Spoilerwaarschuwing: in de tweede alinea wordt het einde van Castlevania: Lords of Shadow besproken.
Castlevania: Lords of Shadow – Mirror of Fate is een hele mond vol. Veel korter kan het niet, want de 3DS-titel maakt zonder twijfel deel uit van Lords of Shadow-universum. Het dicht de brug tu en de gebeurteni en in Lords of Shadow en het onvermijdelijk tragische slotstuk, Lords of Shadow 2. Als je het eerste deel al zwaarbeladen vond, schraap dan alvast maar je keel om ruimte te maken; er komt gedurende Mirror of Fate en LoS 2 nog een brok ellende aan.
Tis Sund, Dracul
Hoe kan het ook anders. Wie Lords of Shadow tot het einde heeft doorgespeeld weet dat Gabriel Belmont langzaamaan van een held verandert in het kwaad dat hij juist wilde bestrijden. De ooit gevreesde vampierendoder is er nu zelf een, Dracula nota bene, en dat heeft vergaande gevolgen voor hoe zijn verhaal afloopt in het tweede deel. Je hoeft geen enorme Castlevania-kenner te zijn om te raden dat er waarschijnlijk geen sprookjeseinde voor hem is weggelegd.
Zover is het nog niet, Lords of Shadow 2 komt pas in 2013. Dit jaar komt al wel Mirror of Fate uit, dat dieper ingaat op de opkomst van de Belmont-clan. Gabriel is om bekende redenen niet meer van de partij om het kwaad te lijf te gaan, dus die taak komt jaren later neer op Trevor en Simon Belmont. Uitgever Konami bevestigde verder al dat er een rol is weggelegd voor Alucard, binnen het Castlevania-universum de zoon van Dracula. Verder is er nog niet bijzonder veel bekend, maar het verhaal lijkt alle benodigde Castlevania-ingrediënten te bevatten.
Wat dat betreft mogen de puristen (althans zij die denken dat Castlevania begon bij Symphony of the Night) niet klagen: zelfs Alucard is speelbaar. Ook de 3DS-bezitters die hoopten op een tweedimensionale Castlevania, kunnen gerust ademhalen. Mirror of Fate schakelt sporadisch over naar een driedimensionaal perspectief, maar blijft verder trouw aan SotN en de latere GBA- en DS-games. Het onderste scherm van de 3DS toont de vertrouwde map, op het bovenste scherm struin je een kasteel af terwijl je vijanden met je zweep afranselt.
Compacte combat
Ook het gevechtsysteem bouwt verder op een eerder gelegde basis, maar dan wel die van Lords of Shadow. De combat in Mirror of Fate draait net als in die game om de wi elwerking tu en Dark en Light Magic, waarbij de eerste je offensief een handje helpt. Light Magic is er om je langer in leven te houden. Ook de directe en op meerdere vijanden gerichte zweepslapen keren terug, evenals de counter-beweging. Het voelt aanvankelijk onwennig om dit uitgebreide systeem in een compacte game als Mirror of Fate terug te zien, maar na een half uurtje wil je niet anders meer. Het maakt de gevechten tegen generieke vijanden als skeletten een stuk minder triviaal; je moet daadwerkelijk je best doen om ze te verslaan.
Dat is wat er op de voorgrond gebeurt; het 3D-effect van de 3DS brengt een prachtige gelaagdheid aan in de achtergrondomgevingen. Zo loop je door een majestueuze zaal vol met tafels en zie je deze heel duidelijk achter elkaar opgesteld staan. Al vanaf het moment dat je het kasteel betreedt, waarbij de camera langzaam met je meedraait om de schaal van het gevaarte te accentueren, merk je dat het een must is om Mirror of Fate met de 3D-slider helemaal open te spelen. Vreemd is wel dat je met het 3D-effect aan een lichte schaduw van je personage ziet, die altijd een paar stappen voor hem staat en loopt. Het kan Ghosting zijn, maar daarvoor lijkt het te specifiek. We hopen stiekem dat het met het verhaal van de game te maken heeft.