Zoals je mag verwachten van een Gearbox-game krijg je geen diepgaand epos voorgeschoteld. Battleborn vertelt over het verdwijnen van sterren in het universum door toedoen van een duistere macht. Dit proces is zo ver gevorderd dat er slechts nog één ster over is en deze daarmee de laatste energiebron geworden is die leven mogelijk maakt. Een vijftal coalities heeft zich (soms met thuisplaneet en al) naar deze laatste ster gehaast om de aankomende duisternis voor te zijn en een poging te doen het leven in het universum te redden. Ondanks het feit dat deze coalities onderlinge vijandigheden kennen, zullen strijders uit elk kamp op moeten staan om de strijd aan te binden tegen het duister.
Eerstegraads familie van Borderlands
‘Strijders’ blijkt een groot woord, want het rooster van Battleborn lijkt samengesteld uit een intergalactische, militaire dierentuin. Elk personage is voorzien van een uniek uiterlijk en had zo uit een Borderlands-game kunnen komen. Gearbox heeft eenzelfde visuele stijl aangehouden als de succesvolle franchise over Vault Hunters, vermoedelijk om zich totaal te kunnen focu en op het ontwikkelen van de gameplay. Ook de persoonlijkheden van deze zogenaamde ‘heroes’ zijn al net zo uniek en bizar als de uiterlijke kenmerken en wederom duidelijk onderhevig aan Borderlands-invloeden. Dat er sterke gelijkeni en tu en de twee IP’s zijn wil overigens niet zeggen dat de ontwikkelaar simpelweg aan het herkauwen is. De heroes mogen dan niet voorzien zijn van een fri e nieuwe stijl, lelijk of onorigineel zijn ze allerminst.
Ook op gameplaygebied zijn een aantal gelijkeni en met eerdere Gearbox-games te ontwaren. In de verhalende co-op mi ies wordt duidelijk dat ook de HUD, gear en gunplay duidelijke Borderlands-invloeden hebben. Daar houdt de vergelijking gelukkig op, want Battleborn is geen nieuw deel in de Borderlands-reeks. Geen verzamelbare wapens of mods meer: Elke held heeft een vaste uitrusting en een viertal aanvallen tot zijn of haar beschikking die elk een andere toepa ing vereisen. Deze personages bestaan veelal uit traditionele rollen zoals tank of healer, maar kennen ook een aantal verra ende hybrides. De échte vernieuwing zit hem echter in het HELIX-systeem. Zo’n beetje elke actie op het slagveld levert je experience points op, waardoor je gedurende een match een tiental levels kan stijgen. Elk level geeft je de keuze tu en twee upgrades die je in staat stellen om je personage verder te specialiseren. Deze upgrades worden meteen effectief, waardoor je meteen gebruik kan maken van deze sterkere aanval of nieuwe modifier.
Deze opzet zagen we nog niet eerder en werkt in de praktijk verra end goed. De verschillende helden zorgen er voor dat er voor iedere speelstijl minimaal één tot twee personages zijn waar je mee uit de voeten kan. Het HELIX-systeem zorgt er niet alleen voor dat je de vaardigheden van je personage kan uitbreiden, maar ook dat deze aan te pa en zijn op de situatie op het slagveld. Zo kan een healer van een team dat weinig schade oploopt er voor kiezen om de eigen offensieve mogelijkheden te upgraden en daarmee de tegenstander nog verder in de verdediging drukken.
Multiplayer als main event
De co-op storymodus is een speeltuin waarin je de 25 verschillende karakters en hun HELIX-upgrades vrijelijk uit kunt proberen. Deze mi ies zijn doorspekt met typische Gearbox-humor, en bieden een redelijke uitdaging. Deze storymodus is echter een leuk bijgerecht voor het hoofdgerecht van Battleborn: de multiplayermodi. Battleborn kent er drie, namelijk Capture, Meltdown en Incursion. Capture is een simpele modus, waarbij je verschillende punten op een map dient te veroveren en vast te houden om punten te scoren. Meltdown kent de vreemdste opzet van de drie: Jouw basis genereert een stroom aan kleine suïcidale robots die niets liever willen dan zichzelf in een vuilverbrander werpen aan de andere zijde van het level. Jouw taak is zo veel mogelijk van deze zogenaamde Minions veilig naar de vuilverbrander te krijgen terwijl de tegenstander deze een voortijdig einde probeert te bezorgen. Klinkt bizar, maar ook vermakelijk.
De Capture-modus is nog even niet speelbaar, maar Meltdown zal speelbaar zijn in de open bèta die 8 april van start gaat. De open bèta geeft ook toegang tot de derde multiplayermodus: Incursion. Deze modus maakt wederom gebruik van de eerder genoemde Minions, maar ditmaal in een aanvallend opzicht. Elk team heeft een tweetal lopende tanks, die voorzien zijn van een schild dat alleen de Minions kunnen deactiveren. Het doel is je Minions veilig naar de tanks te begeleiden om deze vervolgens uit te schakelen. De dynamiek in deze matches kan in een oogwenk veranderen, wat ze des te vermakelijker maakt. Een gebalanceerde selectie van helden blijkt echter wel e entieel, want Incursion draait net zo goed om verdedigen als om aanvallen. Ondanks dat een match tot wel dertig minuten kan duren, zorgt de variatie in gameplay tu en personages voor een vermakelijke multiplayermatch die zelden stilvalt. De grote afwezige is echter de over het algemeen bij shooters zeer populaire ‘Team Deathmatch-modus, die om onverklaarbare redenen niet bij de lancering inbegrepen zit.
De lancering van Battleborn valt in een periode wanneer veel games met een vergelijkbare opzet (Overwatch, Lawbreakers, Paragon en meer) dingen naar de gunst van de online shooterliefhebber. Gelukkig blijkt ondanks de sterke Borderlands-invloeden dat Battleborn wel degelijk een andere game is dan zijn broertje, getuige de goed uitgewerkte gameplay en het verra ende HELIX-systeem. Gecombineerd met de unieke en veelal hilarische personages scoort Battleborn dan ook hoog op het entertainmentvlak. De vraag is alleen of men zich zonder diepgaande customization options en een beperkt aantal multiplayermodi staande zal weten te houden in de storm van shooters die de komende tijd zal woeden.
Battleborn is vanaf 3 mei beschikbaar voor pc, Xbox One en PlayStation 4. Deze hands-on se ie is gebaseerd op de PlayStation 4-versie van de game.