De minnen

De communicatie

Krijgen we eindelijk meer informatie over de Wii U, is er geen touw aan vast te knopen. Serieus Nintendo, het was niet te volgen. Tegelijkertijd de feiten rond de lancering in Japan, Amerika en Europa, en dan moesten we zelf de eindjes maar aan elkaar knopen.

Sommige feiten klopten zelfs niet eens. Nintendo Benelux bevestigde aan ons dat er zeven launchgames zullen zijn als de Wii U straks in de winkel ligt. Al snel konden we daar nog twee downloadable titels bij tellen. En een paar dagen later bleek dat Nintendo de games van Namco Bandai kennelijk was vergeten, want die moesten we er zelf nog even bij schrijven. We weten nog steeds niet honderd procent zeker welke titels er tijdens de lancering in de winkels liggen.

De launchgames

Over die games gesproken: we hebben wel eens een spannendere line-up gezien. De Xbox lanceerde met Halo, de PlayStation 3 had bijvoorbeeld Resistance. Zelfs de Wii had een boeiendere launch, met Wii Sports als ultieme system seller en natuurlijk de nieuwste Zelda (alhoewel die ook op de GameCube uitkwam, maar wie wilde die versie nou?).

Over de launchgames van de Wii U kunnen we kort zijn: er zitten aardige titels tussen waar we zeker graag mee aan de slag willen. ZombiU wordt waarschijnlijk een spannende survival-shooter. Rayman Legends verbetert hopelijk het al fantastische Rayman Origins. En New Super Mario Bros U gaat toch vooral verder waar het vorige deel ophield. Maar een echte hit die van de Wii U een knaller gaat maken? Die zit er volgens ons niet tussen. Echte grote jongens als een nieuwe Zelda, Metroid, of een (echte) nieuwe Mario moeten zelfs nog worden aangekondigd, dus daar is het wel een paar jaartjes op wachten.


De plussen

De verrassing

Alhoewel er weinig verrassingen in de presentaties van Nintendo te vinden waren, was er een aankondiging die ons wel degelijk op het puntje van onze stoel kreeg. De nieuwe Bayonetta komt niet alleen naar de Wii U, maar is zelfs exclusief voor Nintendo’s console. En dat terwijl het eerste deel alleen op de Xbox 360 en Playstation 3 verscheen.

Bayonetta kwam begin 2010 uit en kreeg lovende recensies. De heks met de magische zwarte haren verkocht niet genoeg om van een doorslaand succes te spreken – zo’n 2 miljoen wereldwijd – maar de game werd wel een culthit en verzamelde een schare trouwe fans. Die fans waren dan ook niet al te blij dat Bayonetta alleen naar de Wii U komt, met nare verwensingen en zelfs een doodsbedreiging aan het adres van ontwikkelaar Platinum Games aan toe. Daarbij vergeten ze natuurlijk even dat als Nintendo de franchise niet had opgepikt, ze een tweede deel wel op hun buik hadden kunnen schrijven.

Dat Nintendo de rechten op Bayonetta heeft gekocht laat zien dat ze serieus zijn om van de Wii U ook een succes bij de hardcore gamers te maken. En dan niet alleen met grote knallers als Call of Duty, die tijdens de launch window ook in de winkels ligt. Nee, ook de fan van aparte, maar toch gewelddadige actie lijkt bij de Wii U aan het goede adres. Anderzijds, herinneren we ons MadWorld nog? Die titel deed ook wat anders, maar verkocht verschrikkelijk. We zijn benieuwd hoe Nintendo het dit keer gaat aanpakken.

De prijs

Onze portemonnees keken ons al boos aan, elke keer als we de Wii U overwogen. Een gloednieuwe console, met een flink stuk technologie als controller, dat kan toch nooit goedkoop zijn? Goed, de kracht van de console loopt een stuk achter op wat er nu mogelijk is, maar dan nog, zo’n GamePad zal ook wel zijn prijskaartje hebben. Het antwoord is dat de Wii U inderdaad niet heel goedkoop is, maar gewoon redelijk geprijsd. En dat is een fijne conclusie.

De basis-Wii U met 8GB opslaggeheugen kost 299 euro. Voor de premium versie met 32GB geheugen, een oplader, 2-jarig abonnement op Nintendo Network Premium en de minigameverzameling NintendoLand ben je 349 euro kwijt. En dat lijkt ons een heel eerlijke prijs. Vergelijk dat met een Xbox 360 Elite die 400 euro kostte en de PlayStation 3 die voor wel 600 euro over de toonbank ging, en je portemonnee weet dat het allemaal een stuk erger had kunnen zijn.

Het algehele gevoel

Minpuntjes daargelaten, is het algehele gevoel over de Wii U voor ons wel verbeterd. Waar we de nieuwste Nintendo-telg eerst vooral zagen als een ‘soort Wii maar dan anders’, daar hebben we nu meer een beeld gekregen van de Wii U als serieuze console. Er zijn misschien nog niet heel veel games aangekondigd waar we echt reikhalzend naar uitkijken, maar als we de lijst bekijken dan zien we wel dat het Nintendo menens is.

Titels als ZombiU en Bayonetta zijn in ieder geval niet voor je oma bedoeld, en dat is fijn. En, ook al komen ze ook op andere consoles uit, het feit dat games als Darksiders II, Call of Duty, Mass Effect 3 en Assassin’s Creed 3 op de nieuwe Nintendo uitkomen zegt een hoop. Nintendo wil met de Wii U én weer vernieuwing in de consolemarkt brengen, zoals ze dat met de Wii deden, én een alternatief bieden voor de Xbox en PlayStation. Als maar één van die twee dingen goed lukt, dan hebben ze al een succesvolle console te pakken.

Doelpunt?

Tijd om de vraag uit de inleiding van dit artikel te beantwoorden. Scoort Nintendo punten of falen ze opzichtig? Tja, na alle aankondigingen bleven we met een verward gevoel achter. Dat kwam vooral door alle tegenstrijdige en ondoorgrondelijke berichten. Maar nu het allemaal is bezonken, blijkt dat we nu toch enthousiaster zijn dan voordat we al die nieuwe informatie kregen. Wat dat betreft is het Nintendo dus toch gelukt.

Maar, laten we eerlijk zijn, we staan ook nog niet op onze stoelen te juichen. Daarvoor missen we toch echt een klapper van jewelste bij lancering, of toch niet Nintendo? We wachten dus maar geduldig af tot het eindelijk zover is en we de GamePads in onze eigen knuistjes mogen houden.