Verdun | Gamer.nl

Verdun is de beste shooter die zich tijdens de Eerste Wereldoorlog afspeelt. Die eer is makkelijk verdiend, want zo veel Eerste Wereldoorlog-shooters zijn er niet. Dat is niet zo gek, want in tegenstelling tot de veel populairdere sequel leent de WO1 zich niet voor een eenvoudig verhaal van goed tegen kwaad. Het was een kleurloze, deprimerende oorlog met weinig helden en alleen maar verliezers. Honderdduizenden soldaten werden jarenlang vermalen in een gehaktmolen van artilleriebarrages en machinegeweervuur, met aan het eind van de dag een paar meter terreinwinst. Twee Nederlandse studio’s, M2H Game Studio en Blackmill Games, nemen dit vrolijke gegeven en maken er een intrigerend spel van.

Landjepik

De kern van Verdun, vernoemd naar de kleine Franse stad waarbij in 1916 een beruchte veldslag plaatsvond, is de Frontlines-modus. De Centralen en de Geallieerden sturen elk maximaal vier geweergroepen van elk drie soldaten en een onderofficier – in totaal 32 spelers – om loopgraaf na loopgraaf te veroveren. Om de beurt valt een zijde aan en probeert die het kapotgeschoten niemandsland over te steken en de linie van de vijand te overrompelen. 

De spelregels zijn eenvoudig, maar dat doet geen afbreuk aan de adrenaline die door je lijf giert 

Als dat lukt, schuift het slagveld op en krijgt de tegenpartij de kans om het verloren gebied terug te pakken vanuit de volgende loopgraaf. Als het te lang duurt en niemand zich meer in het te veroveren gebied bevindt, gaat het initiatief naar het andere team. Het team dat na een klein half uur de meeste vooruitgang heeft geboekt, wint de ronde.

De spelregels zijn eenvoudig, maar dat doet geen afbreuk aan de adrenaline die door je lijf giert als de aanval nog maar een paar seconden duurt en je wanhopig in de vijandelijke loopgraaf duikt. Eén geweerschot is fataal en je moet wachten op de volgende golf versterkingen om weer tot leven te komen. De tocht door niemandsland is dan ook zenuwslopend, zoals het hoort. Het voordeel ligt onverbiddelijk bij de verdediger, die op z’n dooie gemak vanachter zandzakken en vanuit bunkers kan prij chieten. 

Media has no description

De enige manier om de oversteek te overleven is door het verstrikkende prikkeldraad te vermijden, weg te duiken in diepe kraters en te schuilen achter een uitgebrande tank. Als je wonder boven wonder de vijandelijke linie bereikt, moet je de loopgraaf veroveren met behulp van snelle reflexen en effectieve samenwerking. Het is soms verschrikkelijk moeilijk, maar je wordt beloond met een onvervalst gevoel van triomf.

Samenwerken voor een oneerlijk voordeel

Zoals een goede shooter met tactische insteek betaamt, is samenwerking de sleutel tot de overwinning. Elke geweergroep kent daartoe vier verschillende rollen die elkaar aanvullen. De onderofficier geeft leiding aan zijn maten en kan artillerie, gifgas of een verkenningsvlucht inzetten. Bij de meeste groepen heb je verder een schutter, een wapenspecialist (machine- of scherpschuttersgeweer) en een grenadier. 

Van een team dat geregeld samen loopgraven leegschiet, mag je al verwachten dat ze beter op elkaar zijn ingespeeld

Als je zelf een groep aanmaakt, krijg je de keuze uit verschillende pelotons die elk subtiel van elkaar verschillen. Zo zijn de Duitse Alpenjäger gespecialiseerd in verkenning en nauwkeurig geweervuur. Naast in de uitrusting zie je dat ook terug in de pa ieve bonu en die soldaten krijgen als ze in de buurt van hun onderofficier blijven. Dan kunnen ze bijvoorbeeld langer hun adem inhouden om precies te mikken of verdwijnen ze sneller van de minimap als ze door een vliegtuig worden gespot.

Verdun hanteert een unieke vorm van progre ie maken en houdt bij hoeveel je met andere individuele spelers speelt. Door vaak met iemand samen te spelen, stijgt je squad in niveau, waardoor je grotere bonu en en betere vaardigheden verdient. Dat systeem stimuleert regelmatige samenwerking, maar het wringt. Van een team dat geregeld samen loopgraven leegschiet, mag je al verwachten dat ze beter op elkaar zijn ingespeeld. Is het dan nodig om deze ‘trench rats’ een extra voordeel te geven, zoals het dodelijke mosterdgas in plaats van chloorgas, dat vooral nuttig is als rookgordijn?

Media has no description

Dan bevalt het persoonlijke levelsysteem ons een stuk beter. Met elk nieuw level verdien je een carrièrepunt, waarmee je een specialisatie voor een bepaalde kla e kunt ontgrendelen. De alternatieve uitrusting is niet per se beter, maar je hebt zo het juiste middel voor de juiste situatie. Soms heb je niet een Lee Enfield Mark 3-geweer met bajonet nodig, maar is een revolver en twee granaten een slimmere keuze. 

Come on, you sons of bitches, do you want to live forever?

Als Verdun ergens in uitblinkt, is het wel de enorme aandacht die de ontwikkelaars hebben voor de historische details. De verschillende Duitse, Franse, Britse en Canadese groepen zijn elk voorzien van met grote zorg nagemaakte wapens en uniformen. Van het Chauchat-machinegeweer tot de fenomenale (en stiekem anachronistische) Mauser Karabiner 98k; al het wapentuig ziet er uitstekend uit. 

Kleine, maar charmante details als de lijfspreuken van de pelotons en de soldatenliederen ademen de tijdgeest 

De Belgen en de Amerikanen staan overigens in de planning en maken het westerse front compleet. Kleine, maar charmante details als de lijfspreuken van de pelotons en de soldatenliederen ademen de tijdgeest en bewijzen dat M2H en Blackmill Games netjes hun huiswerk hebben gedaan.

Media has no description

De omgevingen overtuigen minder, met name op visueel vlak. Hoewel ze absoluut de sfeer benaderen van hoe het Vlaamse of Franse slagveld moet zijn geweest, is modder niet meer dan een glimmend laagje over de grond-textures heen en zien sommige heuvels er nogal hoekig uit. Ook de soldaten zelf zijn bepaald geen grafische hoogstandjes. De gezichten nemen je diep mee de uncanny valley in en de lichaamsbewegingen zijn houterig. Bovendien lopen sommige herlaadanimaties niet synchroon met het geluid. Nu hebben we hier te maken met een indie-titel, dus een gebrek aan visueel geweld kunnen we best vergeven, ware het niet dat de framerate op sommige maps op onverklaarbare wijze inzakt.

De Frontlines-modus weet de nodige uren te boeien, maar zes omgevingen om in door de modder te kruipen is aan de karige kant. Die hebben alle globaal dezelfde indeling van stukken niemandsland, gescheiden door loopgraven. Meer diversiteit in maps en wellicht ook speltypen zou welkom zijn geweest. Weliswaar bevat Verdun ook een Deathmatch-modus met WO1-wapens, maar die verveelt een stuk sneller dan Frontlines. We hebben met plezier ruim twintig uur in de loopgraven vertoefd, maar dan is de rek er wel uit.

Media has no description

Verdun is, zoals eerder gezegd, de beste Eerste Wereldoorlog-shooter die er is. Door het niemandsland rennen en met een royale dosis geweervuur en granaten een loopgraaf schoonvegen voelt als een echte overwinning, ook al kan die een paar minuten later weer ongedaan gemaakt worden. Het beperkte aantal omgevingen en de scheve balans door het progre iesysteem zijn de grootste zwaktes van Verdun, maar verder is Verdun een geslaagde vertolking van een van de gruwelijkste conflicten van de 20e eeuw.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou