Die bionische arm is ongetwijfeld een van de betere gamewapens die we ooit hebben gezien. Nathan 'RAD' Spencer, het hoofdpersonage uit Bionic Commando (in het origineel heette hij Ladd) en Bionic Commando Rearmed, is een koele kikker, maar stelt zonder zijn arm niet bijzonder veel voor. En dat merk je zodra Nathan wordt gedropt in Ascension City, een stad die net te lijden heeft gehad onder een radioactieve explosie en bovendien bevolkt wordt door een nog onbekende militaire organisatie. Op de hoogste moeilijkheidsgraad zijn twee kogels al voldoende om een einde aan Nathan's leven te maken en bovendien lijkt het pistool waarmee je zelf mag schieten nog het meeste op een veredelde luchtbuks. Het wordt dus de hoogste tijd om op zoek te gaan naar die beruchte linkerarm.
Gelukkig vind je het kleinood al vrij snel terug, waarna de pret pas echt begint. Leuk detail is de tutorial die volgt na het vinden van je bionische arm. In de tutorial is Nathan zijn dreadlocks kwijt en lijkt hij weer heel even op de Ladd uit 1989. Ongetwijfeld een moment waarop de Bionic Commando-veteraan een gelukzalige glimlach niet kan onderdrukken. De tutorial is trouwens geen overbodige luxe, want je arm heeft meer mogelijkheden dan een Zwitsers zakmes. Je kunt bijvoorbeeld van platform naar platform slingeren, objecten oppakken en wegsmijten, vijanden vastgrijpen en uitschakelen, belangrijke computerterminals hacken of even lekker in je neus peuteren.
De besturing van Nathan voelt direct goed aan. Het snel van platform naar platform slingeren kost wel wat oefening, maar is nooit frustrerend om te leren. Met een beetje ervaring hoef je in sommige levels niet eens de grond te raken en zweef je constant door de lucht. De andere mogelijkheden, zoals het oppakken en wegslaan van objecten, vereisen slechts een simpele knoppencombinatie, waardoor je al vrij snel de volledige potentie uit je bionische arm kunt halen.
Zodra de tutorial eindigt en je weer met beide benen in Ascension City staat, verdwijnen je pas verworven vaardigheden als sneeuw voor de zon. Het enige wat je nog rest is de mogelijkheid om met je bionische arm van A naar B te slingeren. In de ruïnes van Ascension City is dat echter een zeer waardevolle vaardigheid, omdat de stad vol staat met wolkenkrabbers, monorails en verkeersborden. Allemaal prima objecten om tegen aan te klauteren of vanaf te springen. De eerste gedachte gaat direct uit naar bijvoorbeeld Spider-man 2, maar die vergelijking gaat al snel mank.
Hoewel de vrijheid namelijk eindeloos lijkt, wordt deze al vrij snel de kop ingedrukt door blauwe zones die zo vol zitten met radioactieve straling dat zelfs 'RAD' (toch een toepa elijke naam) slechts een paar tellen nodig heeft om te sterven. En laten die blauwe zones nou toevallig op het dak van bijna iedere wolkenkrabber voorkomen. Bovendien staat de stad op veel plekken onder water en heeft Nathan, dankzij zijn arm, het drijfvermogen van een baksteen. Omdat we nog niet alle levels gespeeld hebben kunnen we nog niet oordelen of ze allemaal op deze manier verlopen, maar vooral in het begin word je bijna letterlijk een bepaalde richting in geduwd.
Toch stoort de beperkte vrijheid geen moment. Of dat nu komt door de hoge moeilijkheidsgraad of omdat de levels er overtuigend uitzien, is nog even de vraag. Mi chien komt het wel door allebei. De hoge moeilijkheidsgraad doet in ieder geval terug denken aan de oude games. Geen rode objecten die de juiste weg aangeven of vijanden die pas tot actie overgaan wanneer je ze letterlijk op de tenen trapt. Gewoon keihard beuken en sleuren tot je dood bent of het einde van een level hebt gehaald. Jammer genoeg moet je soms wel een flink stuk opnieuw spelen, omdat de checkpoints te ver uit elkaar liggen. Een gegeven dat voor behoorlijk wat frustratie kan zorgen.
Bionic Commando lijkt vooralsnog een prima game te worden, waarbij de makers een paar leuke verwijzingen naar het origineel in het spel hebben gestopt. Zo zijn de collectibles één-op-één kopieën van de upgrades uit het origineel en krijg je bovendien voor de zoveelste keer te maken met Super Joe, een geheim agent die je moest redden in het origineel. Daarnaast zit de gameplay goed in elkaar en zwaai je binnen de kortste keren als een gek door de straten van Ascension City. Of Bionic Commando het succes van zijn voorganger gaat evenaren, valt nog te bezien. Maar dat het een goede actiegame gaat worden, is bijna een zekerheid.