeld en elke beurt sneuvelt er iemand aan Japanse zijde. Door al het wapengekletter verdienen we genoeg Great General-punten om de legendarische Boudicca te rekruteren, maar haar actieve eigenschap om barbaren te bekeren gaat ons niet meer helpen. Na een dappere aanval op de hoofdstad kunnen we in onze laatste beurt niets anders dan afdruipen.
Drie uur lijkt lang, maar zoals Civilization 6 ons wist te grijpen hadden we zonder problemen nog eens tien uur lang doorgespeeld. Tot dusver pa en de bekende concepten uit Civilization 5 en diens uitbreidingen uitstekend bij de nieuwe aanpak van stadsmanagement, onderzoek en diplomatie. De besturing is op plaatsen nog onaf, zodat een enkele keer onduidelijk was hoe een spelmechaniek werkt, maar dit zijn zaken waar Firaxis nog genoeg tijd voor heeft om glad te strijken. Kunnen we in plaats van End Turn niet een paar keer op End Month klikken?
Civilization 6 verschijnt 21 oktober voor de pc.