Voordat we zeer binnenkort ons oordeel vellen over Alice in Wonderland, die vanaf vandaag verkrijgbaar is op de Wii en de Nintendo DS, praten we met Philip James, de senior producer van de game. Hij houdt er zo zijn eigen mening op na waarom Alice in Wonderland niet als de zoveelste slechte filmgame gezien kan worden. Tja, ontwikkelaars die hun eigen product gaan afkraken bestaan natuurlijk niet, maar de man weet zowaar te overtuigen…
Interpretatie
James is de eerste persoon die zal beamen dat filmgames geheel terecht een negatieve reputatie hebben. “Maar er zijn ook uitzonderingen, zoals The Chronicles of Riddick. Het feit dat een game op een film wordt gebaseerd is niet per se een teken dat de game ook slecht is. Het gaat er om dat je het thema op de beste manier benadert. Vaak is het grootste probleem dat het bronmateriaal, de film, niet goed wordt geïnterpreteerd.”
Ik ben erg te spreken over Disney en de manier waarop ze ontwikkelaars de kans geven een goede game te maken, in plaats van een goedkope manier om veel geld in het laatje te laten komen. Zo is er een game in ontwikkeling waarvan de film nog in pre-pre-productie is. Al mag ik daar nog niets over zeggen.”
Tim Burton
Disney heeft toegang tot alle a ets die nodig zijn om aan de haal te gaan met de wereld van de film. “We zijn toen de film nog in de conceptfase zat zelfs langs geweest bij regi eur Tim Burton om met hem te spreken. We wilden weten wat Alice in Wonderland voor hem betekende. Met die informatie hebben we de game ook ontwikkeld. Het gaat er niet om of de personages ook lijken op die uit de film, maar hoe Burton ze in hun geheel ziet. De verschillende vaardigheden die personages hebben zijn dan ook deels op Burton’s input gebaseerd. De Mad Hatter bijvoorbeeld ziet dingen anders, hij manipuleert de wereld. Hij kan objecten op de voorgrond en op de achtergrond samenvoegen.”
Voor James was het totaal geen probleem om aan een filmgame te werken. Hij voelde zich nooit beperkt door de licentie. “Alice in Wonderland heeft heel veel te bieden. Er zit zoveel in om te verkennen. We houden ons aan de belangrijkste scènes in de film. Op de Wii en PC begint en eindigt het spel op dezelfde manier als de film, maar het midden is juist anders. Daar hebben we vrijheden in genomen. De DS-versie is compleet anders. Je moet per platform kijken wat het beste werkt.” En inderdaad, de twee versies verschillen behoorlijk: op de Nintendo DS speel je een kleurrijke tweedimensionale platformer, terwijl op de Wii en de PC er via een driedimensionale platformer wat dichter bij de film gebleven wordt.
Of James’ mooie filosofie uiteindelijk waargemaakt gaat worden in de Alice in Wonderland-games, is nog even afwachten. De eerste reacties van de pers zijn in ieder geval positief. De makkelijke doch boeiende gameplay wordt aangeprezen en grafisch heeft de game zijn eigen unieke stijl. ”Eén van de beste filmgames in tijden” en ”puzzels die steeds complexer en uitdagender worden” zijn enkele van de uitspraken in recensies. Het mag een verra ing heten, want wie had dat verwacht bij een filmgame? Alleen Philip James waarschijnlijk, die stilletjes maar met veel pa ie aan de minst gehypete game van het jaar heeft gewerkt.