Psychonauts 2 behandelt mentale gezondheid respectvol

Als ik terugdenk aan de eerste Psychonauts, herinner ik mij helaas vooral de Meat Circus: een extreem frustrerend level vol platformsecties. Richting het eind van de game zoog dit slecht ontworpen level alle plezier weg. Toen de game later opnieuw werd uitgebracht is de moeilijkheid aangepast en werden er meer checkpoints toegevoegd. 

Gelukkig heeft Double Fine er niet voor gekozen om als ode aan het eerste deel zo'n bizar moeilijk level aan het vervolg toe te voegen. In plaats daarvan is het doorlopen van de toffe levels in Psychonauts 2 een groot plezier. Als je het jezelf echt moeilijk wil maken, dan is dat nog steeds mogelijk met optionele uitdagingen. Speel je echter gewoon het verhaal, dan kan de game wel lastig worden, maar nooit frustrerend.

Daarnaast is het vooral de creativiteit die mij is bijgebleven van het origineel. Het vervolg gaat daar nog veel verder in. Het verhaal, de levels en de bizarre situaties barsten van het plezier. Je merkt tijdens het spelen dat de makers lol hebben gehad in het maken van elk bizar stukje van deze wereld en alle dialogen.

Woke

Toen ik op Twitter zocht hoe er over bepaalde verhaallijnen werd gesproken, kwam ik tweets tegen van jaren terug. Meerdere mensen waren toen bang dat Double Fine Psychonauts 2 zou verpesten, omdat het te 'woke' zou worden. Want zou je het nog wel op een komische manier over mentale gezondheid kunnen hebben zonder mensen te beledigen?

Psychonauts 2 behandelt de moeilijke onderwerpen nog steeds. In de game duik je in de hoofden van verschillende personages met elk hun eigen mentale uitdagingen. Het gaat over depressie, verslaving, angst en meer. Dingen waar mensen die de game spelen mogelijk ook mee zitten. Dan wil je niet het verkeerde doen.

De ontwikkelaar heeft daarom samengewerkt met een expert op het gebied van geestelijke gezondheid en dat is een goede keuze gebleken. Bijzonder is bijvoorbeeld dat hoofdpersonage Raz nooit iemand een bepaalde kant op duwt, omdat hij denkt dat dit het juiste is. Dat gebeurt een enkele keer en zorgt direct voor een hoop problemen. In plaats daarvan luistert Raz naar de persoon, oordeelt hij niet over wat er aan de hand is en zoeken ze samen naar een oplossing om niet vast te blijven zitten. Bijvoorbeeld door te accepteren dat bepaalde gevoelens bestaan. 

Daarnaast is het natuurlijk een vreemd idee dat je zomaar in iemands hoofd kunt graaien. In de eerste game stap je zonder terughoudendheid in de hoofden van andere personages. In Psychonauts 2 valt het positief op dat Raz bijna altijd eerst om toestemming vraagt. Alleen in noodsituaties kan het niet anders.

Plezier

Je merkt in alles dat de makers deze onderwerpen met gevoeligheid aankaarten. Als je de game niet hebt gespeeld en dit leest, denk je mogelijk dat het hierdoor niet meer leuk kan zijn, maar het tegendeel is waar. Psychonauts 2 bewijst dat voorzichtigheid rond gevoelige onderwerpen op geen enkele manier ten koste gaat van het plezier.

De game valt gelukkig tevens niet in de val van stereotypes. Zo zijn veel personages met mentale problemen in games gewelddadig en gevaarlijk. In Psychonauts 2 zijn het mensen waarbij sommige dingen gewoon wat lastiger gaan. 

Dat Double Fine zich niet blindstaart op stereotypen, zie je ook terug bij Helmut Fullbear en Bob Zanotto. Helmut is een beer van een vent met een Vikinghelm die snel overprikkeld raakt, wat kan resulteren in een paniekaanval. Bob Zanotto is een kleine man met een enorme baard, die houdt van planten en een probleem heeft met alcohol. Samen vinden ze geluk en steun in elkaar en stappen ze in het huwelijksbootje. Dat is de hoop die we nodig hebben na dit mentaal zware jaar.

Psychonauts 2 is verkrijgbaar voor Xbox-consoles, pc en PlayStation 4. Lees hier de Gamer.nl-recensie.