Afro Samurai is gebaseerd op een anime waar tot op heden slechts één seizoen van uitgegeven is. De anime draait om Afro en de wraak die hij wil nemen op de persoon die zijn vader de 'number one head band' afgenomen heeft. Het zit namelijk zo: in een vreemde, oud-Japans aandoende wereld wordt gestreden om speciale hoofdbanden. De persoon die de nummer één hoofdband heeft, is de machtigste krijger van het rijk. De hoofdband pak je namelijk niet zomaar af, enkel de persoon met de 'number two head band' mag de nummer één aanvallen. Vervolgens mag iedereen de samoerai met de nummer twee uitdagen, wat betekent dat je met die hoofdband feitelijk vogelvrij bent.
De tocht naar de nummer één hoofdband betekent dat je eerst op zoek moet gaan naar de nummer twee hoofdband. En zoals je al gemerkt hebt, doe je dit in Afro Samurai niet als in een gebruikelijke RPG's, oftewel met talloze personages babbelen. Je hakt je een weg door de levels heen en fileert iedere tegenstander op je pad aan je katana. Dit klinkt als een uiterst saaie premi e, maar Afro Samurai weet dit door een inventief vechtsysteem en een bijzondere stijl zeer vermakelijk te brengen.
Allereerst de stijl. Afro Samuari is geheel in lijn met de serie cel-shaded vormgegeven met een soeple e waar je u tegen zegt. In een presentatie vertelde de ontwikkelaar, een nieuwe studio van Namco Bandai die in deze formatie nog geen games ontwikkeld heeft, dat alle animaties zelf gemaakt zijn en er geen motion-capturing aan te pas is gekomen. Dit is opvallend, want de animaties in de game zijn enorm soepel en vloeien moeiteloos in elkaar over.
De stijl biedt de basis voor de gameplay, die tot uiting komt in de hack 'n slash-actie. Met puur button-bashen ga je het waarschijnlijk niet redden. Er zit een uitgebreid combosysteem in de game verwerkt, waarin iedere knoppencombinatie weer een andere toffe zwaardbeweging oplevert. Met een druk op de menuknop is tevens terug te vinden hoe de bewegingen ook alweer uitgevoerd moeten worden.
Het leukste aan het vechtsysteem is de focus-modus. In focus-modus krijgt de wereld een zwart-wit uiterlijk en bewegen zowel Afro als de vijanden in slow-motion. Op het lichaam van de vijanden bevindt zich een verticale of horizontale streep, afhankelijk van wat je als speler voor ogen hebt. De streep is over het gehele lichaam te bewegen tot het moment dat het glinstertje dat over de katana van Afro beweegt, bij de punt van het wapen is. Dan wordt de slag namelijk uitgevoerd en hak je op de plek waar de streep zich bevindt, de vijand aan puin.
Focus-modus klinkt ingewikkeld, maar het komt er eigenlijk op neer dat je als speler bepaalt wat voor lichaamsdeel er van het lijf afgehakt gaat worden. In één van de levels vecht je bijvoorbeeld tegen agre ieve tople paaldansere en (vraag niet waar de inspiratie vandaan komt) en is het mogelijk om in de focus-modus enkel de borsten van de dames te snijden. Aan dit soort acties worden ook Achievements gehangen, zodat je als speler ook een beetje gemotiveerd wordt om niet enkel op armen en hoofden te richten. Eén van de Achievements is bijvoorbeeld 'Split Personality' en wordt bereikt als je iemand horizontaal in tweeën splijt. Humoristisch is Afro Samurai dan ook zeker.
Afro Samurai lijkt simpelweg een verdomd vermakelijke game te worden, waarin je even prima de stre van de dag van je af kunt slaan. Met meer dan 120 verschillende finishing moves, een imposante stijl en een gezonde dosis humor, moet de game het zeker gaan redden. Wel is het nog even gi en wat Namco Bandai voor trucjes uit gaat halen om de game afwi elend te houden. Maar afgaande op wat we nu gezien en gespeeld hebben, komt dat wel goed.