Terwijl we wandelen naar ons driehonderdduizendste avontuur in een ijsgrot, komt een postbode ons toegesneld. Hij overhandigt ons een brief. “Exclusieve aanbieding, u kunt nu een stuk land kopen in het idyllische Skyrim! Oh ja, en als je toch bezig bent, adopteer een wees.” Leuk, dachten we zo, aangezien dat stadse leven vanuit de villa in Solitude toch een beetje begon te vervelen. En een wees adopteris toch het minste wat we kunnen doen na het bruut uitmoorden van hun ouders.

Eenmaal bij het kantoor van de Jarl komen we toch een beetje bedrogen uit. In al die vierkante kilometers leegte die Skyrim rijk is, blijken nog slechts drie beschikbare kavels te zijn. En wij maar denken dat het in Nederland redelijk vol gepland is. Maar goed, we laten onze levensdroom die we al een hele vijf minuten hebben, niet zo makkelijk afpakken en schikken voor een stukje grond ergens in het hoge noorden naast een bevroren meer. Klinkt als de ideale plek om in een schommelstoel oud te worden.

Doe het zelf maar

Op onze kavel aangekomen blijkt er eindelijk een meevaller. Iemand is zo vriendelijk geweest om vast de eerste bouwmaterialen achter te laten. Maar onze nieuwe droom om Skyrims beste architect te worden, valt al binnen enkele minuten in diepe duigen. De wetgeving rondom ruimtelijke ordening in Skyrim blijkt nog strenger dan die van Nederland. We mogen een huis in vooraf ontworpen stijl neerzetten om deze, naarmate we meer bouwmaterialen verzamelen, uit te breiden met enkele vleugels (die vleugelindeling en hun functie is wel enigszins vrijuit). Dingen als een keuken, bibliotheek of arsenaal. Toch fijn, die keuzevrijheid.

Ook studeren voor interieurdesigner zit er overigens niet echt in met ons nieuwe huis. Want hoewel we mogen kiezen welke meubels we wel of niet neerzetten, dicteert de wetgeving van Skyrim blijkbaar ook de positie die tafels en stoelen in moeten nemen. Je mag ook niks in dit land!

Kinderen

Gelukkig mogen we nog wel kiezen wie er in ons huis mag wonen. Een vrouw hadden we al en op de advertentie van butler krijgen we maar één reactie, maar in ieder geval zijn we vrij om ons eigen kind uit te zoeken tussen de wezen van het weeshuis (en als je liever een ander kind hebt, dan maak je hem of haar toch eerst even wees?). Moeten we wel eerst even een kinderkamer inrichten (en nee stelletje sadisten, die mag je niet in de kelder plaatsen.) Eenmaal ingetrokken wil het kind natuurlijk ook nog een hond, maar daarna kan het rustieke leven echt beginnen. Tijd om lekker tot rust te komen op die schommelstoel.

 

Totdat we beseffen dat we geen schommelstoel kunnen plaatsen en al konden we dat; het rustieke leven in Skyrim heeft eigenlijk ook niet veel te bieden buiten af en toe een skeever-plaag. En die grotten hebben we inmiddels ook wel gezien. Nee, met Hearthfire blijkt wonen in Skyrim een grote desillusie.

Voor de 360-gebruikers is Hearthfire dus geen reden om terug te keren naar Skyrim. En voor de pc-gebruikers zijn er tal van kleine mods die huizen aanpassen of het adopteren van wezen mogelijk maakt. We konden geen echte kopieën van Hearthfire vinden, maar het lijkt ons eigenlijk slechts een kwestie van tijd eer er een bouw-wat-je-wilt-mod verschijnt. Blijf in de tussentijd nog maar even in die villa in de stad wonen.