Immortals Fenyx Rising is een steengoede kopie van Zelda: Breath of the Wild

Wellicht komt die naam je niet bekend voor. Dat komt omdat Immortals tijdens E3 2019 werd aangekondigd als Gods and Monsters, maar volgens Ubisoft Quebec een dusdanig grote verandering onderging dat een naamswijziging op z’n plaats was. In grote lijnen lijkt er weinig veranderd te zijn: we hebben nog steeds te maken met een openwereldgame in een Grieks-mythologische setting.

Toch is bovenstaande omschrijving niet toereikend voor wat Immortals Fenyx Rising eigenlijk is, namelijk The Legend of Zelda: Breath of the Wild van Ubisoft. De vrijwel totaal beklimbare wereld, het kunnen rondzweven boven uitgestrekte landschappen en de focus op stamina, drankjes en puzzels: de gelijkenissen zijn bijna gênant. Dat zou dan ook de conclusie van deze preview kunnen zijn, ware het niet dat Ubisoft alle spijkers op de kop lijkt te slaan.

In Immortals krijgen spelers controle over de titulaire Fenyx, een halfgod die de razernij van de ‘godenvernietiger’ Typhon probeert te stoppen op The Golden Isle. Dat mythische eiland is verdeeld in negen regio’s, waarvan elke is ontworpen aan de hand van de Griekse god die daar in de penarie zit. Het idee daarachter is dat de wereld zo divers mogelijk is: van de zeeën van Poseidon tot de Forgelands van ambachtsgod Hephastos. Die laatste is onderdeel van de speelsessie en bevat hoge bergtoppen, ruïnes, uitgestrekte graslanden, fabrieken en vele mythische monsters. Het feit dat Ubisoft Quebec eerder meewerkte aan Assassin’s Creed Odyssey is overduidelijk.

Bewegingsvrijheid in de spelwereld is net als in Breath of the Wild een van de speerpunten van Immortals. Met de vleugels van Daedalus een beetje in de rondte zweven is bijzonder rustgevend en op geen enkel moment is Fenyx ingesloten door hoge bergen, want alles is te beklimmen. Althans: er is uiteraard een staminabalk die goed in de gaten gehouden moet worden, voordat je van een berg glipt of verdrinkt op weg naar een van de eilanden in de verte. Een fijne toevoeging aan het verkennen is de optie om een paard op ieder moment op te roepen om sneller in de buurt van bijvoorbeeld een verborgen schat te komen.

Immortals onderscheidt zich met name van Zelda met de gevechten. Fenyx beschikt naast het zwaard van Achilles en de boog van Odysseus over een aantal goddelijke krachten. In combinatie met de vloeiende gameplay levert dat actievolle confrontaties met vijanden als medusa’s en de bezeten robots in de Forgelands op. Zo is het eenvoudig om monsters de lucht in de slaan, jezelf er naartoe te trekken met Herakles’ Leap en daar lichte en zware aanvallen af te wisselen. In dat opzicht doet de game ineens sterk denken aan Japanse actie-rpg’s als Nier: Automata, inclusief bevredigende perfect dodgde waarbij de tijd vertraagt.

Hoewel gevechten van zichzelf vrij uitdagend kunnen zijn – soms moesten alle vier de verschillende drankjes eraan te pas komen om te overleven – worden ze ook bemoeilijkt door de omslachtige besturing. Zo is de ontwijk- en sprintknop gekoppeld aan de X op de Xbox One-controller en vereist pareren een onlogische knoppencombinatie. Maar ook dat is een kenmerk van Breath of the Wild en waarschijnlijk is de besturing aan te passen in de uiteindelijke versie.

De structuur van Immortals is typisch Ubisoft; spelers hebben de vrijheid om zelf de volgorde van missies te selecteren op de map. Daarnaast zijn er tal van uitdagingen, schatten en andere zijmissies te vinden, waarvan Vaults verreweg te meest interessante zijn. Vaults zijn vergelijkbaar met shrines uit Breath of the Wild en bieden veelal puzzels en uitdagingen in een soort andere dimensie. De puzzels zijn onderhevig aan de wetten van de natuur. Ze spelen met de snelheid, het gewicht en de timing van bepaalde objecten. Een van de Vaults is een aaneenschakeling van gigantische pinbalautomaten met rollende rotsblokken. Het is een bijzonder leuke en creatieve manier daarmee om te gaan.

Sommige puzzels vereisen ook een combinatie van Fenyx’s goddelijke krachten. Zo is eerdergenoemde Herakles’ Leap ook bruikbaar om objecten van een afstand op te pakken en is het met Apollo’s boog mogelijk om vuur te verplaatsen over grote afstanden. Ook buiten de Vaults komen deze elementen tot uiting, in dit geval tijdens een puzzel rondom blauwe bollen. Daarbij is het de bedoeling om een sterrenbeeld na te bootsen door alle omgevingspuzzels op te lossen en de bollen te verzamelen – een veel grotere klus dan op het eerste gezicht lijkt.

De puzzels van de game zijn onverwachts goed, evenals de andere elementen die Ubisoft ‘leent’ uit Zelda: Breath of the Wild. Dat is de tegenstelling die Immortals Fenyx Rising kenmerkt: het kopieert overduidelijk elementen van een bestaande titel, maar de uitvoering lijkt uitstekend te zijn. Uiteraard was de speelsessie slechts een voorbode van een ogenschijnlijk grote game, maar vooralsnog lijkt Ubisoft er mee weg te komen.

Immortals Fenyx Rising verschijnt op 3 december voor PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X, Xbox Series S, Switch, Google Stadia en PC. Er komt ook een PlayStation 5-versie.