Je speelt als Chris Redfield, een oude bekende. Meteen vanaf het begin is het duidelijk dat je 5 niet alleen speelt, maar samen met een partner, Sheva. Het spel begint ergens midden in een door terrorisme verscheurd Afrikaans land, waar de mensen slachtoffer lijken te zijn geworden van biologische terreur. De eerste levels verlopen soepel, al lijkt het beginlevel akelig veel op het begin van het vorige deel, Resident Evil 4.
In het spel werk je dus samen met Sheva. Dit kan je solo doen, maar het grote pluspunt van Resident Evil 5 is dat je dit ook in co-op kan doen. Dit werkt heerlijk. Vele andere games mogen hier een voorbeeld aan nemen. Maar, als je solo speelt, werkt het niet altijd even lekker. Sta je bijvoorbeeld in een smal gangetje, dan zal ze niet aarzelen je rug vol te pompen als er vijanden binnenkomen. Ook is resident evil een spel dat je in je eentje hoort te spelen. Niet met iemand bij je. Dit neemt een flinke hap uit de hoeveelheid angst, als deze al aanwezig is in dit deel.
Want angst ontbreekt. Ik ben bij het doorspelen van het spel welgetelt 1 keer geschrokken. Dit heeft meerdere redenen. Om te beginnen het samenwerken met Sheva. Doordat je met zijn tween bent verdwijnt het gevoel dat je er alleen voor staat compleet. Wie herinnert zich het begin van deel 4 niet, waar de mensen waarmee je op de beginlocatie op een gruwelijke manier omkwamen?
De tweede reden is dat het spel zich grotendeels overdag afspeeld. Een schande, een horror spel hoort zich per definitie in het donker af te spelen. Ten derde, de omgevingen. Deze zijn totaal niet van toepa ing op resident evil. Ok, in het vorige deel was het te accepteren doordat de omgevingen zo'n dreigende sfeer hadden. Maar hier heb komen Chris en Sheva uit een ondergronds labyrint dat zo uit een Indiana Jones film gerukt is. Niet dat het niet mooi is vormgegeven, het past gewoon totaal niet bij Resident Evil.
Grafisch is het spel ook niet je van het. Er zijn talloze games die grafisch meer pracht en praal bieden, terwijl je in zo'n spel als resident evil 5 echt het bovenste van de plank verwacht? Zonde. De omgevingen zijn leuk, maar niet echt intere ant. De oude ondergrondse aztekenwereld was het enige echt mooie plekje in deze game, wat genoeg zegt aangezien het niet in het spel thuishoort.
De gameplay werkt in het begin zeer soepeltjes. Zombies komen als vanouds op je afgerend, met verschillende knuppels, speren en zelfs met een motorzaag. Deze melee stijl, samen met de ietwat houterige besturing, zorgen voor een gezonde spanning in de strijd. Later in het spel verdwijnt deze spanning echter totaal. De makers van het spel moeten gedacht hebben, wat doen we om de gameplay zo goed mogelijk ten gronde te richten? Ok, we geven de geinfecteerden bazooka's en machinegeweren! Belachelijk als je het mij vraagt. Het vechtsysteem wordt zo aangepast dat je nu achter een muurtje kunt gaan schuilen om vanaf daar te schieten. Het werkt voor geen ene meter, dit had zo veel beter gekund. En geinfecteerde lui met machinegeweren, kom op mensen...
Het inventory systeem zoals je dat kende uit deeltje 4 is ook totaal verdwenen, nu heb je een paar vakjes waar je je wapens, kogels en herbs in kan stoppen. Bij lange na niet zo tot in perfectie uitgewerkt als in deel 4, waarom hebben ze dit aangepast? Mischien vanwege de co-op, maar daar hadden ze wel wat beters op kunnen bedenken. Ook mijn persoonlijke held uit deel 4 is weg. Wie? De merchant! Dat vieze kereltje in zijn pak die overal opdook om wapens aan je te verkopenn en waar je je schatten kwijt kon. Nu is het aanschaffen van nieuwe wapens, waar er in deel 4 wel mooi veel van zijn, te doen na elk aparte stukje verhaal. De wapens zelf zijn wel erg intre ant en werken goed. Niks anders dan in deeltje 4.
Het verhaal wat wordt verteld is wel vrij makkelijk op te pikken waar resident evil 4 stopte. Er is iets aan de gang waardoor de mensen geinfecteerd raken, en het verhaal draait er om dat Chris en Sheva erachter komen wat dit veroorzaakt. Dit gedeelte is nog wel intere ant, iets wat niet gezegt kan worden van een ander gedeelte. Het gedeelte waarin Chris op zoek is naar zijn oude 'partner' Jill Valentine, die op een vreemde manier ook in het hele verhaal zit. Echt, dit slaat zo de plank mis. Om op het totaalplaatje terug te komen, behalve de personages heeft dit verhaal niks met vorige delen. Wat terugblikken op wat daar gebeurde, niks meer. Veel te ver afgedwaalt van waar het in e entie om ging, wat er o.a. in Raccoon City gebeurde.
Spijtig genoeg kon Resident Evil 5 bij lange niet na brengen wat ik ervan had verwacht. Behalve de uitstekende co-op is het zelfs een achteruitgang t.o.v. deel 4, die je veel beter kunt kopen als je geen van beide in je bezit hebt. Voor echte fans is resident evil 5 wel te doen, voor anderen heb ik de tip; Koop bijvoorbeeld een Gears of War 2. Zonde, zonde, zonde...