Als je al wat langer meegaat heb je verschillende kopieerbeveiligingen zien komen en gaan. Was het vroeger vaak een woord in de handleiding dat je moest geven, tegenwoordig gebruikt men SafeDisc 2 en andere programma's die kopieren moeten tegengaan. Ook de opkomst van cd-keys en serials hebben het gekopieer niet gestopt. Gamerspulse kijkt naar de verschillende kopieerbeveiligingen door de eeuwen....euhm.. jaren heen Copy protection. It's been that nagging little thing in games for as long as I can remember. It started out to be quite simple and easy to work around. Pirating games was a breeze in the beginning. The only thing you needed was a photocopy of the book/ manual (Ed Note- I remember the horrible pink paper/blue text 'un-photocopy-able' manuals of the mid to late '80's) and shove the game on a few disks and you were up and running. Now it's an intricate proce of serial numbers and registration numbers, and registering products in the future doesn't look any easier. Just where did all this get started though? Let me take you, if I may, on a strange journey. De beste beveiliging is volgens mij het spel zelf. Doom was makkelijk te kopieren, maar het was zo goed en zo populair dat de mensen het geld ervoor over hadden en het spel kochten. En dat hoor je nu nog steeds, "goede games koop ik, slechte niet".

Bij het lezen van het artikel moest ik aan Monkey Island denken, daar had je zo'n leuke beveiliging van een kaartje dat je moest ronddraaien, totdat er een bepaalde combinatie tevoorschijn kwam.