Acht uur met Red Dead Redemption | Gamer.nl

Acht uur met Red Dead Redemption | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Hieruit blijkt het vertrouwen dat Rockstar in Red Dead Redemption heeft, een spel dat qua ambitie en schaal niet onderdoet voor GTA IV. Er is ook geen betere manier om Red Dead Redemption echt te ervaren dan met een langdurige speelse ie waarin je niet alleen de spectaculaire mi ies ziet, maar waarin je de wereld als geheel kunt ervaren. Een wereld die zo mogelijk nog geloofwaardiger en intere anter is dan Liberty City, waarin meer te zien is en meer te beleven.

Zelden wist een spel een tijdsbeeld zo goed neer te zetten als Red Dead Redemption. Waar GTA IV toekomstige generaties een geromantiseerd beeld zal geven van het leven in de jaren nul, zo doet Red Dead Redemption dat met het Wilde Westen. Een tijdperk dat tot de verbeelding spreekt, maar door het spel toch weer een stapje dichter bij je eigen belevingswereld komt. Red Dead Redemption slaagt erin een historische wereld echt geloofwaardig neer te zetten, geloofwaardiger nog dan bijvoorbeeld A a in’s Creed dat deed. Daar zat de link met de toekomst de beleving mi chien toch wat in de weg. In Red Dead ben je een gewone man in die tijdsperiode, een man met gevoelens voor de wereld om zich heen en geen figuur uit de toekomst die meer als observator aanwezig is.

Vanaf het eerste moment leeft Red Dead Redemption. Je komt aan op het station van Armadillo, een typisch westernstadje met uit hout opgetrokken huizen die allemaal langs één zanderige hoofdweg staan. Voor de saloon, uiteraard met klapdeurtjes, staan de paarden gestald bij een bak water. Op het station zit een man achter de balie, wachten reizigers op de trein en worden koffers gesjouwd. Kortom: bedrijvigheid. Je stapt de saloon binnen, schuin tegenover het station, en komt gelijk in een gezellig cafésfeertje. Een dronken ogende, oudere man bespeelt de piano, de barman loopt wat heen en weer en gasten praten met elkaar.

Cowboy in ruste

De naam is trouwens John Marston, cowboy in ruste, gesetteld buiten het Wilde Westen om met vrouw en kind een rustig bestaan op te bouwen. Althans, dat dacht hij. The Bureau, de voorloper van de FBI, heeft hem namelijk nodig om zijn oude gangstermaatjes op te zoeken en in te rekenen, om zo een einde te maken aan de misdaadcultuur in de Amerikaanse binnenlanden. Om hun verzoek wat kracht bij te zetten, hebben ze je vrouw en kind gevangen genomen. Deze voorgeschiedenis maakt van Marston een intere ant personage. Geen meedogenloze cowboy, maar iemand die tegen wil en dank opnieuw het wereldje inrolt waar hij afscheid van had genomen. Een man die liefheeft, die ergens voor leeft, en geen gewelddadige moordmachine.

Aangekomen in Armadillo besluit hij meteen ter zake te komen en zijn oude maatje Bill Williamson in te rekenen. Maar Williamson trapt niet in de slappe praatjes van Marston, schiet hem vol lood en laat hem voor dood achter. Een toevallige pa ante vindt Marston en brengt hem naar haar ranch. Zij heet Bonnie McFarlane, een sterke vrouw met een zwaar leven achter de rug. Via haar leer jehoe zwaar het leven in het Wilde Westen moet zijn geweest. Niet heldhaftig, maar hard werken, ziek worden en vroeg sterven.

Op de ranch kun je langzaam opknappen en word je met enkele simpele mi ies langzaam in de wereld van Red Dead Redemption geïntroduceerd. Met een korte paardrijdwedstrijd rond de ranch leer je én je paard besturen en meteen de omgeving een beetje kennen. De ranch ligt op de rand van het woestijn- en bosgebied en het ritje biedt een mooie afwi eling van vlaktes en bomen. Koeien grazen her en der, je komt wat andere ruiters tegen en merkt dat je over de paden toch een stuk sneller loopt, dan door het hoge gras. Het maakt overigens niet uit of je de wedstrijd van Bonnie wint, in beide gevallen gaat het spel gewoon verder omdat de uitslag niet van belang is voor het spelverloop. Een dynamiek die in de GTA-games vaak nog ontbrak. Wij verloren van Bonnie, met schaamrood op onze kaken, maar dit gaf wel een mooi beeld van hoe stevig deze tante is.

Herderen

De meeste mi ies bij Bonnie draaien om de beslommeringen rond de boerderij. Zo moet je coyotes afschieten die het op de kippen gemunt hebben en drijf je samen met Bonnie de koeien naar een weilandje net buiten de ranch. Hoewel deze activiteiten op het oog wat saai zijn, zorgen ze er wel voor dat je echt deel uitmaakt van de wereld en geen pa ant bent die maar wat mi ies doet. Daarbij is het herderen van koeien erg leuk uitgewerkt. Door links van de kudde te lopen stuur je ze naar rechts en omgekeerd. Af en toe ontsnapt er een koe uit de kudde, die je vervolgens op moet vangen en terug naar de kudde moet leiden. Tijdens het herderen praten John en Bonnie met elkaar en leren ze elkaar langzaam maar zeker beter kennen.

Later in het spel komen je herderskunsten des te meer van pas wanneer je in een overdonderende onweersbui de koeien naar de stal moet brengen. Een bliksemschicht licht het volledige landschap op, waarna de donder enige tellen later over je heen knettert. De stevige windvlagen dragen verder bij aan het gure, onheilspellende sfeertje. Wanneer een bliksem plotseling inslaat in een boom vlakbij de koeien, schiet de kudde uit elkaar en stevenen een aantal koeien op een ravijn af. In vol galop probeer je te redden wat er te redden valt. Er wordt dan wel niet in geschoten, maar deze scène is een van de sterkste die we speelden, mede door de prachtige sfeer die door het weer werd neergezet.

Mi ies

De opbouw van Red Dead Redemption is vergelijkbaar met die van de GTA-games. Het voltooien van de ene mi ie, schakelt weer nieuwe mi ies vrij die met lettertjes op je kaart worden aangegeven. Wanneer je die mi ies doet maakt niet zoveel uit: je kunt je tu endoor zo lang als je wil bezighouden met andere activiteiten. Uiteindelijk dragen de mi ies bij aan het grote verhaal, maar vaak zul je eerst een dienst moeten verrichten voor een personage, voordat hij jou wil helpen met waar je hem eigenlijk voor nodig hebt. De mi ies zijn origineel en gevarieerd en worden ingeleid met filmpjes zoals we die ook uit de GTA-games kennen: sterk geschreven en geregi eerd. Ze bieden een goede inleiding op de mi ie en zorgen dat de personages in het spel tot leven komen. Dit wordt verder versterkt door de gesprekken die je hebt wanneer je te paard op weg bent naar een mi ie.

Alle mi ies in detail beschrijven is onbegonnen werk en in eerdere previews zijn we ook al uitgebreid ingegaan op enkele specifieke mi ies. Toch willen we één personage niet onthouden: Nigel West Dickens. Deze charlatan trekt stad en land af om daar zijn wonderdrankjes te verkopen. John moet hem in één mi ie a isteren om te bewijzen dat het wondermiddeltje werkt. Deze mi ie dient als introductie voor de Dead Eye, de speciale schietmodus waarin je meerdere doelwitten tegelijk kunt markeren die vervolgens in één vloeiende beweging neergeschoten worden. Om te bewijzen dat Nigel’s wonderdrankjes werken, moet je met behulp van je Dead Eye een cowboyhoed uit de lucht schieten. En zo vindt Red Dead Redemption steeds weer leuke manieren om nieuwe spelelementen via mi ies te introduceren. Net zoals GTA dat doet.

Uiteindelijk hebben we een twintigtal grotere en kleinere mi ies volbracht. We hebben mijnen uitgekamd, een schuilplaats van bandieten bestormd en koeien gered uit een brandende boerderij. De mi ies leidden samen tot een climax waarin je de basis van Bill Williamson bestormt, met behulp van de plaatselijke sheriffs. Daar stopte onze tijd met Red Dead Redemption, net voor het punt dat John Marston de grens met Mexico zal oversteken, het tweede gebied in het spel.

Buiten de mi ies om

Maar de mi ies vormen maar een deel van de ervaring die Red Dead Redemption zo geweldig maakt. Meer nog dan in GTA zijn het de activiteiten buiten de mi ies om, die het spel écht intere ant maken en de wereld tot één geheel smeden. Die activiteiten kunnen klein zijn, zoals een potje poker, het kopen van een krantje of een ritje maken op een postkoets om de omgeving te verkennen.

In Red Dead Redemption zullen er geregeld gebeurteni en op je pad komen waar je je in kunt mengen, of die je gewoon voorbij kunt laten gaan. Zo troffen we een jonge dame langs de kant van de weg die om hulp vroeg. Je moet wel heel gewetenloos zijn om haar niet een handje te helpen. Eenmaal afgestapt om te vragen wat er aan de hand is, stapte de dame ineens op ons paard en riep ze “Bedankt en tot ziens!”. Een beetje wraakzuchtige gamer pakt nu zijn geweer en schiet de dame alsnog van het paard af, iets wat in het spel gelukkig verder onbestraft blijft. Vergelden mag altijd.

Deze random gebeurteni en zijn meestal in een paar minuten afgewikkeld en dragen met name bij aan je fame en honor, die bepalen hoe beroemd of berucht je bent in de spelwereld. Intere anter zijn de echte zijmi ies, die net als gewone mi ies worden ingeleid met een filmpje en soms zelfs uit meerdere submi ies bestaan. Deze zijmi ies kunnen op elk moment worden volbracht en hoef je dus niet meteen af te ronden zodra je ze hebt geaccepteerd. Zo vroeg een vrouw ons haar zoekgeraakte zoontje op te sporen in een bepaald gebied. Dit konden we vervolgens gewoon eens doen wanneer we in de buurt waren.

Wanted

Het systeem van de politie werkt in Red Dead Redemption net wat anders dan in de GTA-games. Wanneer je een misdaad begaat buiten het zicht van wie dan ook, dan zal je niets gebeuren. Word je wel gespot, dan zullen ze proberen je op te pakken. Ook komt er dan een premie op je hoofd te staan, zoals dat in het Wilde Westen gebruikelijk was. Zolang er een premie op je hoofd staat zal er naar je worden gezocht, zij het sluimerend. Als je dan toevallig een sheriff tegenkomt, dan kan het zijn dat hij je ineens herkent en je je weer uit de voeten moet maken. Pas zodra je je premie aflost, ben je voorgoed van ze verlost.

Het afschudden van je achtervolgers werkt ook een stuk natuurlijker dan in GTA. Je moet er simpelweg voor zorgen dat je niet meer wordt gezien. Word je achtervolgd door twee sheriffs te paard maar lig je een redelijk eindje voor, dan kun je schuilen achter een rots en zie je de twee sheriffs met een noodgang aan je voorbij razen. Intu en kun jij rustig de andere kant op wandelen. Grappig is dat je met nieuwe kleding of bijvoorbeeld een bandana, kunt voorkomen dat je herkend wordt door een sheriff. Heb je een flinke premie op je hoofd en geen geld om hem af te lo en, dan is de aanschaf van zo’n bandana een prima alternatief.

Uitgeluld

We raken niet snel uitgepraat over Red Dead Redemption, sterker nog: we zouden nog wel uren door kunnen gaan. Over hoe het landschap prachtig verandert als je van noord naar zuid trekt. Over de overweldigende vergezichten die je soms hebt, waar je werkelijk kilometers van je af kunt kijken en in de verte het stroomtreintje ziet rijden. Over de shoot-outs, de handgevechten, de vele manieren waarop mi ies te voltooien zijn, het paardrijden, de koetsen, het jagen op beesten, de invloed van fame en honor, je inventaris en de mogelijkheden van de verschillende voorwerpen, het kamp opslaan, over de uitgestrektheid, levendigheid en pracht van de wereld.

Maar eigenlijk moet je al dit moois zelf ervaren. Als je nu nog niet overtuigd bent, dan gaat het met woorden niet meer lukken. Zelfs na acht uur bijna aan één stuk spelen, hadden we nog geen genoeg van Red Dead Redemption. En we hadden eigenlijk meer plezier dan bij GTA IV. Rockstar heeft een nieuwe topper in de startblokken. Lukt het ze om alles voor eind mei glad te strijken, dan staat ons een mooie tijd als cowboy te wachten. Een hele mooie tijd.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou