We spelen Last Hope, dat met zijn vele gangetjes en kamertjes naast een typisch Team Deathmatch-level, ook nog eens een typerende Alien-omgeving is. Het gevaar kan van iedere richting komen. Talloze richels aan het plafond, stalen platformen, ventilatieschachten: als Marine is het moeilijk anticiperen. En dus is voor ‘eventjes ontspannen’ tijdens het tweetal potjes geen tijd. De multiplayermodus van Aliens is een erg stre volle, ongemakkelijke ervaring. Iets wat natuurlijk perfect strookt met de beleving van de films.
Wennen
Opvallend is dat de audio daarbij een grote rol speelt. We horen druppelend water, motorische geluiden en in de verte zelfs kermende Marines, maar ironisch genoeg is een Xenomorph die je achtervolgt of besluipt nauwelijks hoorbaar. Dat betekent dat je net als in de singleplayer constant op je hoede bent en je motion sensor je allerbeste vriend is. Als je de mobiele radar niet gebruikt, ben je volledig afhankelijk van je eigen waarnemingsvermogen. En laat het in de donkere ruimtes van Aliens nou erg lastig zijn om Xenomorph van schaduw te onderscheiden.
Gelukkig heeft de Marine naast de motion sensor ook nog andere wapens tot zijn beschikking. Alvorens we opnieuw worden gespawnd, krijgen we de keuze uit drie van de vijf wapencombinaties. De pulse rifle is onze favoriet, want het wapen schiet snel en is van dichtbij erg dodelijk. Het tweede wapen, de a ault rifle, schiet in salvo’s en is daarmee wat geschikter voor het schieten op tegenstanders in de verte. Dan is er nog de standaard shotgun, die natuurlijk vooral excelleert in het knallen van dichtbij. Overigens kent de a ault rifle ook een shotgun, maar dan als secundaire vuurmodus. De shotgun zelf en de pulse rifle komen ieder met granaatwerpers. Ook niet verkeerd natuurlijk.
Maar je grootste wapen als marine is uiteindelijk niet je rifle, shotgun of granaatwerper. Je moet het vooral hebben van elkaar. Talloze keren zien we hoe teamgenoten zelf op ontdekkingstocht gaan en vervolgens elders uit het niets het loodje leggen. Je moet simpelweg over goede richtvaardigheden beschikken wil je je mannetje staan tegen de snelle, onvoorspelbare Xenomorphs. Nu gaat dat ons met een totaal van twintig kills en drie deaths nog vrij goed af (ontwikkelaars zijn niet zo goed als je zou denken), maar in groepsverband is het overleven alsnog vele malen gemakkelijker. Vooral omdat je dan gedekt wordt en moeilijker van achteren aangevallen kan worden.
Ondersteboven
Voor de aliens, die op muren en daken kunnen lopen en daarom om niet hondsdol te worden in third-person perspectief spelen, geldt juist het tegenovergestelde. Zij dienen van dichtbij aan te vallen met hun klauwen en hebben er in die zin helemaal geen baat bij om zich als groepje door een level te bewegen. Een Xenomorph moet het juist hebben van het verra ingselement en individuele tactiek, niet van collectieve kracht. Een Xenomorph legt immers relatief snel het loodje; wanneer de aliens in een groepje zouden lopen zou één granaat of shotgunschot al bepalend kunnen zijn voor het verdere spelverloop.
Omdat wij niet als Xenomorph hebben gespeeld, kunnen we niet stellen of ze zich fijn of moeilijk laten besturen. Wat ons wel opviel, was dat de ontwikkelaars zich bijna moeiteloos door de omgeving voortbewogen. Ze sprongen van muur naar plafond, waarbij ze al ondersteboven met hun staart vaak ook nog eens mensen onthoofdden in een fijne finishing move. Toch waren we in de twee potjes telkens oppermachtig, waardoor we geneigd zijn te stellen dat het spelen als Marine je offensief gezien net wat meer voordelen geeft dan het spelen als Xenomorph.
Uniek
De multiplayer kent ook nog een beloning ysteem, te vergelijken met dat uit de Call of Duty Modern Warfare-reeks. Je ontvangt punten en medailles voor bijna iedere actie of reeks aan handelingen die je uitvoert. Die punten zijn uit te geven aan het opwaarderen van je wapens en het aanpa en van het uiterlijk van je personage. Ook kent het spel de bekende killstreak-achtige beloningen. Zo nam een van de Xenomorphs uit het niets de rol van Crusher op zich. Deze gigantische alien loopt op vier poten, kent krachtige aanvallen van dichtbij en is moeilijk neer te halen.
Hoewel het gebruik van het ervaringspuntensysteem dat wel impliceert, is de multiplayermodus van Aliens Colonial Marines absoluut niet standaard. De ervaring is juist erg verfri end, wat vooral komt door de ongemakkelijke sfeer zoals je die normaal vooral in singleplayerspellen treft. Ook de actie is anders dan die in de meeste multiplayershooters, zelfs al speel je als Marine. Omdat je constant op je hoede moet zijn en je motion sensor bijna even belangrijk is als je wapen (je kunt beide daarbij niet tegelijkertijd hanteren), kent het spel een ongewone dynamiek. In een shooterklimaat waar ontwikkelaars vooral elkaar lijken na te apen, kunnen we dat enkel toejuichen.