In 2019 werd al een collectieve schadeclaim ingevoerd door drie gezinnen wiens kinderen verslaafd raakten aan Fortnite. De kinderen in kwestie, die van tussen de 10 en 15 jaar oud waren, zouden niet alleen honderden dollars aan V-bucks hebben uitgegeven, maar door hun verslaving ook vervreemd zijn geraakt van hun gezin.
Epic wordt er van beschuldigd dat ze bewust een verslavende game hebben ontwikkeld. Sterker nog; het bedrijf zou tijdens de ontwikkeling "experts" hebben ingehuurd om de game zo verslavend mogelijk te maken.
De Canadese rechter heeft nu toestemming gegeven om de rechtszaak door te laten gaan. De ouders zoeken naar schadevergoeding, maar precieze bedragen zijn nog niet bekend. Ook zou men willen dat de kinderen in kwestie het uitgegeven geld terugbetaald krijgen. Het Canadese advocatenkantoor Calex Légal, dat de gezinnen representeert, zoekt daarnaast nog naar meer slachtoffers om de rechtszaak uit te breiden.
Epic Games heeft aan PCGamer gemeld zich te verzetten tegen de aanklacht. “We zijn van plan dit voor de rechtbank aan te vechten. Deze recente beslissing betekent alleen dat de zaak doorgaat. We geloven dat het bewijs zal aantonen dat deze zaak waardeloos is.”
Reacties op: Canadese ouders van Fortnite-spelers mogen Epic aanklagen
do365nic
Ouders moeten in mijn ogen zelf maar een beetje opletten wat ze met hun creditcard doen.
Mijn visie kan mss wat vertekend zijn. Geen idee of er hier mensen zijn met ervaring hierin, aangezien ik zelf geen kinderen heb.
watashi wa maurice desu.
Ik snap dit ook niet. En als je dan kinderen hebt stel dan zo in dat je credit card altijd om een of meerdere bevestiging vraagt. Dat kan op verschillende manieren. Ik kan me indenken dat kinderen wel eens de portemonnee van de ouders hebben. Maar dat die creditcard dan gewoon elke transactie toelaten vind ik raar.
Zelfs ik alleenwonende vind dat niet eens fijn, ik heb op de mijne een bevestiging plicht staan. Dan kan al veel minder makkelijk iemand er iets mee doen als ik hem verlies
Deadspacer
Als ze wat willen koop ik gewoon van die nintendo kaartjes in de winkel voor precies wat het spel kost doe ik zelf ook regelmatig met xbox tegoed als ik eens wat in de store zie.
Vraag me echt af wat dat soort ouders denken wellicht onwetend of zelf niet thuis in de gaming wereld maar om daar nou een schadeclaim van in te dienen dan kan je dat net zogoed bij fifa fut d2 en alle games met een seasonal battlepass gaan doen.
watashi wa maurice desu.
Ja en op die manier leer je ze meteen wat geld inhoud en dat je niet voor elke ingeving even geld beschikbaar hebt.
En zelfs als je dat wel hebt is het goed om kinderen te leren dat nee ook bestaat, en niet dat ze leren altijd alles zelf kunnen pakken wat ze willen.
Dus ik denk dat je het op de juiste manier doet.
Zo zou ik het ook doen.
Tenminste dat denk ik. HAhah ik denk dat je pas weet wat je doet als je kinderen hebt. Maar zoals als in Canada in dit bericht alvast niet.
chefry
Ik heb zelf een tijdje fortnite gespeeld maar nooit de overweging genomen om iets ingame te kopen.
Het ligt ook aan de persoon. Mijn kinderen zijn nog te jong voor online spelletjes maar ik ga zo tegen die tijd wel in de gaten houdeb
hamstertrans
Patrick Verbist
Deadspacer
watashi wa maurice desu.
Goed gezegd. Helemaal mee eens.
coola
Is Epic schuldig aan deze verslaving? Ja voor iets van 10 %
Waar zit die overige 90 % dan ? Bij de ouders die hun F'in kroost niet kunnen opvoeden.
DarkSlide.nl
Als de overheid een bijdrage wil leveren aan het beschermen van kinderen tegen deze praktijken zou dat naar mijn mening moeten met voorlichting.
MikkelR1
Er ligt inderdaad een probleem bij Fortnite die heel goede FOMO (fear of missing out) hebben weten toe te passen. Daarnaast is er sociale druk omdat "iedereen" in de vriendengroep het ook speelt en heb je als ouder druk van andere ouderen omdat ze met geld smijten tegenover hun kinderen en kinderen onderling hier rang aan verlenen.
Allemaal dingen waar je als ouder een taak aan hebt om je kind hierin op te voeden. Los van Fortnite vind je al deze aspecten terug in het dagelijks leven en daar moet je mee leren omgaan als ouder, kind en volwassene.
chefry
Goed gesproken.
Tad
Smallie
chefry
In 1995 was ik 12 en ging ik gewoon met m'n 3 jaar jongere broertje naar de bioscoop toe. James bond goldeneye. Er werd totaal niet gecontroleerd op leeftijd. Je kan het makkelijk omzeilen.
Het blijft natuurlijk wel de verantwoording van de ouders om je kinderen te controleren
Smallie
Ik denk dat we allemaal wel spellen hebben gespeeld of films hebben gezien die volgens de adviezen niet passend waren en dat gaan mijn kinderen ook doen.
Je kan dan alleen niet achteraf de verantwoordelijkheid voor de gevolgen bij een ander leggen. Of dat nou een gameverslaving is of in mijn geval een angst voor clowns en moordzuchtige poppen.
DarkSlide.nl
Ik weet niet zeker hoe het met de Canadese wet zit maar in Nederland is er alleen een grens voor 16+ materiaal wat niet verkocht mag worden aan jongeren. De rest van de leeftijdsaanduidingen gelden alleen als advies.
Ardyn
In de VS en Canada gelden een beetje dezelfde regels als hier, in ieder geval rondom films. Ze zijn daar alleen ietsjes strenger.
Hier is het 16+, daar gelijk 18+. Al maakt Canada schijnbaar nog onderscheidt in het soort 18+… dat vind ik wel een beetje vreemd.
NrFive
Helemaal eens met anderen dat je als ouders je verantwoordelijkheid hierin moet nemen, maar ergens wel nieuwsgierig in hoeverre grote bedrijven als Epic bewust kinderen misleiden. Kinderen zijn hoe dan ook kwetsbaarder in deze situatie dan volwassenen.
Ik kan me in mijn tijd ook nog herinneren dat ik het enige kind was die geen flippos had, kennen we die nog?!, omdat m’n ouders weigerden die troep in huis te halen waar ze in zaten. Ik had toen als kind mijn ouders soort van onder druk gezet, want je wilde wel als kind mee kunnen doen. Ook hier zit enorme marketing en onderzoek achter.
Dus tja, ik vind het wel een interessante zaak. Ben benieuwd!