The Dark Pictures Anthology: een uniek horrorexperiment

Dit artikel is een partnerbijdrage. Lees hier wat dit betekent.

Lange tijd is Supermassive Games de hofleverancier voor Sony’s wilde ideeën en uitstapjes op het gebied van PlayStation-hardware geweest. Het begon bij de introductie van de PlayStation Move-controller, waarvoor Supermassive in 2010 en 2011 een aantal techdemo-spelletjes ontwikkelde. In de jaren erna verschafte de studio software voor een aantal van de grootste PlayStation-hits en consoleaccessoires: een remake van Killzone voor de PS3, level kits voor LittleBigPlanet en de arcadegames in LittleBigPlanet PSVita hebben we ook aan Supermassive te danken.

Ook voor de minder lang levende PS-projecten, zoals Wonderbook en PlayLink, werd Supermassive ingehuurd om games te ontwikkelen, en voor PlayStation VR heeft de studio niet minder dan vier titels gemaakt. Maar in 2015 liet de Britse ontwikkelaar pas echt zien wat het in haar mars heeft met Until Dawn. Met deze prachtige, spannende en technisch indrukwekkende horrorgame gaven Supermassive de PlayStation 4 niet alleen een flinke sleeperhit, ze wonnen er ook nog eens een BAFTA mee. Het was daarmee duidelijk dat de studio haar expertise en niche hadden gevonden: filmische horrorgames die door middel van technisch hoogstaande performance capture tot leven komen.

Het concept van The Dark Pictures Anthology

Van 2016 tot en met 2018 brengt Supermassive alleen een aantal PlayStation VR-games uit, die niet eens allemaal gebruikmaken van de ontwikkelaars sterkste kanten: horror en goed geregisseerde prestaties van digitaal geworden acteurs. Maar dan wordt in 2018 Man of Medan aangekondigd, het eerste deel in The Dark Pictures Anthology, dat Supermassive in samenwerking met uitgever Bandai Namco Entertainment een jaar later uitbrengt voor de Xbox One, PC en PlayStation 4.

Het idee achter The Dark Pictures is volgens Supermassive CEO Pete Samuels als volgt samen te vatten: “The Anthology is een serie intense, op zichzelf staande, filmische horrorgames die uitgebracht wordt op verschillende platforms. Elk deel is een nieuw en heeft een totaal verschillend verhaal met nieuwe personages, nieuwe omgevingen en zijn geïnspireerd door verschillende subgenres van horror.”

Net zoals in Until Dawn bepalen de beslissingen van de speler het lot van de protagonisten in The Dark Pictures Anthology, waardoor er meerdere vertakkingen van het verhaal mogelijk zijn. Een verkeerd of te laat uitgevoerde druk op de knoppen tijdens een van de quick time events kan namelijk zomaar de dood van een van de hoofdrolspelers tot gevolg hebben. Dat, en de relaties tussen de personages onderling, hebben allemaal invloed op het verloop van de game, en het einde.

Man of Medan

Het eerste deel van The Dark Pictures Anthology, Man of Medan, is geïnspireerd door de stadslegende over de SS Ourang Medan. Dit schip is, volgens meerdere bronnen, in de jaren 40 ergens in de wateren rondom Indonesië (destijds nog Nederlands-Indië) gezonken, nadat de bemanning op mysterieuze wijze was verdwenen. De titel Man of Medan is zelfs een letterlijke vertaling van Ourang Medan, waarbij ourang ‘man’ betekent (‘ourangutan’ is dan ook ‘mensaap’) en Medan de naam is van de grootste stad van Maleisië.

Man of Medan gaat dan ook over een spookschip in de Stille Zuidzee en vormt het toneel voor een horrormysterie, waar de speler vijf jonge Amerikanen doorheen moet zien te leiden. Het liefst levend natuurlijk, terwijl voor het beste einde ook zoveel mogelijk geheimen over het spookschip en diens bemanning ontrafeld dienen te worden. Onder de hoofdrolspelers valt vooral Conrad op, die gespeeld wordt door Shawn Ashmore en door zijn rollen in de X-Men-films uit de begin jaren 2000 en Quantum Break het meeste ‘star power’ heeft van de acteurs in Man of Medan. Maar ook de geheimzinnige Curator, tot leven gebracht door de acteerprestaties van Pip Torrens, is het noemen waard. Dit personage is namelijk het enige terugkerende element in de anthologieserie en zullen we vermoedelijk in elk deel terugzien als degene die de verhalen becommentarieert en met de speler interacteert.

Man of Medan wordt over het algemeen goed ontvangen door zowel spelers als critici, en is door GNL zelf beoordeeld met een 8. Harry Hol vindt de game ‘een absolute aanrader als je van horror houdt’ en hij meldt daarbij dat het zelfs als film redelijk goed overeind zou blijven. Ondergetekende becijferde het eerste deel van The Dark Pictures met een 77 voor Power Unlimited en eindigde de review met de woorden ‘De belofte op meer delen zoals Man of Medan in deze anthology is in ieder geval opwindend; zeer benieuwd wat de toekomst ons biedt!’

Little Hope

Inmiddels is het tweede deel van The Dark Pictures Anthology verschenen: Little Hope. En zoals beloofd is dit een volledig ander verhaal met een nieuwe cast en setting, maar met de bekende mechanieken uit Man of Medan. Little Hope is vooral geïnspireerd door de heksenprocessen van Salem, waarin rond de eeuwwisselingen van de 17e naar de 18e zo’n vierentwintig mensen terechtgesteld werden op verdenking van hekserij. Ook heeft Supermassive Games geput uit films als The Blair Witch Project, The Witch en Season of the Witch, terwijl er duidelijk tonaal gerefereerd wordt naar Silent Hill.

Deel twee van The Dark Pictures speelt zich af in een verlaten stadje in New England, genaamd Little Hope. Een groep studenten belandt daar nadat hun schoolbus verongelukt, en een dichte, mysterieuze mist weerhoudt hen ervan om het stadje te verlaten. Wat volgt is een verhaal over, zoals Supermassive’s Pete Samuels zegt, ‘paranoia, brute executies en het streven naar verlossing’. Het unieke van Little Hope is hoe het verhaal in de tegenwoordige tijd over Taylor, Andrew, Angela, John en Daniel, verband houdt met gebeurtenissen in het duistere verleden van Little Hope.

Het meest opvallende lid van Little Hope’s cast is dit keer Will Poulter, die anthologieseries niet vreemd is na zijn rol in Black Mirror: Bandersnatch. Ook speelde hij in The Revenant, die film die Leonardo DiCaprio eindelijk een Oscar opleverde, en was hij een van de hoofdrolspelers in Midsommar. En, zoals verwacht, keert de Curator weer terug in Little Hope, en heeft hij zelfs een speciale ‘cut’ voor de spelers in petto. Deze Curator’s Cut is echter alleen beschikbaar voor zij die de game hebben voorbesteld, en biedt het verhaal van Little Hope vanuit een heel ander perspectief. Gelukkig zijn de multiplayermodi genaamd Shared Story en Movie Night ook weer aanwezig en die bieden, net zoals in Man of Medan, spelers de kans om met vrienden het verhaal te beleven.

De toekomst van The Dark Pictures Anthology

The Dark Pictures Anthology is na twee delen al een aaneenschakeling van jump scares, zware beslissingen, geloofwaardige dialogen en duistere locaties. Maar het einde van de serie is nog lang niet in zicht, want na Little Hope heeft Supermassive nog zes verhalen gepland voor deze anthologieserie. Wat de toekomst ons gaat brengen, dat is nog volledig in nevelen gehuld aangezien Supermassive en Bandai Namco hun lippen stijf op elkaar houden over de komende delen. Met een beetje kennis van zaken zijn er in ieder geval nog massa’s subgenres van horror te verzinnen die verkend kunnen worden, van vampiers tot aan weerwolven, van haunted houses tot aan seriemoordenaars. Maar Supermassive een kennende, kijkend naar Little Hope en Man of Medan, zal het een stuk minder voor de hand liggen dan we vermoeden. De ontwikkelaar heeft namelijk absoluut haar expertise en niche gevonden, iets waar we dankzij The Dark Pictures Anthology nog jaren de macabere vruchten van mogen plukken.

The Dark Pictures Anthology: Little Hope is nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.