Arizona Sunshine speelt zich af in de zonnige staat Arizona, na een zombie-apocalyps. Jij moet een weg vinden naar andere overlevenden en reist door de woestijn, een donkere mijn en enkele andere locaties. Zombies zijn overal, en met her en der te vinden wapens en ammunitie schiet je je een weg door de ma a’s ondoden, en verken je de omgeving om eenvoudige puzzels op te lo en.
De pc-versie maakte indruk op meerdere fronten, niet in de laatste plaats omdat het een écht volwaardige game is, met een substantiële singleplayer-campaign die je ook co-op kunt spelen, plus een horde-modus, die je alleen of met anderen samen kunt doen. De PlayStation VR-versie bevat alle inhoud van de pc-game, plus ‘extra content voor de Aim-controller’.
Onze hands-on met de PlayStation VR-versie begint in de eerste locatie van de game: een kleine grot waar je leert hoe je je via teleportatie voortbeweegt en hoe je wapens afvuurt en dingen oppakt. In plaats van de ‘gewone’ manier van spelen met twee Move-controllers, gebruiken we voor deze demonstratie de Aim-controller, een soort plastic machinegeweer dat je met twee handen vasthoudt. En dit werkt prima. Net zoals we met Oculus Touch gewend zijn, gebruiken we de analoge stick om te teleporteren. De trekkers gebruiken we om dingen op te pakken of om te schieten. En al snel is duidelijk dat de game enigszins is aangepast aan de specifieke omstandigheden van de PlayStation VR.
Telekinese
Op de pc is het namelijk noodzakelijk om voorwerpen fysiek op te pakken. Dus als iets op de grond ligt, moet je door je knieën. De PlayStation VR-versie zou zo in veel situaties onspeelbaar worden, omdat de camera van de Playstation een te beperkt blikveld heeft, en daardoor de controller al snel niet meer gevolgd wordt. Daarom heb je in deze versie van Arizona Sunshine plots telekinetische gaven, zodat je voorwerpen naar je handen kunt laten springen. Heel handig.
Een andere aanpa ing is de wapenset die je gebruikt als je met de Aim-controller speelt. Omdat je dit ding met twee handen vasthoudt, zou het raar zijn om een eenhandig wapen zoals een revolver te gebruiken. Daarom zijn alle wapens in Aim-modi tweehandig. Dat betekent dus machinegeweren en schotguns, enzovoorts.
Dit is echter een optie, verzekeren de makers ons. Want het spel is namelijk ook op de traditionele manier te spelen met twee Move-controllers, en dan is de game identiek aan de pc-versie, met alle wapens uit die editie (met als toevoeging de magische oppak-functie).
Ook bevat het spel twee manieren van voortbeweging. Standaard is dit teleportatie, oftewel de manier waarop het spel ook bedoeld is om te spelen. Je wijst naar waar je heen wilt en door de stick naar voren te duwen flits je ernaartoe. Teleport voorkomt simulatieziekte. Maar voor wie dat echt wil is er de optie om te glijden alsof je op een Segway staat. Dit is echter een stuk minder comfortabel, en niet de door de makers aanbevolen manier van spelen.
Bibber
Grafisch ziet alles er heel netjes uit op de PlayStation 4 Pro. Als je goed kijkt zie je wel verschillen met de pc, al is dat natuurlijk te verwachten. Toch is dit ook op console nog steeds een mooie vr-game. We weten niet hoe het spel op een gewone PlayStation 4 draait, al geven de makers aan dat de verschillen vooral zitten in teken-afstand. Er is ook iets meer mist om de proce or te ontlasten. Qua content is de game verder identiek en zijn er geen exclusieve features voor de Pro.
Hoewel de PlayStation 4 Pro ons een heel overtuigende post-apocalyptische wereld voorschotelt, is toch al snel duidelijk dat het Playstation VR-platform enige beperkingen heeft. Als we eenmaal onze eerste golf vijanden op ons af zien schuifelen, ontdekken we helaas dat de tracking van de controller een stuk minder precies is dan op de pc. In plaats van rotsvast hebben we nu te maken met een constant iets bibberende geweerloop, wat het een stuk lastiger maakt om headshots te maken. De makers onderstrepen dat dit een onoverkomelijke eigenschap is van de PlayStation: de camera- en de Move-tracking zijn gewoon niet zo goed als op pc. Het gebibber voelt in het begin echt als een handicap, maar een paar minuten later zijn we hier aan gewend en is duidelijk dat het spel nog steeds goed speelbaar is.
Knap
Het lijkt er op dat Arizona Sunshine goed tot zijn recht komt op de veel zwakkere PlayStation-hardware. En dat is een knappe prestatie van Vertigo. Ook voelt de Aim-controller heel prettig in deze shooter, ondanks de vervelende tracking problemen. We zijn dan ook zeer benieuwd of het uiteindelijke product de hoge kwaliteit van de door ons gespeelde eerste gebieden vasthoudt. Arizona Sunshine is voor pc-vr-bezitters al een redelijk verplichte aanschaf en het zou zomaar kunnen dat Vertigo dit succes op de PlayStation herhaalt.