Vandaag werd bekend dat ontwikkelaar Bioware een nieuw wapen en nieuwe bepantsering voor Ma Effect 2 beschikbaar stelt via het zogenaamde Cerberus Network. Dit Cerberus Network is vrij toegankelijk voor iedereen die de game nieuw koopt, maar moet ontgrendeld worden voor €15 voor ieder die het spel tweedehands uit de schappen heeft geplukt. Op deze manier betalen kopers van een tweedehands kopie tweemaal voor in principe gratis downloadbare onderdelen van Ma Effect 2. Redacteuren Gijs van Veen en Matthijs Hannink bespreken het systeem.Gijs: EA slaat met zijn nieuwe downloadbeleid een weg in die mi chien wel dé oplo ing is voor de door uitgevers als ongewenst ervaren tweedehandsmarkt. De vijftien euro die namelijk nodig is voor het toegang krijgen tot het Cerberus Network zal namelijk ongeveer overeenkomen met het verschil in prijs tu en een eerste- en tweedehands versie van de game. Ik denk eerlijk gezegd dat dit wel eens heel normaal zou kunnen worden voor uitgevers om te doen. Het doorverkopen van games wordt immers niet verboden, maar wel degelijk ontmoedigd.Matthijs: Juist omdat je dat verschil tu en tweedehands en nieuw in prijs vrijwel overbrugt met de extra betaalkosten voor het Cerberus Network, vraag je je af of prijsbewuste gamers nog wel een uitweg hebben om prijsbewust te winkelen. Veel liefhebbers met een kleiner budget halen hun spellen uit de tweedehand chappen en willen natuurlijk ook de hele ervaring hebben. Op deze manier pak je ze een stukje af, dat ze pas kunnen krijgen als ze toch wel uiteindelijk evenveel gaan betalen als ze in totaal gedaan zouden hebben voor de gloednieuwe versie van het spel. Is dit niet gewoon het pesten van de prijsbewuste gamer?Gijs: Ik denk dat dat wel meevalt. Het klopt dat je niet alles zult kunnen spelen als je de tweedehandsversie koopt, maar zolang dat geen onderdelen van het spel zijn die je echt nodig zijn voor de hele ervaring, kun je je afvragen of die lagere prijs niet gewoon opweegt tegen het mi en van de extra content. Zo heb ik Ma Effect 2 gespeeld zonder de downloads van het Cerberus Nerwerk, en hoewel ik dus die kleine delen heb gemist, heb ik niet het gevoel dat ik een minderwaardig product heb gespeeld. Matthijs: Kijk, bij Ma Effect 2 heb je natuurlijk een gigantisch uitgebreid spel waar je als tweedehandsgamer ook zonder het Cerberus Network van kan genieten. Het probleem is echter, dat dit soort praktijken in de toekomst verder kunnen escaleren: het is een hellend vlak. Wat als je bij de volgende game die je tweedehands koopt, pas het laatste level kunt spelen als je online nog eens vijftien euro neer moet bijleggen? Het is logisch dat het uitgevers frustreert dat ze helemaal niets krijgen als een spelletje tweedehands wordt verkocht, maar ik denk dat wij als gamers toch wel grenzen moeten stellen aan wat we tolereerbaar vinden.Gijs: Ik denk dat je daarmee speculeert op iets wat inderdaad niet zou mogen gebeuren. Als een uitgever je zou verplichten om een game eerstehands te kopen dan zou een grens overschreden worden waar de consument absoluut niet op zit te wachten. Maar ik denk dat uitgevers zelf ook wel weten dat als ze zoiets te ver doorzetten, ze de goodwill van de klanten kwijtraken en meer mensen zullen afwijken naar bijvoorbeeld illegaal downloaden. Dat zag je enkele jaren geleden toen er veel te doen was rond games die door hun Digital Rights Management-systeem maar op een paar computers geïnstalleerd konden worden. Gamers begonnen toen ma aal te downloaden en de meeste ontwikkelaars schakelden de erg strenge DRM dan ook uit. Hetzelfde zou kunnen gebeuren met verplichte downloads en ik denk (en hoop) dat uitgevers dat zelf ook beseffen.Matthijs: De vraag is dus of ze dit wel beseffen. Nu al werd de online modus van Resident Evil 5 vlak na de release tegen betaling ontgrendeld, terwijl dit onderdeel gewoon op het gameschijfje stond. Ook heeft EA al online upgradepunten voor Dante's Inferno te koop aangeboden en verkocht het ook online geld voor The Godfather. Die laatste twee dingen zijn vooral lachwekkend en niet echt laakbaar, maar het zegt wel dat een uitgever er alles aan doet om in het online tijdperk nog wat extra centjes binnen te harken. Aan de andere kant is er natuurlijk de vraag: is er een ander, redelijk alternatief voor uitgevers om hun winstmarge op verkochte games uit te breiden?Gijs: En dat is precies wat EA er waarschijnlijk toe heeft gebracht te experimenteren met het ontmoedigen van tweedehands games kopen. EA's beleid omtrent downloadable content is niet altijd even gelukkig (kijk naar The Godfather), omdat veel gamers geen zin hebben om extra geld neerleggen voor content waarvan ze vinden dat die de game niet verrijkt. Het geld daarvoor komt dus niet in de aantallen binnen waarop uitgevers hopen. De markt voor tweedehands games is daarentegen een goudmijn die de uitgevers nog niet goed hebben aangeboord. In tegenstelling tot mensen die games illegaal downloaden zijn deze consumenten immers bereid om te betalen voor een product, maar dat geld komt alleen bij de winkels (of gamers die zelf de game verkopen) en niet bij de uitgevers terecht. Ik denk echt dat EA hiermee slim experimenteert. Of het uiteindelijk werkt zal nog moeten blijken, maar voor een uitgever als EA is de situatie waarbij het niets verdient aan tweedehands verkopen, niet meer houdbaar.Matthijs: Ik ben het met je eens dat de manier waarop EA het bij Ma Effect 2 doet, een redelijke middenweg is: de uitgever vangt nog wat geld en de gamer krijgt ook zonder de extraatjes nog steeds een volledige, volwaardige game voorgeschoteld. Ik ben er ook helemaal niet op tegen dat uitgevers ook een graantje meepikken van de markt voor tweedehands games, maar laten we hopen dat het binnen de perken blijft.
De vraag is natuurlijk of het voor alle gamers acceptabel is om vijftien euro extra te betalen om content te krijgen die gratis is voor mensen die het spel nieuw kopen. En hoever mag een uitgever hierin gaan?