De Seattle Times zijn tot de conclusie gekomen dat videospelletjes niet alleen een normaal tijdsverdrijf is voor velen mensen, maar een echte verslaving. Het artikel is meer bedoeld voor mensen die geen games spelen, maar voor ons die-hards is het toch altijd leuk om te kijken wat voor stereotiepe gedachtes mensen over ons hebben Some suggest people are drawn to games because they can make things happen and experience (virtually) the consequences rather than merely observe them. Players can take time to think and plan. Plus they play the games over and over using different strategies and experiencing different consequences.

My 20-year-old daughter, who is not an avid game player, came home from college this summer wanting to try a game she'd heard about called "The Sims." It's a strategy game that puts the player in charge of the lives and relationships of a neighborhood of simulated people. Last year, it was the top-selling computer game.

Zelf denk ik dat er veel verschillende redenen zijn om games te spelen. Spellen zoals Everquest of Anarchy Online zijn er inderdaad om je in te leven in een virtuele wereld. Race-spellen zijn er meer om een echte sport na te doen (ook al vind ik persoonlijk non-realistische games zoals Rollcage en Mariokart veel leuker) en deathmatch is er om de snelle reaktietijden te testen van mensen.

Wat beweegt jullie om verslaafd te raken?