Wouter Go van Capstone is één van de mensen met wie wij op Gamer.nl samenwerken om vacatures op de site aan te bieden. Hij is één van de weinigen die zich bezighoudt met louter recruitment van game-experts op de Nederlandse markt, waardoor hij een aardig idee heeft van hoe je aan een baan komt.
Gamer.nl: Wat doet een recruiter?
Wouter Go: “Ik ben een soort van coach voor personeel. Ik zorg ervoor dat mensen bij de juiste bedrijven terechtkomen en zichzelf ook goed kunnen presenteren.”
Je werkt voor jezelf?
“Ik ben vorig jaar in mijn uppie gestart met Capstone. Ik had al een eigen recruitment- en consultingbureau in IT en technologie. Dat was een heel erg verzadigde markt die mij persoonlijk minder aanspreekt. Toen ik een vriend vertelde dat ik met games aan de slag wilde, hielp hij mij op weg door een paar vacatures te geven.
“Toen ik begon was er nog niks op recruitmentgebied voor games. Je had Engelse partijen die wat probeerden in Nederland. Nederlandse bedrijven hadden 'af en toe een gameklantje'. Een recruiter die zich enkel met games bezighield was er alleen nog niet.
“Er was daarom ook niet echt een infrastructuur die profe ionals op weg helpt. Een journalist die over games schrijft kan met zijn diploma vrij mi chien ergens anders over schrijven, maar binnen games ben je beperkt. Je bent als gamedesigner beperkt tot gamedesign.”
Volgens een recent onderzoek van de Games Monitor komt slechts 30 procent van de gamestudenten op de Nederlandse gamesmarkt terecht.
“Dat vind ik nog veel.”
Komt dat door een banentekort? Of speelt er iets anders?
“Studenten komen in Nederland niet goed terecht omdat het aanbod gewoonweg te klein is. Bedrijven hebben gemiddeld zeven werknemers, maar bij de meeste vind je tu en de één en vijf medewerkers. Het aantal éénpitters is best groot. Grote, Nederlandse multinationals zoals Guerrilla Games en Spil Games zijn op twee vingers te tellen.”
Wat moet je dan, als afgestudeerde gamesmaker?
“Ik geloof dat het verstandig is om Europees te denken, en je niet alleen op de lokale markt te richten. De Nederlandse gamesbedrijven die ik help zeggen vaak dat ze 'iedereen al kennen'. Niet heel gek als er zo weinig mensen op de markt actief zijn.”
Bij wat voor buitenlandse bedrijven krijg je dan Nederlanders terecht?
“Op het moment doe ik bijvoorbeeld zaken met een bedrijf dat nog maar net is gestart. Ze hebben een idee voor een game en een investeerder, maar moeten nu het bedrijf uitbouwen om aan de productie te beginnen. Daarom hebben ze nu ineens veel personeel nodig.
“Een ander voorbeeld is de Koreaanse ontwikkelaar Smilegate (Sky Saga, Lost Ark, TalesRunner – red.), die in Berlijn een studio gaat openen. Ook zij hebben daar mensen voor nodig, waar ik ze mee help.”
Dat zijn vooral bedrijven die nog maar net van start gaan.
“Ik heb ook contacten bij bijvoorbeeld Guerrilla Games, maar daar zit ik niet heel erg op. Iedereen wil met zo'n groot bedrijf wel zaken doen. Door me te richten op wat kleinere of startende partijen, hoop ik juist mensen te verbinden met de rest van de Europese markt. Op die manier ontstaat er een infrastructuur die het makkelijker maakt om aan werk te komen.”
Hoe kom je de mensen die je aan een baan helpt tegen?
“Veel via mijn eigen netwerk en met behulp van doorverwijzingen. Ik hoor vaak van andere mensen in mijn kringen wie er wellicht intere ant is, van wie ik dan bijvoorbeeld een kaartje krijg. Ik vraag eigenlijk nooit actief naar bepaalde soorten mensen. Enkel als ik een beurs zoals Casual Connect bezoek.”
Maar je kijkt dus niet met een nauwlettend oog naar afgestudeerden via de school?
“Op dit moment niet nee, al is dat ietwat persoonlijk. Ik ben een éénmanszaak en wil me niet op te veel dingen tegelijk richten. Door op één bepaalde manier mensen te zoeken, kan ik focus behouden.
“Ik kijk wel actief naar bedrijven die naar Nederland toekomen, via bijvoorbeeld het economische zakenloket van de gemeente Amsterdam. Daar zoeken bedrijven vaak het eerste contact - en die bedrijven hebben personeel en iemand met verstand van Nederland nodig.”
Hoe kom je dan op jouw radar terecht als net afgestudeerde gamesmaker? Als wij je zo horen gaat dat namelijk best via-via.
“Ik denk dat je aanwezig moet zijn op de markt, al klinkt dat mi chien wat abstract. Ik vind mensen vaak via LinkedIn of op een andere website. Je kunt natuurlijk ook gewoon contact opnemen met een recruiter zoals ik, maar het is mi chien wel belangrijker om aanwezig te zijn op evenementen.
“Het bezoeken van die evenementen kan in Nederland overigens best lastig zijn. Zo kom ik zelf bijvoorbeeld niet uit Amsterdam, waardoor ik niet altijd bij Amsterdamse feestjes welkom ben. Dat laat zien hoe we vaak in regio's denken hier in Nederland. Dat terwijl een markt van slechts drieduizend man echt niet hoeft worden opgeknipt in gebieden.”
Als je het hebt over het bezoeken van evenementen, dan krijgen we het idee dat je een hippe socialite moet zijn.
“Bij ondernemers is er soms wat sprake van een 'cowboycultuur', maar de profe ionalsmarkt is best toegankelijk. Mensen zijn al snel bereid om eens een praatje te maken met je, ongeacht hoe goed je bekend bent. Ik stap ook gewoon in de tram, in plaats van in een Bentley. Iedereen is vrij normaal, wat de game-industrie ook zo leuk maakt. Ze zit vol met nerds en geeks die dol zijn op games en technologie.”
Als je via een recruiter aan de bak gaat, wie betaalt dan?
“Als een bedrijf jou via een recruiter inhuurt, dan betaalt het bedrijf de kosten. De medewerker hoeft dus geen cent neer te leggen.”
We hadden het net al even over Europa, maar wat als je koppig bent? Wat als je koste wat kost in Nederland wilt blijven werken?
“Dan kom je nergens terecht. Ik denk dat je in zo'n situatie echt perspectief moet hebben. Om dan een baan te vinden heb je namelijk absurd veel geluk nodig. In Nederland studeren ieder jaar best veel studenten af en er is maar beperkt plek op de arbeidsmarkt, dus je moet absurd goed zijn in je werk. Alleen als je behoort tot de beste vijf procent in je beroepsveld, dan vind je mi chien in Nederland een baan. Maar dan moet je ook echt in de Randstad gaan zitten, want daarbuiten is het nog moeilijker.
“Oh, en je moet bereid zijn om met serious games en applied games aan de slag te gaan. Dat biedt in de toekomst ook veel kansen: zit je bij zo'n bedrijf, dan kun je later bij bijvoorbeeld Philips of Ikea aan het werk.”
Het klinkt alsof je dan haast bij een techbedrijf werkt.
“Neem het Nederlandse Squla. De studio maakt een app die op bijna alle scholen standaard wordt gebruikt. Leerlingen kunnen er extra schooloefeningen mee uitvoeren, waarbij gamemechaniek wordt gebruikt om het leuk te houden.”
Wat voor tip wil je geven aan starters op de gamesmarkt?
“Je begint al met werk als je gaat studeren. Denk daarom goed na over je besluit voor dit beroepsveld. Werken in de game-industrie is een roeping, zoals dat ook het geval is bij bijvoorbeeld een arts. Je moet hard werken voor niet bijzonder veel geld. Het moet meer zijn dan een baan: het moet je pa ie zijn.
“Ik vind overigens niet dat je een slecht salaris moet tolereren omdat je 'in elk geval iets met games doet', maar je moet wel realistisch zijn. Je gaat niet de hoofdprijs verdienen. Ik heb jongens in de IT-wereld werk gegeven waarbij ze 90 of 100 euro per uur verdienen. Dat krijg je als Unity-ontwikkelaar niet voor elkaar.”
Dit artikel is onderdeel van een nieuwe reeks artikelen op Gamer.nl die gaan over werken in de game-industrie. Elke donderdag is er een nieuw artikel over dit onderwerp op Gamer.nl te vinden. Daarnaast is jobs.gamer.nl gelanceerd, waarop je kunt speuren naar vacatures uit de game-industrie