Toen ik de game uitpakte kreeg ik alvast de benodigde rillingen door mijn lijf, ik keek namelijk op de achterkant waar vele goede kritieken opstonden van vele sponsors. ‘’Geeft het gevoel van de echte sport beter weer dan welke sportgame ook’’. Aldus IGN. Maar het gaat uiteraard om mijn mening dus ik startte het spel vol vreugde op. Naarmate ik verder klikte werd ik alvast verwend met een realistische trailer, ik dacht toen bij mezelf dat het er geweldig uit zag en dat de personages die het potje tafeltennis voortbrachten er werkelijk fantastisch uitzagen, die overigens werden toegejuicht door het publiek. Mijn voorhoofd zweette helemaal; ‘wat was dat mooi’ dacht ik bij mezelf. Het menu is zoals het hoort te zijn, lekker simpel afgewerkt en de beginnende gamers weten gelijk waar ze moeten wezen. De opties Tournament, Exhibition, Training mode en Xbox Live zijn klaar om bespeeld te worden voor jong en oud. Zo kun je, als je van je ouders pingpong ervaring hebt geërfd, gelijk aan de Tournament Mode beginnen. Waarin je het kan opnemen tegen strakke tafeltenni ers die maar één ding willen; de beker. En met vol pit en kracht gaan ze de strijd met jou aan, en dat is nog zacht uitgedrukt. De intelligentie van je tegenstander is zo ontzettend goed gemaakt, dat je gewoon nog moeite hebt met de ‘Easy’ tegenstander. Op zich een pluspunt voor de ervaren gamer, maar een groot minpunt voor de beginnende gamer, mede dankzij dat het nogal wat frustraties oplevert als je er gewoon niks van bakt en kei hard wordt ingemaakt. Toch is Table Tennis een spel wat je vrij snel kan leren. De gameplay is erg pick up & play, waardoor iedereen moeiteloos aan de game kan beginnen, maar je zult toch echt flink moeten oefenen om mee te kunnen doen met de top op Live. Dus, als je eenmaal hard geoefend hebt, kun je het wereldwijd op de netwerken van Microsoft opnemen tegen andere tafeltenni ers.

Terwijl je aan het pingpongen bent, voel het, alsof je in het echt tegen iemand zit te spelen. De gameplay is zó goed en zó verslavend. Ik zelf, heb geen flauw benul waarom ik dit spel zo intere ant vind. Mi chien wel dankzij het gekreun van de pingpongers, het gejoel van het publiek terwijl je speelt, het geluid van het balletje wat heen en weer duikt, de prachtige rally’s waarmee je te maken krijgt, de zwetende koppen van de geconcentreerde tafeltenni ers, de natte shirts die vastgeplakt aan het lichaam zitten, de hand en oog coördinatie, het zit echt allemaal zó goed in elkaar. Hoe fantastisch het ook is, bij een game als Table Tennis gaan mensen altijd kritische opmerkingen maken. En dat ga ik helaas nu ook doen. Je betaalt dan wel maar vier tientjes voor de game, ik had persoonlijk graag een carrièremodus gezien plus de mogelijkheid zelf een personage op te bouwen. Table Tennis is nu wel heel erg gefocust op multiplayer-potjes. Dat is ook de kracht van de game, maar het ontbreken van een goede singleplayer-modus zorgt natuurlijk altijd voor een teleurstelling. Hoe dan ook, als je vriendenkring uitgebreid is, en als je een Xbox 360 in je kamer hebt staan, dan is Table Tennis dé ultieme partygame. Daar is geen twijfel over mogelijk.

De personages, ja, daar is wel zoveel over te vertellen. Allereerst is het belangrijkste om te weten dat je met maarliefst 11 officiële tafeltenni ers kan spelen. Met de krachtige Jesper tot de geconcentreerde Liu Ping toe. Terwijl je twee spelers hebt gekozen om mee te pingpongen, kun je de benodigde vaardigheden zien van elke speler. Wat goed is aan deze game, is dat élke speler zijn eigen unieke vaardigheden heeft. Zo zal de een beter serveren en de ander zal weer beter zijn met spinballen. Als alles klaar is en als je je locatie hebt gekozen, kan je aan de slag. Je hangt achter jouw speler, waardoor je een goed overzicht over de hele tafel hebt, dus je zult de bal dus nooit uit het oog verliezen. Als je eenmaal aan het verliezen bent, wordt je tegenstander steeds meer aangemoedigd door het publiek. Dat is alweer een pluspunt voor mij, je speelwijze heeft dus duidelijk invloed op de reacties van het publiek. Als het eenmaal 10-10 staat is het niet alleen maar de tafeltenni er die zweet, ook jij hebt last van het zogenaamde transpireren. Dit komt mede omdat je, net zoals je karakter, geconcentreerd bent op de slagen van je tegenstander. De oogcoördinatie van de spelers is ook zéér goed uitgewerkt, ze volgen met hun pupillen daadwerkelijk de bal en aan hun gezicht te zien kan niets ze meer afleiden. De gezichtsuitdrukkingen zijn voor elke speler uniek, de Chinees Liu Ping is de meest serieuze van allemaal, terwijl Jesper altijd een vreugdedansje doet als hij eenmaal gescoord heeft. Op het gebied van de karakters zit het dus wel snor met Rockstar’s tafeltenni pel, al moet ik er wel bij vermelden dat de ene tafeltenni er toch beter is dan de andere, iets wat de balans tu en de spelers enigszins verstoort. Je kunt nog zó goed spelen, als je Jesper tegen krijgt, kun je maar beter alvast een fort gaan bouwen. Hoe mooi en subtiel je die balletjes ook wegtikt, onze blonde Zweed ramt er vervolgens zo hard en lomp op los dat er vaak geen redden meer aan is. Zeker voor de beginnende Table Tennis-speler is Jesper hét ideale karakter om je vaardigheden wat op te bouwen. Dus het is oppa en geblazen op het netwerk van Micrsoft, met de Jesper spelers aanwezig, kun je alvast maar een tactiek verzinnen om deze krachtpatser te verslaan.

Uiteraard is een game zonder unlockables vrijwel niks, dit is gelukkig niet het geval bij Table Tennis. Want er valt uiteraard wel wat vrij te spelen, zodat je toch lang zoet bent met deze game. Zo kan je nieuwe locaties, nieuwe spelers, nieuwe outfits en wat extraatjes vrijspelen door goed spel te vertonen in de benodigde toernooien of uitdagingen. Toch is dit alles niet gemakkelijk, zoals ik al zei heb je al moeite met een ‘Easy’ tegenstander, daarom zijn de meeste wedstrijden behoorlijk pittig en kunnen soms wel een half uur duren. Op zich een pluspunt, behalve voor de gamers die geen geduld hebben. Maar een Xbox 360 game is natuurlijk niet compleet zonder ‘achievements’. Ook in Table Tennis zitten nogal wat achievements, maar ik ga deze niet allemaal verklappen, omdat er anders niet meer zo veel lol in het ontdekken van achievements is. Zoals ik al zei, zijn er ook een aantal locaties, om een potje tafel tennis te spelen. Dit zijn meestal dezelfde omgevingen, maar je kunt niet alle toeters en bellen verwachten zoals bij FIFA. Nee, Table Tennis houdt de locaties simpel en gemakkelijk. Voor mij zijn de locaties top uitgewerkt dus voor mij hoef ik geen roze tafel om vrij te spelen.

Audiovisueel is deze game écht geweldig, voornamelijk het publiek. Het is soms wel eens het geval dat je een mobieltje hoort afgaan van een stommerik die hem niet had uitgezet. Daarom hoor je ook de mensen om hem heen klagen om het af te zetten. Natuurlijk zijn er ook de diehard fans aanwezig die zomaar uit het niets roepen: ‘Come on Jesper, you can do it!’. Ook als je eenmaal bezig bent met een bloedstollende rally, begint het publiek ook mee te joelen en te schreeuwen en ze houden het gewoon niet meer uit. Sta dan ook niet raar te kijken als het publiek zich eenmaal tegen jou keert, het gaat er namelijk om, naarmate je slechter gaat spelen, hoe harder en luider het boegeroep zal zijn. Als je eenmaal bezig bent met een langdurige rally gaan de lichten dan ook uit en alleen de spot aan zodat al het aandacht op het tafeltenni en is gericht. De achtergrondmuziek speelt ook een grote rol, naarmate je meer slagen te verduren krijgt, des de harder de muziek gaat draaien. Dit geeft een echte kick als je aan het winnen bent. Dus zit het audiovisueel wel snor met Table Tennis.