Allereerst is het handig om toe te geven dat ik houd van simulatie en tactische shooters, maar dat zelfs mij ArmA 2 de pet te boven ging. Als je de game induikt zonder werkelijke militaire kennis (zoals ik twee jaar geleden deed), komt er aan het begin van het spel nogal veel op je af. Als duiding vervolgens later in het spel uitblijft, motiveert dat natuurlijk niet echt om verder te spelen.  Dat heeft ook weer te maken met de engine van het spel, die door veel bugs en grafische glitches een ontmoedigend effect op beginners heeft.

Geen knieval

In dit derde, laatste deel binnen de ArmA-serie, komt ontwikkelaar Bohemia Interactive de beginner enigszins tegemoet. Zo kun je op ieder moment het spel op pauze zetten en een field manual raadplegen, hetgeen eigenlijk een samenvoegsel is van alle hints die nu continu in de linkerbovenhoek van het scherm verschijnen. Ook is de engine aangepast en oogt de game nu stukken prettiger dan deel twee. Vooral de vergezichten, bijgestaan door de prachtige vegetatie en HDR-effecten, doen je vergeten dat op de gigantische eilanden waarop Arma III zich afspeelt, tevens een strijd om leven en dood gaande is.

Verder dan dat reikt het toegankelijker maken van deze oorlogssimulatie niet. Afijn, je kunt in een speciale modus racen met een humvee en zo een snelle tijd neerzetten (iets wat bij Bohemia op kantoor een grote hit is), maar dat is enkel ‘voor erbij’.  De ontwikkelaar stelt dat Arma 3 nog altijd op en top realisme is. Ook in dit deel tref je dus geen gescripte events. Iedere situatie pakt bij iedereen anders uit, gezien alles aan de hand van de uitgebreide kunstmatige intelligentie berekend wordt.

Wat we van de gameplay zien, doet ons in het verlengde daarvan gelijk denken aan de oude ArmA-delen: wachten, veel wachten. Pas als het moment daar is en je een gedegen plan van aanpak hebt, loont het jezelf in de strijd te mengen. Immers: als je gespot wordt en je geniet geen goede dekking, dan betekent dat vrijwel direct dat je het loodje legt. Zomaar wegrennen is er door de snelhandelende tegenstanders niet bij. En te midden van de strijd vijanden onder vuur nemen, werpt evenmin zijn vruchten af. Vijanden zijn bijna altijd accurater dan jij bent. Het verrassingselement is in ArmA 3 dus vele malen belangrijker dan hoe nauwkeurig je kunt schieten. Dat klinkt wellicht saai, maar de spanning die zo gecreëerd wordt maakt het spel juist erg de moeite waard.

Nieuw!

Dit derde deel kent enkele toevoegingen kent waar de simulatiefan van zal gaan watertanden. Zo maken enkele nieuwe mijnen, waaronder claymores en mijnen met struikeldraad, hun opkomst. Omdat bijvoorbeeld tankmijnen ook al in de tweede ArmA zaten, maakte het presenteren ervan niet zo’n hele verpletterende indruk op ons. Dat in tegenstelling tot een geheel nieuw gameplayelement: de onderwaterconfrontatie. Jawel, ook de marinier mengt zich in ArmA 3 in de strijd.

ArmA 3 kent onderwater exact dezelfde charmes als dat het op het droge heeft. Zo zien we hoe de ontwikkelaar een kleine mobiele onderzeeër gebruikt om de oceaan mee te verkennen. Op een gegeven moment gebruikt hij de periscoop om een helikopter te spotten, waarna hij met het vaartuig de diepte opzoekt om niet door de heli gezien te worden. Na het omzeilen van enkele mijnen, belandt hij bij een ondergrondse basis, waar hij drie vijanden in rappe vaart omlegt en zo de missie bijna tot een goed einde brengt. Bijna. Want die vierde persoon, die had hij niet gezien.

Typisch

En zo is Arma 3 zelfs onderwater een typische ArmA-game. Daarmee is de game niet voor iedereen weggelegd, zelfs ondanks alle toepassingen die het spelen van ArmA voor meer mensen mogelijk moeten maken. Wie echter meer diepgang in een shooter zoekt, raden we zeker aan deze laatste titel van het drieluik in de gaten te houden. Maar enkel als Bohemia zijn beloftes waarmaakt en dit deel werkelijk niet meer getergd wordt door de voor ArmA kenmerkende bugs en glitches. Dan kan dit zelfs zomaar eens de beste en meest uitgebreide commerciële oorlogssimulatie worden tot nu toe.