A Game of Thrones | Gamer.nl

A Game of Thrones | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Laten we alvast één gerucht de wereld uithelpen: Cyanide is al langer bezig met dit spel dan de tv-serie bestaat. De jongens en meiden van de studio zijn grote fans van de boeken en vroegen aan schrijver George R.R. Martin of ze er een game van mochten maken. Het feit dat de HBO-serie in de tu entijd zo'n succes is geworden, was een onverwachte publiciteitsbonus. De game is geen slimme cash-in, maar ontwikkeld naar aanleiding van de boeken.

Je ziet dat ook terug in het spel. De omgevingen zijn opgebouwd volgens de beschrijvingen van de schrijver. Bijvoorbeeld Castle Black, het fort van de Night's Watch bij The Wall, is Martin's originele versie en niet de set van de serie. De tv-serie is verder uitstekend gemaakt, dus de HBO-serie helemaal negeren zou ook vreemd zijn. Cyanide heeft tijdens de ontwikkeling een lijntje gelegd naar HBO. Daardoor zijn de gezichten van personages gemodelleerd naar de acteurs en een aantal van hen zal ook de stemmen inspreken. De geniepig fluisterende Lord Varys zie en hoor je dus wederom terug als acteur Conleth Hill.

Geen groentjes

Qua fanservice zit het dus wel snor. Verder met het spel. Game of Thrones is een roleplaying game die loopt in de achtergrond van het eerste boek. Je krijgt de controle over twee nieuwe personages: Mors Westford en Alester Sarwyck. In het begin bestuur je ze apart, maar wanneer je het verhaal verder doorloopt zullen ze elkaars pad kruisen. Mors en Alester zijn geen naïeve jonge honden, maar volwa en mannen met een eigen karakter. Cyanide wilde eens iets anders bieden dan de meeste RPG's en koos daarom voor veteranen met een verhaal in plaats van onbeschreven blaadjes.

Mors is een broeder van de Night's Watch. Met hem start je in het koude noorden bij The Wall. Hij heeft de sombere taak om deserteurs op te sporen en te executeren. Zijn verdere verhaal wilde Cyanide nog niet verklappen, maar je gaat in ieder geval veel om met Lord Commander Jeor Mormont. Je kunt kiezen uit drie vechtstijlen: Ragnar, Hedge Knight en Landed Knight. Die staan respectievelijk voor vechten met twee wapens, zware wapens of wapen en schild. Mors heeft ook een hond waar we zo op terug zullen komen.

Alester is de oudste zoon van Lord Sarwyck, de heerser van het zonnige Riverspring. Alester besloot er jaren geleden vandoor te gaan om een Red Priest te worden (een rol die Carice van Houten nu speelt in de tv-serie) en keert terug omdat zijn vader op sterven ligt. Riverspring is in de tu entijd compleet verwaarloosd en de bevolking staat op punt van revolutie. Alester zal om zijn titel moeten vechten tegen een bastaard broer en tegelijk zijn land moeten redden. Je krijgt wederom de keuze uit drie kla en: Archer, Sellsword of Water Dancer. De eerste spreekt voor zich, een Sellsword werkt met vergif en de laatste is een snelle schermer. Daarnaast krijgt Alester toegang tot magie.

Cla ic BioWare, maar dan anders

A Game of Thrones is verder een standaard RPG met perks en statistieken als strenght, agility, etc. Als je dat wilt, kun je ook zwakke en sterke punten aan je personage geven. Wil je meer schade doen met de aanval ''Brute'' dan kost dat je twee punten, die je kan compenseren met ''Hemophilliac'' dat je zwakker maakt tegen bleed-attacks. Cyanide heeft heel erg goed naar de concurrentie gekeken voor inspiratie en verbeteringen. Voornamelijk naar BioWare. Zo is het vechtsysteem van Knights of the Old Republic overgenomen, waardoor je kan pauzeren tijdens gevechten en een rij aanvallen kunt voorselecteren. Het spel staat echter niet stil maar switcht naar een extreme slow motionsnelheid. Daarnaast is het dialoogsysteem van Ma Effect overgenomen.

Cyanide wil dat antwoorden meer effect hebben dan in het good-, neutral- or evil-systeem van BioWare. Ze beloven dat je reacties worden onthouden door NPC's. Gedraag je je nu als een eikel tegen iemand, dan heb je grote kans dat je jouw gedrag enkele hoofdstukken later teruggekaatst krijgt. En wanneer Alester een oproerkraaier tijdens de revolutie in de cel gooit, dan kun je hem een aantal hoofdstukken later in een grotere strijd niet om hulp vragen. Wanneer Mors en Alester later samenkomen, mag je telkens zelf kiezen wiens dialoogopties je gebruikt. Je krijgt dus twee keuzecircels.

Hard, vies en lelijk

De Franse ontwikkelaar wil qua inhoud niet onderdoen voor de boeken zelf. De sfeer, intriges en gebeurteni en in het spel zijn net zo grauw en hard als Martin ze beschrijft. Lead Game Designer Sylvain Sechi vertelde dat de leeftijdsgrens op een gegeven moment zo begon op te lopen, dat ze toch een stapje terug moesten doen. Zeker op het gebied van seks en verkrachtingen, wat oorspronkelijk een stuk explicieter in de game zat. Niet dat dit met zijn 18+-cla ificatie ineens een zacht spelletje is geworden: tijdens verhoren krijg je bijvoorbeeld nog steeds de optie om iemands vingers te breken. Vinger voor vinger. Want ze blijven behoorlijk lang liegen als je niet doorgaat, lacht Sechi.

Omdat sidequests als ''dood tien kippen op een boerderij en loop terug'' niet binnen het universum pa en, hebben de Fransen dit systeem omgegooid. Het zijn nu extra mi ies waar je aardig wat tijd aan kwijt bent en die invloed hebben op de hoofdverhaallijn. In een van de mi ies die we zagen was Mors op zoek naar een meisje in een kasteel. Zelf zoeken duurt een eeuwigheid, daarvoor is het kasteel te groot. Mors kan echter zijn hond overnemen om geuren te volgen. Naast een extra laag door het grondperspectief, krijg je er ook een andere uitdaging bij: stealth. Wanneer een wachter de hond ziet, krijgt hij een rotschop en kan je weer opnieuw beginnen. Sluip je echter om de wachter heen en dan kun je op hem afspringen en in zijn nek bijten.

Game of Thrones heeft een aantal sterke punten in huis, vooral de volwa en toon en de eerbied voor het bronmateriaal. Een groot nadeel waar iedereen aan zal moeten wennen zijn de graphics. Lelijk kun je ze niet noemen, maar RPG-liefhebbers zijn het afgelopen jaar verwend met Skyrim, Ma Effect 3 en The Witcher 2. In vergelijking met die spellen voelt Game of Thrones iets te houterig en leeg aan. Kun je daar doorheen prikken, dan heeft dit avontuur in Westeros zeker potentie.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou