Ik zal jullie niet langer in spanning houden, ja, The Pitt doet het beter. Heel veel beter zelfs. Operation Anchorage liet mij als groot Fallout 3 met een leeg gevoel achter. Het voelde niet aan als Fallout zoals ik het kende, en bovendien was ik er in een uurtje of drie alweer doorheen. Ik beloonde de game met een zesje, en dat komt vooral omdat ik toen in een goede bui was.
Maar toen ik positieve verhalen hoorde over de tweede lading downloadable content, genaamd 'The Pitt' begon ik toch weer te twijfelen. Met de komst van een derde dosis DLC, die ook erg goed ontvangen werd, besloot ik mijn achterstand in te halen door beide pakketten binnen te halen. Ongeveer 18 euro lichter kon ik weer fijn terug naar de wereld van Fallout 3, dit keer hopelijk iets langer.
The Pitt wordt, net als Operation Anchorage, geopend met een nieuw radiosignaal wat je met je pipboy onderschept. Als je dit afgeluisterd hebt begint een nieuwe quest, die je in eerste instantie naar de andere kant van de spelwereld stuurt. Hier ontmoet je iemand die je op de hoogte brengt van de situatie in the pitt, een slavenkamp wat alleen bereikbaar is via een oude treintunnel. Als je eenmaal de trein naar the pitt neemt kun je een pas terug naar de normale spelwereld als je taken voltooid hebt, dus bereid je goed voor.
Bij binnenkomst in het slavenkamp wordt al je equipment afgepakt, waar ik eerst wel even van schrok. Gelukkig kreeg ik mijn geliefde rotzooi enkele uren later gewoon weer terug. Het eerste wat opvalt als je the pitt binnenloopt is de mooie sfeer die er in dit plaatsje hangt. Bethesda heeft een mooie sombere sfeer neergezet, die heel anders aanvoelt dat de sfeer in Fallout 3 of Operation Anchorage.
The pitt is erg leuk om te verkennen, het bestaat uit een stuk of zeven gebieden, waar genoeg te beleven valt. In een van deze gebieden zijn ook nog 100 steel ingots verstopt, die je een achievement opleveren als je ze allemaal weet te vinden. De quests in The Pitt zijn van de kwaliteit die we van Fallout 3 gewend zijn, en dat is alles behalve slecht! The Pitt bevat drie hoofdquests en nog wat mini sidequests. Je zult heel wat langer met deze quests bezig zijn dan met die uit de vorige DLC, en ik schat dat The Pitt me ongeveer een uur of vijf heeft gekost om uit te spelen. Maar gezien je hierna ook nog het gebied kunt verkennen, iets wat bij Operation Anchorage niet het geval was, is het met de speelduur van The Pitt heel wat beter gesteld.
Naast nieuwe gebieden en quests heeft The Pitt natuurlijk ook nog een stel nieuwe wapens en vijanden te bieden. Het wapenaanbod wordt uitgebreid met onder andere de auto-axe en de infiltrator. De auto-axe is een meleewapen met een soort cirkelzaag, die heel goed van pas kan komen. De infiltator is in feite een gewone a ault rifle, maar dan met een scope erop, wat hem extreem nuttig maakt op lange afstanden. Daarnaast zijn er nog enkele nieuwe varianten van oude wapens toegevoegd, maar deze zijn niet echt noemenswaardig. Qua nieuwe vijanden zijn eigenlijk alleen de Trogs echt intere ant. Trogs deden mij erg aan de kla ieke ghouls denken, maar in tegenstelling tot ghouls lopen ze op handen en voeten en bestaan er geen goedaardige varianten. Er bestaan verschillende varianten van de trog, waarvan de een natuurlijk sterker is dan de ander.