Je doel in Fallout 3 is om je vader te vinden, die opeens is ontsnapt uit Vault 101. Eén van de honderden ondergrondse bunkers waarin men onderduikt voor alle muntanten en wezens die bovengronds leven in een vieze vuile gore radioactieve wereld waar niks meer heel is, niemand meer veilig is, het barst van de monster, en iedereen probeert zoveel mogelijk bloed onder elkaars nagels vandaan te halen. Een geweldig recept voor een waar spektakel.
De omgeving is werkelijk waar geweldig. Het zal me niks verbazen, als je een saaie wereld verwachtte waar niks te beleven valt, aangezien het concept en thema je dit zouden doen verwachten. Wat moet je anders van een nucleaire verwoeste Washington DC, waar het krioelt van de gemuteerde mensen en dieren, die als 1 doel hebben, alles en iedereen vernietigen die ze zien. Je komt ze overal tegen, en bent dus nergens veilig. De actie wordt flink op tempo gehouden doordat alles realtime is. De gevechten zijn, niet turn based en hebben veel weg van een 1st person shooter. Om toch de RPG-gameplay te benadrukken zal je zoveel mogelijk gebruik moeten maken van de V.A.T.S. mode, wat staat voor Vault-Tec A isted Targeting System, waarmee je als het ware de tijd stil zet, om op een specifiek lichaamsdeel van je vijand te richten. Je kan precies zien hoeveel procent kans je hebt de lichaamsdeel te raken, en als je die kogel nou eenmaal door de kop van een mutant schiet, zal het een voldane gevoel geven. Om gebruik te kunnen maken van V.A.T.S. heb je abillity-points nodig, die je verdient door in realtime je vijanden te slaan, of op ze te schieten.
Naast de main-quests zijn er nog talloze sidequests in Fallout 3. De main-quests houden in, ga naar persoon X, die vertelt wat zijn band is geweest met je vader, en deze stuurt je door naar persoon Y, persoon Y stuurt je weer door naar persoon Z, en zo gaat het in principe grotendeels met de main-quests. Fallout 3 komt dus ook pas echt tot z'n recht als je ook de side-quests speelt. Ik zelf heb in het begin de side-quests helemaal geen kans gegeven, maar op aandringen van vrienden die de game hebben uitgespeeld, heb ik 't toch een keer geprobeerd, en wat zijn ze leuk hé. De dingen waar sommigen je hulp voor vragen is echt te grappig voor woorden. De side-quests laten dus ook andere kanten van Fallout 3 zien. Je hoeft je sowieso nooit aan de main-quest te houden. Je kan ook gewoon bij je zelf denken, ik ga de wereld rondom Fallout 3 eerst verkennen, zodat ik later overal naartoe kan fast-travellen en die quest komt later wel. Dat is nou het leuke eraan, Fallout 3 is een free-roaming aktie RPG, waarin vrijheid centraal staat. De makers geven je de vrijheid, zonder dat je dramatisch van de verhaallijn af dwaalt.
Er zijn talloze keuzes die je moet maken in Fallout 3. Naast je uiterlijk, wordt je manier van spelen beïnvloed door je skills en perks. Elke keer als je een level hoger komt, krijg je een aantal punten ter beschikking die je over verschillende skills kan verdelen, om zo alles naar eigen wens aan te pa en, en je krijgt ook nog eens de keuze uit één perk. De keuzes tu en perks zijn niet dramatisch moeilijk aangezien, je alle perks later ook kan gebruiken bij je volgende level up. Denk bij perks bijvoorbeeld aan, dat alle dieren in je omgeving je niet meer zullen aanvallen, of je bij de volgende level van diezelfde perk zelfs te hulp schieten. Perks blijven altijd, en zijn dus niet tijdelijk, of te veranderen. Door Fallout 3 ben ik in aanraking gekomen met het (aktie) RPG genre. Met in me achterhoofd verwachtend een shooter te spelen, heb ik het toch geaccepteerd dat Fallout 3 een RPG is. Ook al moet je niks van RPG's hebben, raad ik je Fallout 3 aan. Fallout 3 voelt als iets nieuws. Een nieuwe beleving, waar je de vrijheid hebt om te doen wat je wilt. Hoewel je in normale RPG's als Final Fantasy niet veel afwi eling hebt, is dat in Fallout 3 wel het geval. Je kan overal naartoe, zonder enige gezeik aan je kop, dat je de main-quest vergeet.