Het is echter goed te verklaren dat Blur geen overdonderende indruk maakt als je de game voor het eerst ziet. De buitenste schil van Blur is zoals zoveel andere racegames: er is een aantal futuristische parkoersen, de auto’s zien er gepimpt uit en het bestuurt allemaal wel prima. Je eerste indruk is dat het een Juiced-achtige, een Need for Speed-zoveelste game is, die er goed uitziet, maar nergens echt enerverend lijkt. Maar let hier op het woord ‘lijkt’, want onder die buitenste schil schuilt namelijk de echte kracht van Blur, en die is eigenlijk puur strategisch.
Je zou haast vergeten dat de ontwikkelaar van Blur niet zomaar een flutstudiootje is, maar het gerenommeerde Bizarre Creations. Losgewrikt van Microsoft lijkt de ontwikkelaar herboren en kan het in het racegenre nu ook andere titels dan het semi-realistische Project Gotham Racing in elkaar zetten. De toewijding aan Blur is dan ook groot. Gebouwd op de fundamenten van de Project Gotham Racing-serie, wil Bizzare een game maken die naar eigen zeggen “de lol terug in het racen brengt”. En die lol, die wordt gecreëerd door de introductie van een shooter-achtige strategie tijdens het racen.
Pats boem
Power-ups is namelijk waar het om draait. Geen schildjes, bananen en sterren ditmaal, maar elektrische ballen, mijnen en nitroboosts. De power-ups, acht in totaal, vind je op z’n Mario Karts gewoon op het wegdek, met het grote verschil dat je in Blur het type power-up al ziet liggen. Je kunt dus bewust richting de power-up sturen die je op dat moment het meeste nodig hebt. Lig je bijvoorbeeld op plek twee en wil je zoveel mogelijk auto’s achter je houden, dan kun je proberen de mijn op te pikken of een burst aan kogels te pakken, die je naar achteren af kunt vuren. Maar het kan ook goed zijn dat je auto bijna naar de malle moer is en je eieren voor je geld kiest door op een reparatie power-up af te sturen.
Wat bij deze voorbeelden al duidelijk wordt, is dat de power-ups van de game niet simpelweg een hersenloos knalfestijn maken. Tijdens de eerste race schoten we ons een slag in de rondte, om er vervolgens achter te komen dat beheerst gebruik maken van de power-ups en echt op de unieke kracht van de attributen letten, een veel beter resultaat opleverde. Blur beloont je tactische gebruik van power-ups ook meer dan andere games van dit type. Er zit geen catch-up systeem in de game en als je goed stuurt, schiet en ontwijkt, rijd je dan ook echt van de rest van het speelveld weg. Daarbij komt ook nog eens dat je meerdere power-ups (drie maximaal) bij je kunt houden en met de schouderknoppen kunt wi elen tu en de power-ups. Dit bevordert eens te meer de tactiek, omdat je al in kunt spelen op een later stadium van de race, bijvoorbeeld door een reparatie power-up bij je te dragen.
Nog meer tactiek
De tactische mogelijkheden houden echter niet op bij enkel de power-ups. Ook je auto en de modificaties aan je auto beïnvloeden je rijstijl. Blur is geen Forza, dus in plaats van modificaties aan je onderstel of je aerodynamica, kun je simpelweg drie slots vullen met perk-achtige extra’s. Zo’n mod kan bijvoorbeeld zijn dat je een gratis nitroboost krijgt als je driftend door de bocht gaat of de levensduur van je auto verhoogt. Het beste kun je de mods niet alleen afstellen op je speelstijl zelf, maar ook op de auto waarin je racet. Hummer-achtige voertuigen zijn niet bijzonder snel, maar wel beresterk en haast niet kapot te krijgen. Met zo’n wagen kan het handig zijn om een snelheidbevorderende mod te kiezen, je kracht is er immers toch wel. Aan de andere kant kun je ook minder all-round spelen en je puur focu en op het kapot ro en van andere auto’s door de kracht van je power-ups een boost te geven. Dit soort dingen maken wel duidelijk dat onder die buitenste schil van Blur een enorm tactische game zit.
Multiplayer gekte
Blur is een multiplayer-game pur sang en daarbij hoort ook een split-screen modus. Jawel, hij zit erin: een split-screen optie die het beeld ouderwets in vieren hakt en de weg vrijmaakt voor avonden raceplezier op de bank. Dit sociale aspect wordt ook doorgetrokken in de uitgebreide multiplayer-modi. Alle modi die je verwacht zijn van de partij en Bizarre heeft hier een aantal nieuwigheidjes aan toegevoegd. Zo komt Destruction Derby weer tot leven in een modus waarin je enige doel is elkaar af te knallen en je kunt zelfs zonder power-ups races rijden. Of dit echt een modus naar de kracht van de game is, valt echter te betwijfelen. De parkoersen zijn gemaakt voor races waarin de power-ups je om de oren vliegen en het bochtenwerk is daarom niet dusdanig intere ant dat je er echt je ware kla e kunt laten zien.
Dan is de daag-een-vriend-uit-optie beter op de aard van de game afgesteld. Wanneer je in de singleplayer-modus van het spel een ontzettend goede race rijdt, twintig vijanden kapot schiet en ook nog eindigt met een hoge fanwaardering (de punten die Blur je toebedeelt om je acties te belonen), dan kun je jouw highscore als uitdaging naar een vriend sturen. Die vriend kan vervolgens hetzelfde scenario spelen, ook als ‘ie die race nog helemaal niet vrijgespeeld hebt, en de score proberen te verbeteren. Bizarre verwacht uitdagingen die over en weer gaan en tot veel onderlinge strijd leiden. Helemaal mooi is dat deze semi-multiplayer-modus ook te spelen is als je enkel een Xbox Live Silver-abonnement hebt. Een vriendelijke geste.
Kom maar op
De twee uur die we Blur hebben gespeeld, heeft de nare smaak van de E3 van vorig jaar grotendeels weggespoeld. Multiplayer-races met twintig man zijn een hectische aangelegenheid en brengen een grote grijns op je gezicht. De basis van de game is, zoals je dat van de ontwikkelaar van Project Gotham Racing mag verwachten, gewoon goed en daarop is een vermakelijke, maar wel diepgaande racegame gebouwd. Het gebrek aan uitdaging dat we eerder opmerkten, hebben we nu niet ervaren; daarvoor gebeurt er veel te veel om je heen. Toegegeven, de banen zijn niet ontzettend uitdagend en als je Blur puur voor het bochtenwerk speelt, zit je fout. Dit is inderdaad Mario Kart voor volwa enen, maar dan met de nadruk op volwa enen en niet op het kinderlijke plezier van Nintendo’s reeks.
In mei gaan we zien hoe Blur zich verhoudt na dagen (online) multiplayeren en kunnen we de game ook mooi vergelijken met de titel die tot nu toe nog onbesproken is gebleven, maar er verdacht veel wegheeft: Split/Second. Op de vraag wat de ontwikkelaars vinden van het feit dat Blur een week na Split/Second op de markt komt, werd namelijk ontwijkend gereageerd. “We focu en ons op onze eigen game”, was het repliek. We zullen zien. Feit is dat Blur er in de strijd met Split/Second absoluut niet slecht voor staat.