Gamers hebben meer vrienden en zijn mentaal sterker

Geen woorden meer aan vuil maken lijkt me. Nee, even serieus. Een onderzoek naar games is vrijwel nooit echt betrouwbaar te noemen. Er wordt een handjevol mensen ondervraagd of wat testjes gedaan en daar rolt dan al snel een resultaat uit. Een dat games positief dan wel negatief in het daglicht stelt. Daar lijkt het wat ons betreft eerder om te doen. Als wij ter plekke twintig van deze onderzoeken naast elkaar zouden leggen en op basis daarvan concluderen dat het allemaal onzin is, bedrijven we al bijna evenveel wetenschap.

Hoe dan ook is de boodschap duidelijk. Gamers worden dan wel vaak afgeschreven als sociaal incapabel en vatbaar voor verslavingen, eigenlijk zijn het ook gewoon normale mensen. Maar genoeg non-gamers die afkeurend reageren op mensen die veel tijd aan games besteden, terwijl ze zelf gerust een dag voor de televisie hangen. Ieder slag mens heeft zo zijn eigenaardigheden en in selectieve gevallen loopt dat uit de hand. Zo was er een gamer die zichzelf dood World-of-Warcraftte, maar zo is er ook wel iemand te vinden die de televisie als medium koos om mee uit het leven te stappen.

Als je dan toch ervoor kiest om je onder te dompelen in audiovisueel entertainment, dan is gamen nog de meest actieve en veelal communicatieve vorm. Het vereist een wisselwerking tussen je brein en je vingers. En als je online met vrienden (of vreemden) speelt, dan heb je onmiskenbaar interactie met de buitenwereld. Het is dan wel via een microfoon, maar dat is al meer dan enkel het beeld en geluid van een tv met je net- en trommelvlies opvangen. En met de trend van games die korter en korter worden, wordt het straks gewoon een lange interactieve film.