The Elder Scrolls IV: Oblivion door Gamer24 (X360) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Ik sluip langzaam zijn huis binnen en zie een gigantische persoonlijke lijfwacht met een grote Warhammer rondlopen. Hij heeft me gelukkig niet gezien. Het doelwit slaapt in zijn stoel, waar die altijd slaapt. Boven hem hangt een grote, zware zwijnenkop. Ik begrijp meteen wat ik moet gaan doen. Ik sluip heel rustig en geduldig verder en ga naar rechts, naar de trap. Ik loop de trap op, en niemand heeft me nog gezien. Rechts van de trap zit een deur, met een slot. Ik pak mijn lockpick, krijg het slot open, en ik open de deur. Ik zit nu in de slaapkamer, daar staat een erg zeldzame giftige plant, die ik voor een andere quest moet hebben. Ik pak hem en open de volgende deur zonder slot. Ik loop nu vlak boven die zware zwijnenkop en ik zie waaraan die is vast gemaakt. Ik maak het los en ik hoor een doffe klap. Dit moet zijn dood zijn. Ik sluip weer rustig en geruisloos de trap af en zie de lijfwacht verbaasd en ontroerd naar het slachtoffer kijken. Door de schaduwen sneak ik naar de deur en maak hem voorzichtig open. Ik sta nu buiten, heb een belangrijk iemand vermoord en niemand die weet dat die dood is. De meester zal trots op me zijn. Tevreden loop ik naar mijn paard en begin de reis naar een andere stad, waar mijn meester is. Ik word hartelijk ontvangen en ik krijg een beloning, een dolk en heel wat geld wat ik goed kan gebruiken. Ik ben nu gepromoveerd en ik krijg een volgende quest, dus ook een volgend doelwit. Ik accepteer de quest en begin mijn reis naar dat doelwit.

Dit is één van de vele quests in de bekende The Elder Scrolls-reeks. Ik heb het nu over het 4e deel, genaamd Oblivion. Oblivion is een RPG in een soort Middeleeuwse setting, je zal dus vrijwel alleen maar melee-weapons tegenkomen, de pijl en boog achterwegen gelaten. Nu we toch bij de wapens zijn aangeland, ik vertel je alvast er zitten ongelofelijk veel wapens in Oblivion. Zo zijn er erg veel verschillende materialen waar een wapen van gemaakt kan worden. In het begin zal je bronzen, stalen, ijzeren en zilveren wapens tegenkomen. Maar later krijg je ook materialen die niet bestaan, zoals Elven (een soort goudachtig sterk materiaal). Zo heb je al erg veel materialen, maar ook erg veel verschillende types wapens. Zo heb je de eerder genoemde Warhammer, maar ook Longswords, Shortswords, Claymores en veel meer, in alle materialen mogelijk. En dan heb ik het nog niet eens over magische wapens gehad. Ja, er zit magie in de game. In vrijwel elk goedje kan magie zitten, voorbeelden zijn wapens, armor, drankjes, planten, tegenstanders, en je hebt zelfs spreuken die je op alles kan gebruiken. Zo kan je vuurballen uit je eigen hand toveren, maar ook spreuken op iemand afvuren, zodat ze je aardiger gaan vinden. Hierdoor kan je weer meer informatie uit ze krijgen, waardoor je verder kan komen in een quest. Met de wapens en magie zit het in ieder geval wel goed, en zo zit het ook in de armor. Van alle materialen van de wapens, bestaan ook in de armor. Je kunt je zelf nu wel voorstellen hoeveel verschillende combinaties mogelijk zijn om je te kleden en verdedigen.

Je begint de game in een Middeleeuwse gevangenis in Tumriel (de wereld waarin je leeft), zonder kleding, eten, wapens. Je kunt geen kant op en je kunt helemaal niets doen. Na een halve minuut vraagt een guard aan je of je een paar stappen naar achteren wilt doen, je gehoorzaamt en ze doen de cel voor je open. Je denkt dat je weg mag, maar de guards houden je tegen. Nee, je gaat met ons mee, zeggen ze. Met een indrukwekkende spreuk krijgen ze de muur van de cel opzij en gaan ze een donkere, geheime, diepe gang in. Je gaat mee en opeens zie je het, de koning van Tumriel loopt met je mee! Na een paar seconden gelopen te hebben zeggen ze dat de koning in gevaar is, en vroeg of laat vermoordt wordt. Daarom nemen ze deze geheime gang om de a a ins te ontlopen. Na een tijd komen ze er echter achter dat in deze grot zich ook een paar a a ins bevinden. Ze zullen moeten vechten en jij staat er maar bij, machteloos. Als de eerste groep a a ins vermoord zijn, komt de volgende groep. Een stuk groter als de vorige en de guards zijn ver in de minderheid. De koning ziet zijn dood aankomen en gaat praten met de dichtstbijzijnde persoon, wat jij bent. Hij zegt dat hij hier dood zal gaan en dat het hem niet echt kan schelen. Als ik maar de 'Amulet of Kings' naar de opvolger zal brengen. Als hij een paar seconden later inderdaad doodgaat, moet jij ontsnappen. Dit gaat vrij gemakkelijk en voor je het weet sta je weer buiten, in de bewoonde wereld. Je begint informatie te zoeken over de mogelijke opvolgers, maar ook die blijken vermoord te zijn. Je vraagt naar hulp, je weet niet wat je moet doen en uiteindelijk word je doorverwezen naar een persoon, die je gaat helpen. Samen met hem en een paar andere mensen die je later ontmoet ga je op zoek naar de volgende koning van Tumriel. Maar veel belangrijker, je bent van plan alle Daedra volledig van Tumriel te verwijderen. Daedra zijn al jarenlang de grootste tegenstanders van de bewoners op Tumriel, het doel van de Daedra is om Tumriel van de kaart te halen. Deze Daedra komen in Tumriel via Oblivion Gates. Deze zijn verspreidt over heel Tumriel en het is jouw doel deze allemaal dicht te maken en vervolgens de nieuwe koning vinden.

Dit is een minuscuul stukje van het verhaal, maar meer ga ik er niet over vertellen. Bovendien is dit alleen nog maar het hoofdverhaal. Er zitten namelijk ook nog guilds in de game. Dit zijn de Mages Guild, Thieves Guild, Fighters Guild, Dark Brotherhood en The Arena. De Mages Guild is een Guild waarbij je veel met magie moet doen. Je moet dus gebruik maken van je magiestaf, magische drankjes maken en nog veel meer. De Thieves Guild spreekt voor zich, je bent een dief en moet zo veel mogelijk dingen stelen. Vervolgens moet je dit verkopen aan een ander lid en als je dit vaak genoeg gedaan hebt, krijg je een quest van je meester, om iets erg belangrijks te stelen. Voor de Fighters Guild moet je vanzelfsprekend, vechten. Voor deze Guild moet je bijvoorbeeld naar een grot gaan om het monstervrij te maken. Voor de Dark Brotherhood functioneer je als huurmoordenaar. Je krijgt een naam, een woonplaats en je moet hem vermoorden. Dat is de informatie die je krijgt en dat doe je dan. De inleiding is overigens een voorbeeld van een quest van de Dark Brotherhood. In The Arena moet je ook vechten, tegen andere mensen die lid zijn van The Arena. Uiteindelijk moet je vechten tegen de 'Arena Grand Champion' en als je die verslagen hebt, heb je die guild uitgespeeld. Dit is overigens al vrij snel. Maar na de Guilds en hoofdverhaallijn zijn er nog enorm veel sidequests te doen. Hierdoor gaat heel erg lang duren, als je dit allemaal wilt gaan uitspelen.

Als je altijd al op zoek bent geweest naar een ultieme free-roaming ervaring, is dit het spel wat je moet hebben. Zelfs midden in een quest kan je doen en laten wat je wilt, je hebt geen tijdsdruk om je quest binnen zoveel tijd af te ronden en als je even geen zin hebt een specifieke quest te doen, selecteer je gewoon een andere. Ook is het altijd wel leuk om met je paard door de wereld te lopen om zeldzame items te verzamelen of gewoon nieuwe dingen te ontdekken, want geheimen zijn er genoeg!

Ook grafisch is Oblivion een erg mooi spel voor zo een grote spelwereld, als je rustig door de bo en loopt geeft het een erg mooie en rustige sfeer, waar de muziek ook erg aan meehelpt. Maar als er een gevecht op het punt staat te beginnen, komt er in plaats van rustige muziek een erg spannend deuntje wat ook weer heel wat sfeer geeft. Kortom, de sfeer is goed, het ziet er erg gelikt uit en dat ook nog eens met erg weinig framedrops.

Waar sommige RPG's worden afgerekend door de besturing, is dat bij Oblivion zeker niet het geval, de besturing is namelijk erg goed en overzichtelijk, maar ook het belangrijkste, erg makkelijk. Zo open je met de B-knop een menu waar je kunt zien wat je allemaal met je mee draagt, een kaart met waar je bent, wat voor magische spreuken je geselecteerd hebt en nog een aantal dingen. Allemaal erg overzichtelijk en het stoort zeker niet. Verder is het vechtsysteem niets nieuws, met je rechter trigger val je aan en met je linker trigger haal je je schild tevoorschijn. Lekker simpel, en ook dit stoort niet.

Tot nu toe dus niets meer dan lof, maar jammer genoeg gaan we nog even verder. Want veruit het grootste minpunt in deze game is ongetwijfeld het 'levelscaling'. Dit houdt in dat als jij levels omhoog gaat, dat je tegenstanders mee levelen. Hierdoor is in het begin een Bandit nog een eitje, maar later in het spel wordt het toch echt een hele serieuze tegenstander. Dus in hogere levels krijg je ook niet echt het gevoel dat je héél erg goed bent, want dat is gewoon niet zo.

Nog een klein nadeeltje zijn de laadtijden. Het is echt niet verschikkelijk, maar toch soms net iets te lang. Als je eenmaal in de game zit, zijn er geen problemen, totdat je ergens naar binnen gaat. Dan verschijnt er namelijk een laadscherm die er naar mijn mening iets te lang blijft staan. Meestal duurt het zo rond de 10 seconden, maar soms zelfs langer. Er valt mee te leven, maar het is toch iets wat opvalt.

Zo bevat de game ook geen multiplayer, wat natuurlijk wel geweldig zou zijn, maar niet het geval is. Maar zoiets mag je Bethesda niet aanrekenen als je zo'n complete singleplayer ervaring neerzet.

Al met al is Oblivion een schitterende game geworden die voor iedereen aan te raden is. Als je op het punt staat in dit genre te stappen, raad ik je deze game meteen aan, of wacht anders op de nieuwe Fallout, ook van Bethesda.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou