Er bestaat al lange tijd een discu ie over wat gameverslaving is en of het eigenlijk wel bestaat. De officiële Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders beschrijft Internet gameverslaving als "een conditie die nog nader onderzocht moet worden".
Hoewel onderzoekers vaak op zoek zijn naar bewijs voor het bestaan van deze verslaving is nu een studie, uitgevoerd door Netta Weinstein en collega's aan Universiteit van Cardiff, dat het tegendeel suggereert.
Volgens Weinstein, die een enquête liet invullen door in totaal 5.777 Amerikanen boven de achttien jaar die frequent online games spelen, waarbij de personen uit minimaal vijf van de negen criteria moesten voldoen in de categorie verslaving te pa en. Criteria zijn onder andere:
- Liegen over hoeveel de persoon gespeeld heeft
- Het in gevaar brengen van werk, carrière of educatie door gaming
- Gaming gebruiken om stre te ontladen
- De persoon in kwestie moet bezorgd zijn over eigen gamegewoonten in de span van een ongedefinieerde tijd
Veel van deze criteria zijn afgeleid uit de criteria waar drugsverslaafden aan moeten voldoen om gediagnosticeerd te worden met verslaving. Tijdens het eerste onderzoek waren er slechts negen mensen die aan minstens vijf van deze criteria voldeden. Na zes maanden bleek echter dat niemand meer in tot de categorie verslaafden behoorde en dat er slechts drie mensen waren met vier of meer symptomen. Ook bleek dat de meeste gamers zich minder zorgen maakten over hun eigen gewoonten rondom gaming.
Als resultaat zegt Weinstein dat er geen sprake is van een verslaving die vergelijkbaar is met drugsverslaving, aangezien gedrag over kortere periode (zes maanden) sterk lijkt te veranderen:
"We zien geen grote aantallen mensen met klinische problemen. De studie laat ook weten dat het zeker nog niet duidelijk is wat we dan als gameverslaving zouden moeten zien, vergeleken met drugsverslaving."
Volgens haar is overmatig gamen een resultaat van vaak tijdelijke aspect in iemands leven waar zij ongelukkig van worden of ontevreden over zijn, zoals een relatie of carrière. De enquête wijst er dus op, volgens haar, dat mensen die overmatig gamen slechts tijdelijk even proberen te ontsnappen aan hun problemen en zij gemakkelijker hun ontevredenheid een andere invulling kunnen geven dan echte verslaafden.
Kritiek
Volgens veel onderzoekers, zoals Daria Ku , een cyber-psycholoog, is een enquête niet de juiste manier om verslaving te onderzoeken, omdat mensen over het algemeen hun slechte gedrag verbergen. Kimberly Young, een klinische psycholoog gespecialiseerd in Internetverslaving, is er ook van overtuigd dat gameverslaving wel bestaat: "De emotionele motieven van verslaafde spelers die tot gaming leiden moeten grondig onderzocht worden. Ook moet er gezocht worden naar alternatieven om deze behoeften te bevredigen."
Vooralsnog is de discu ie dus nog in volle gang. Echter geeft het onderzoek van Weinstein wel een verfri ende kijk op wat gezien wordt als slecht gedrag in verband met gaming. Toch kan ook gezegd worden dat zelfs dit onderzoek naar fanatieke gamers een negatieve toon aanslaat: Online gaming als activiteit zou altijd uit een negatieve gevoelens voortvloeien.