In A a in's Creed speel je de rol van Desmond Miles, een jonge Amerikaan die plots ontwaakt in een geheim onderzoekslabo. Daar wordt geëxperimenteerd met de Animus, een machine waarmee je de herinneringen van je voorouders opnieuw kan beleven. Waarom de onderzoekers Desmond hebben uitgekozen als testobject blijft voorlopig een raadsel, maar als hij via de Animus in de huid van zijn voorouder Altaïr kruipt, komt hij terecht in Jeruzalem anno 1191.

Tijdens de korte tutorial waarin de basis van het spel wordt uitgelegd, merk je al snel dat Ubisoft goed werk geleverd heeft met het aanpa en van de controls. De toetsenbord- en muisbesturing doet denken aan de Prince of Persia-trilogie en werkt prima. Persoonlijk vond ik het op pc zelfs ietsje vlotter spelen dan met controller, omdat je met je muis een betere controle hebt over de camera. Natuurlijk kan je altijd een controller aansluiten op je pc als je dat wenst.

Na de tutorial kom je terecht in Masyaf, een klein stadje in de buurt van Jeruzalem. Na een mislukte opdracht krijg je opnieuw de kans om jezelf te bewijzen, en word je erop uit gestuurd om je eerste slachtoffer van kant te maken. Per paard trek je dan naar Acre, één van de drie grote steden die het spel rijk is. Vanaf het moment dat je Acre aan de horizon ziet verschijnen kan je moeilijk anders dan diep onder de indruk zijn: A a in's Creed ziet er op pc gewoonweg fantastisch uit, zelfs nog beter dan op de next-gen consoles dankzij de hogere resolutie en de DirectX10-effecten. Je kan bovendien enorm ver kijken, waardoor je elk noemenswaardig gebouw van op afstand kan zien liggen.

Als je na wat sightseeing via een slim trucje de stad kan binnen sluipen wordt het er alleen maar beter op. Wat Ubisoft hier gepresteerd heeft is echt ongelooflijk! Elk hoekje van de stad is tot in de kleinste details afgewerkt! De variatie in de huisjes en gebouwen is bovendien heel groot: er zijn synagogen met hoge torens, marktpleinen met fonteintjes, gezellige galerijen, kleine winkeltjes en kraampjes… gewoon te veel om op te noemen. De sfeer in deze steden wordt extra versterkt dankzij de gezellige drukte die er heerst. Er lopen namelijk behoorlijk wat mensen rond, die elk hun eigen ding doen: soldaten bewaken de belangrijkste locaties, handelaars proberen hun waren te verkopen, bedelaars zeuren de oren van je kop om een aalmoes, bejaarden rusten uit op een bankje in de zon, en de zatlappen lopen je zonder pardon omver als je niet uitkijkt.

De grootste troef van het spel is dat je zowat overal kan op klimmen, wat een enorm gevoel van vrijheid geeft. Dit klimmen verloopt bijzonder gemakkelijk, waardoor je al snel de gewone wegen links laat liggen en je over de daken van de ene kant van de stad naar de andere beweegt. Zelfs de hoogste torens kunnen beklommen worden, zodat je je kaart kan 'synchroniseren' waardoor alle informatie uit de omgeving erop verschijnt. Om op een snelle manier terug op de begane grond te komen kan je een 'Leap of Faith' uitvoeren: je duikt dan als een valk naar beneden, en komt veilig terecht in een grote berg stro. Fantastisch gewoon!

Wat ook opvalt is de realistische manier waarop de mensen reageren op wat je doet. Zolang je je 'sociaal' gedraagt ga je op in de ma a zonder dat er een haan naar kraait. Maar zodra je begint te vechten worden de mensen angstig en vluchten ze alle kanten uit. Begin je ergens een gevel te beklimmen, dan gapen je ze aan en hoor je hoe ze zich afvragen waar je in hemelsnaam mee bezig bent. Je zal dus moeten letten op je doen en laten als je onopvallend wil blijven, wat hard nodig is om aan het wakende oog van de soldaten te ontsnappen.

Als het dan toch tot een confrontatie komt, heb je verschillende wapens en vechttechnieken ter beschikking. Naast je vuisten heb je een lang zwaard, waarmee je genadeloos op je vijand kan inhakken. De timing van je aanvallen is erg belangrijk, want onnauwkeurige slagen worden door het zwaard van je vijand opgevangen. Gelukkig kan je jezelf ook verdedigen, en kan je met wat goede timing een tegenaanval of ontwijkende manoeuvres uitvoeren. Wil je iemand subtiel van kant maken dan kan je een klein mes gebruiken, waarmee je een vijand van zeer dichtbij kan neersteken. Als je dit goed doet valt het niet eens op, en kan je ontsnappen zonder de andere soldaten te alarmeren.

Iemand vermoorden valt weliswaar meestal wél op, en je mag er zeker van zijn dat je dan onmiddellijk een kudde soldaten achter je aan hebt. Als je geen zin hebt om die allemaal af te slachten dan zet je het gewoon op een lopen. Zodra je uit het zicht bent van je achtervolgers kan je jezelf verbergen op verschillende manieren: je kan je bijvoorbeeld verstoppen in een berg stro, maar je kan jezelf ook doen opgaan in de omgeving door onopvallend tu en twee mensen op een bankje te gaan zitten of door mee te lopen tu en een groepje monniken. Door burgers te redden van boze soldaten zal de lokale bevolking je ook helpen om de soldaten kwijt te spelen. Na een tijdje geven je achtervolgers hun zoektocht op en kan je verder gaan met je mi ie.

De voornaamste opdracht van een huurmoordenaar is natuurlijk doden, maar voor je dit kan doen moet je een aantal 'investigations' uitvoeren. Dit betekent op onderzoek uit gaan en proberen om informatie te krijgen over je doelwit en zijn omgeving. Om dit te bereiken kan je bijvoorbeeld mensen afluisteren of zakkenrollen, of je pakt het wat agre iever aan en je gebruikt je vuisten. De consoleversie van A a in's Creed had vijf verschillende investigations, in de pc-versie zijn er nog vier bijgekomen. In 'archer a a ination' moet je een aantal boogschutters vermoorden zonder op te vallen. Tijdens een 'merchant stand destruction' moet je enkele verraders aanpakken en in de 'rooftop race challenge' moet je binnen een bepaalde tijd een informant bereiken door over de daken te spurten. Ten slotte heb je nog de 'escort challenge', waarin je iemand veilig van punt A naar punt B moet brengen. Een andere manier om aan informatie te komen is door klusjes uit te voeren voor informanten. Je kan hen plezier doen door een moordje te plegen of door wat vlagjes te verzamelen die ze speciaal voor jou hebben neergezet, en in ruil daarvoor vertellen ze je wat je wil weten.

Pas als je genoeg informatie hebt verzameld, kan je overgaan tot het elimineren van je doelwit. Daarna keer je terug naar Masyaf voor een nieuwe opdracht, en dan begint het hele ritueel weer van voor af aan. En dat is nu net het grootste pijnpunt van dit spel: het is allemaal nogal véél van hetzelfde. Torens beklimmen en burgers redden wordt na de tiende keer redelijk saai, en je zal er een veelvoud van dit aantal moeten doen. Telkens als je een burger redt, wordt je trouwens bedankt met één van de drie standaard zinnetjes, waardoor je na een tijdje weinig zin krijgt om nog de held uit te hangen. Ook de investigations zijn niet allemaal even spannend, en de informanten geven je telkens dezelfde opdrachten. Het verhaal is dan wel weer van hoge kwaliteit, maar wat meer variatie had wonderen kunnen doen.

Een ander nefast punt voor de gameplay is dat je een gps-systeem hebt (jawel, in 1191…) waarop veel te veel informatie staat aangegeven. Het volstaat om een toren te beklimmen, en de beschikbare investigations, je informanten, je doelwit, alle andere torens en zelfs de burgers die je kan redden verschijnen netjes op je kaart. Er is geen enkele vorm van speurwerk nodig, en dat is toch wel jammer want dit had zeker voor de nodige afwi eling kunnen zorgen. Wat je wél kan zoeken zijn de tientallen vlaggetjes die in elke stad verstopt zijn. Er is echter geen enkele reden om hier je tijd aan te verspillen, want de achievements uit de Xbox 360-versie zijn nergens te bekennen in de pc-versie.