Waarschuwing vooraf: hier volgt een bevooroordeelde mening, ik heb altijd een zwak voor Halo gehad, mi chien omdat het mijn eerste console-FPS was, maar hoogstwaarschijnlijk gewoon doordat het alledrie topgames zijn. Maar alsnog, hier mijn review.
De schooldag was zwaar, de 26e september, maar om 5 over 2 kon ik dan eindelijk keihard naar huis fietsen om daar de doos van de Legendary Halo 3 open te maken. Helaas, de TNT post leek het leuk om mij als Halo fan te pesten door het pakje pas om half vijf te brengen. Maar hij was er, en toen de helm eenmaal op de kast stond en het schijfje in mijn 360 stak kon het spelen beginnen.
Het verhaal gaat, logischerwijs, verder waar Halo 2 ophield. We hoeven dus niet te wachten op het antwoord hoe die ergerende cliffhanger afloopt. Masterchief word wakker in een bosgebied, en krijgt al snel de oude vertrouwde MA5C a ault rifle in handen. Het geweldige wapen, wat in Halo 2 ontbrak, is nu weer het hoofdwapen in de game. Bijna altijd zul je wel ammo vinden voor dit geniale schietijzer. De gameplay zelf is niet zo heel veel veranderd, maar bij een game als Halo is dat ook totaal niet nodig. Halo 3 combineert de goeie punten uit Halo 1 en Halo 2 en smelt ze samen tot de beste Halo game ooit, en naar mijn mening de beste console-FPS ooit.
Wat Halo boven andere games uit laat steken is niet de gameplay of de graphics, die twee aspecten zijn allang overtroffen, maar het is het gevoel, de sfeer die van Halo een aparte belevenis maakt. De perfecte combinatie van actievolle gameplay, perfect leveldesign en de prachtige muziek zorgen voor een unieke sfeer die je extra de game in sleurt. Verder is het verhaal in Halo altijd al veel beter geweest dan in welke shooter dan ook, en Halo 3 is een meer dan waardige afsluiting van de trilogie. Ik kan niet te veel spoilen, maar er staan je zeker wat plottwisten te wachten, en je zal vaak op het verkeerde been gezet worden qua vijand en vriend. Wat ik wel kan verklappen is dat het eindleven teruggaat naar de roots van halo, en je een gigantisch spektakel bied, wat in co-op alleen nog maar beter is.
Qua vernieuwing hoef je van Halo 3 niet erg veel te verwachten, de game is meer van hetzelfde, met natuurlijk wel nieuwe voertuigen en wapens. Zo is de welbekende mongoose, een soort miniwarthog, erg handig als je een snel en wendbaar vervoersmiddel nodig hebt, en komt de chopper van pas als je grote open velden vol vijanden wil oversteken. Een speciale vermelding verdient echter de Hornet. Dit kleine vliegtuigje is het antwoord van de mensheid op de Banshee, en het ding is dan ook gelijk een van de sterkste voertuigen in de game. Met een volautomatisch machinegeweer en doelzoekende raketten kun je flink huishouden, en dat zal ook nodig zijn, want in Halo 3 kunnen we een aardig aantal Scarab tanks verslaan! Ja, dat is dat gigantische spinachtige ding wat we in Halo 2 ook al tegenkwamen. Het leven waarin je met twee Hornets tegen twee van deze gigantische tanks vecht is me nog lang bijgebleven, onder andere door de geweldige muziek.
De speelduur mag dan niet bijzonder lang zijn, je kunt de game binnen tien uurtjes uitspelen, maar Halo 3 is een game die je nog een keer speelt, en nog een keer, en daarna die paar geweldige levels nog een keertje. En dan heb ik het nog niet eens over de co-op gehad, nog nooit is er een game geweest met zon perfecte co-op mode. Vooral als je op de hoogste moeilijkheidsgraad speelt vereist dit aardig wat teamwork. Als de ene speler doodgaat moet hij wachten tot de ander zijn gevecht afmaakt of wegvlucht naar een veilig stuk, tot die tijd staat de tweede speler onder grote druk wat het alleen nog maar spannender maakt.