Professor Layton and the Curious Village review door fant | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Ik heb nooit ingezien wat er zo leuk is aan point and click games. Willekeurig rondklikken totdat je een reactie krijgt staat in mijn ogen niet gelijk aan vermaak. Of ik speelde de games gewoon verkeerd, dat kan ook.

Ik denk dat de voornaamste reden voor mijn haar jegens het Point and Click genre de beperkte mate van interactiviteit is. Het vrijelijk rondlopen en kijken in spelomgevingen is voor mij toch een belangrijk punt in een game. Toch trok de game 'Profe or Layton and the Curious Village' mij al aan sinds ik er voor het eerst van hoorde. Dus ik besloot de game een kans te geven, en achteraf heb ik daar zeker geen spijt van.

Gouden fruit

Zodra de game opstart komt er een vrolijk deuntje mijn oren binnen, en op de achtergrond tuft een oude Citroën voorbij. Het is heerlijk simpel en rustgevend. Na een tijdje in het menu besluit ik toch maar eens de game te starten. Het openingsfilmpje introduceert Profe or Layton, een standaard detective met een belachelijk hoge hoed en een constante grimas op zijn gezicht. Naast hem in de eerder genoemde Citroën zit een irritant klein jochie genaamd Luke, zijn afschuwelijke piepstem is oorverdovend, maar de profe or lijkt er niet onder te lijden. (Personages hebben alleen stemmen in de cutscenes, die jammer genoeg zeer schaars zijn.) Ze zijn op weg naar het dorpje St. Mystere, om daar een erfenis op te eisen, die slechts bedoeld is voor diegene die het mysterie van de gouden appel op kan lo en. Het plot is naar mijn mening dan ook niet de sterkste kant van de game. Gelukkig zitten er genoeg andere verhaallijnen in de game, waarvan sommige zeker de moeite waard zijn. Waar Profe or Layton echt mee uitschiet is de geweldige sfeer. De rustgevende muziek, de simplistische graphics, het stadje zelf, alles is enorm sfeervol neergezet.

That stone reminds me of a puzzle!

In profe or Layton wordt alles, maar dan ook echt alles, opgelost met puzzels. De eerste persoon die je tegenkomt vraagt je gelijk een puzzel op te lo en, en dit zal in de loop van de game niet veranderen. Bijna iedereen die je tegenkomt was net toevallig bezig met een puzzel, en vraagt of jij daar toevallig bij kan helpen. En dan zijn er nog de mensen die je pas informatie geven als je een puzzel oplost, de mensen die je pas doorlaten als je een puzzel oplost, de mensen die je pas aardig vinden als je een puzzel oplost… Alsof dat nog niet genoeg is, doet ook nog bijna alles in de spelwereld Profe or Layton aan een puzzel denken. Zo kwam ik op een gegeven moment een muis tegen. 'That mouse reminds me of a puzzle', brult Layton, en ik krijg abrupt een puzzel voorgeschoven. Gelukkig zijn de puzzels bijna allemaal erg leuk om te doen, maar het voelt soms wel erg geforceerd aan.

hersenkrakersr

De puzzels variëren van eenvoudige concepten, zoals een luciferhoutje vervangen om zo een ander figuur te maken, tot flink ingewikkelde dingen. Ik heb meerdere malen minstens een kwartier naar een puzzel zitten staren, voordat ik hem doorhad. Gelukkig is het gevoel extra goed, als je die hersenkraker dan eenmaal opgelost hebt. Er wordt vaak leuk gebruik gemaakt van de touch-screen van de DS, bijvoorbeeld om de eerder genoemde luciferhoutjes te verplaatsen en draaien. Ook moet je je antwoorden bij open vragen met de stylus opschrijven, wat verdacht lekker werkt. Sommige puzzels geven je ook de mogelijkheid om aantekeningen te maken, maar dit werd door mij slechts misbruikt voor willekeurige tekeningetjes en uitingen van pure haat jegens de soms hels moeilijke puzzels. Een ander goed punt is dat de puzzels nooit grote wiskundige berekeningen bevatten, ookal lijkt dit soms wel zo. Als je echt niet meer verder komt, dan kun je altijd nog een hintmuntje gebruiken, maar die zijn er slechts in beperkte mate. Elke puzzel heeft drie hints, waarvan meestal pas de derde nuttig is. Helaas kun je de derde pas kopen als je de eerste en de tweede al hebt, wat ervoor zorgde dat ik de hints meestal achterwege liet. Echte mannen hebben tenslotte geen hints nodig, en ik ook niet!

St. Mystere

Tu en de puzzels door kun je het plaatsje St. Mystere verkennen in ware point and click stijl. Alles met je stylus aanraken is zeker aan te raden. De mensen in St. Mystere vinden het namelijk erg leuk om overal hintmuntjes en puzzels te verstoppen, in lantaarns, tonnen en onder banken, bijna overal ligt wel iets. Naast het zoeken naar van alles en nogwat, kun je ook met de talloze dorpsbewoners praten. Deze mensen hebben allemaal een apart uiterlijk en karakter, en de conversaties zijn soms zeer vermakelijk. Sommige mensen geven je ook nog vreemde dingen mee na een gesprekje, waar je dan een soort figuur mee kunt bouwen in het menu. Het nut hiervan is mij echter nog steeds niet duidelijk, wat ook geld voor de mogelijkheid om de hotelkamers van Layton en Luke in te richten.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou