Nadat je de vorige keer het duivelse plan van The Joker hebt gedwarsboomd, zijn er in een jaar tijd een hoop dingen veranderd. Quincy Sharp heeft het van gevangenisdirecteur tot burgemeester van Gotham City geschopt en wil de gevangenisopvang rigoureus anders aanpakken. Niet langer zitten de criminelen opgesloten in een gevangenis. Sharp heeft grote gedeeltes van de achterbuurten van Gotham City opgekocht en ze om laten bouwen tot een ministad waar elke slechterik uit Blackgate Prison en Arkham Asylum samen opgesloten zitten. Een privéleger scheidt Arkham City van de rest van Gotham City en psychiater Hugo Strange wordt aangesteld om het zootje ongeregeld te overzien.
Binnen de grenzen van Arkham City geldt het recht van de sterkste. Het is dan ook geen wonder dat elke zware crimineel uit Arkham Asylum zijn eigen territorium heeft veroverd en daarmee een groep trouwe volgelingen heeft verworven. Omdat iedereen de absolute macht over deze nieuwe ‘gevangenis’ wil hebben, zijn de verschillende bendes continu met elkaar in gevecht. Batman houdt hierbij alles in de gaten en is alleen van plan om in te grijpen wanneer het echt uit de hand loopt.
The sky is the limit
En uit de hand lopen doet het al snel. Tijdens een gedeelte van het eerste level dat ons getoond wordt, krijgen we een voorproefje van hoe het moet zijn om opnieuw in de laarzen van onze gevlederde held te staan. In een poging van Harvey ‘Two-Face’ Dent om zijn macht te laten gelden en respect te verdienen van zijn onderdanen, moet Catwoman het ontgelden. Ondersteboven bungelend aan een touw boven een vat chemicaliën staat ze op het punt om publiekelijk geëxecuteerd te worden. Gezien de complexe historie die Batman en Catwoman vanuit de stripverhalen met elkaar delen, ziet Batman zich genoodzaakt om haar uit de verminkte handen van Two-Face te redden.
De grootte van de spelwereld wordt hierbij meteen duidelijk. Deze is vijf maal zo groot als in Arkham Asylum het geval was. Voordat hij bij de rechtszaal is waar Catwoman ‘terechtstaat’, moet Batman eerst een behoorlijke afstand overbruggen. Hij springt naar beneden vanaf de top van het gebouw waar hij staat, waarna zijn cape hem sierlijk als een hangglider door de lucht laat zweven. Hoe de rechtszaal benaderd wordt, is aan de speler zelf. Je kunt ervoor kiezen om al zwevend door de duisternis een stille entree te maken, of je laat je je aanwezigheid gelden door je midden tu en de handlangers van Two-Face te laten vallen en het gevecht met ze aan te gaan.
Deze eerste introductie met de open wereld van Arkham City laat zien dat er vaak geen goede of slechte manier is om een situatie aan te pakken. Alleen dat bepaalde oplo ingen het leven van Batman een stuk makkelijker maken. In het begin word je hierbij nog erg gestuurd door een hardop denkende Batman, die je observaties van bepaalde situaties geeft, maar dat is alleen om je te laten wennen aan de vele mogelijkheden die je hebt. Je moet het zien als een tutorial, of in het geval van Arkham Asylum-veteranen: als een opfriscursus. Het laat wel zien dat de ontwikkelaars graag zouden zien dat je Batman benadert zoals hij bedoeld is: als een sterfelijke held. Dat je niet overal als een Rambo naar binnen stormt, maar eerst de situatie in je opneemt en rationele besli ingen maakt. Een paar kogels of me teken en hij legt het loodje. Gelukkig staat Batman op elk gebied zijn mannetje dankzij zijn extensieve gevechtstraining en onuitputtelijke bankrekening die hem de nodige technologische wonderen bezorgt.
Subtiele veranderingen
Alle vaardigheden en gadgets uit het eerste deel maken opnieuw hun opwachting en worden aangevuld met een aantal nieuwe vechtbewegingen en technische snufjes. Direct vanaf het begin heb je de beschikking over elke gadget en elke vaardigheid die je in Arkham Asylum ook had, wat de overgang naar Arkham City soepel moet maken. Een belangrijke gadget uit het vorige deel heeft een flinke make-over gekregen. De cryptographic sequencer, waarmee je controlepanelen kon hacken, is nu ook te gebruiken om radiofrequenties af te luisteren. Hiermee vang je gesprekken op tu en de verschillende partijen binnen de stad en verzamel je informatie om hoofd- en zijmi ies op te lo en.
Op het gebied van gevechten is ook het nodige toegevoegd en verbeterd. Zo kun je zwakke structuren, die voorheen alleen met explosief schuim kapot te maken waren, nu ook met je blote vuisten doorbreken om zo een slechterik in een klap onschadelijk te maken. Het Free Flow-vechtsysteem is voornamelijk beter gebalanceerd en kent de toevoeging van een paar nieuwe gevechtsbewegingen. Het zijn allemaal subtiele veranderingen die het spel net wat meer diepte en afwi eling geven ten opzichte van zijn voorganger.
Om even terug te komen op de penibele situatie waar Catwoman zich in verkeert; wanneer Batman eenmaal de rechtszaal bereikt heeft, schakelt hij over naar de detectivemodus. Deze handige manier om de omgeving te scannen op visuele aanwijzingen is zover we hebben kunnen oordelen vrijwel identiek gebleven aan het vorige deel. Er zijn wel een aantal kleine verbeteringen aangebracht om je meer het gevoel te geven dat je met echt detectivewerk bezig bent. Nadat je de handlangers van Two-Face verslagen hebt en de schurk zelf ook onschadelijk gemaakt is, verschijnt een oude bekende weer ten tonele. The Joker houdt zich namelijk ergens in Arkham City schuil en zint op wraak op zijn eeuwige vijand.
Zoals het een echte psychopaat betaamt doet The Joker dit niet rechtstreeks, maar probeert hij hem te raken waar het pijn doet: in zijn hart. In het tu enfilmpje dat volgt zien we een laser gericht worden op Catwoman. Terwijl Batman haar net op tijd wegtrekt bij het raam, vliegt een kogel door de ruit naar binnen. Via de detectivemodus kan Batman achterhalen waar het schot vandaan komt. Een lijn verbindt het gat in het raam met het punt van inslag van de kogel en daaruit wordt de baan van de kogel berekend. De baan is terug te rekenen tot de klokkentoren die verderop staat en Batman heeft hiermee de eerste locatie gevonden waar hij op zoek kan gaan naar The Joker.
Oog voor detail
Ook nu kan weer voor een eigen aanpak gekozen worden. In ons geval dient een surveillerende helikopter als handig manier om de reistijd te verkorten en heelhuids bij de kerk te arriveren. Het pad van de meeste weerstand levert in dit spel echter de meeste beloning op. Net als in Batman: Arkham Asylum stikt de game van referenties naar de stripverhalen en is er voor de fans enorm veel uit het spel te halen naast de gewone verhaallijn. Eén geheimpje wordt ons getoond nog voordat we de rechtszaal verlaten. De detectivemodus laat ons zien dat er zich iemand in een cel bevindt onder de zaal. Nadat Batman de trap afloopt, ziet hij Calendar Man achter de tralies zitten. Buiten zijn cel hangt een bord met verschillende data omcirkeld. Wanneer je het spel op een van deze datums opstart en Calendar Man met een bezoek vereert, zal hij je over de gruwelijke moord vertellen die hij op die datum gepleegd heeft. Vandaag helaas geen onsmakelijk verhaal, Sint Patrick’s Day is zijn dichtstbijzijnde ‘feestdag’.
We laten je niet smachtend naar meer achter zonder ook even de audiovisuele pracht van Batman: Arkham City voorbij te laten komen. Daar kunnen we echter vrij kort over zijn. Deze game ziet er tot dusver schitterend uit en de sfeer is wederom uiterst grimmig. Het team achter het spel haalt overduidelijk alles uit de kast om het vorige spel op elk gebied te overtreffen. We hebben dan nog niet heel veel mogen aanschouwen, maar wat we zagen stemde ons zeer tevreden. Alles ziet en klinkt er weer tot in de puntjes verzorgd uit. Het stemmenwerk van iconen Mark Hamill als The Joker en Kevin Conroy als Batman brengt ons weer helemaal in de stemming en we kunnen dan ook niet wachten tot we zelf met de game aan de slag mogen. Met pijn in ons hart nemen we afscheid van de duistere wereld van Batman, hopende dat hij voorlopig ook zonder onze hulp het kwaad weet te verslaan.