De opzet van Skylanders is even simpel als geniaal. Door speelgoedpoppetjes op een meegeleverd portaal te zetten, verschijnen de figuurtjes in het spel. Ze hebben allemaal een andere persoonlijkheid, statistieken, en sommige delen van de game kun je alleen bereiken met bepaalde personages. Zoals het een goede drugsdealer betaamt geeft Activision je de eerste paar poppetjes gratis, daarna moet je telkens weer je portemonnee trekken.
Het is de eerste hint dat de uitgever precies weet wat het doet. Het mag geen verra ing heten dat kinderen houden van dingen verzamelen: kijk maar naar het immense succes van voetbalplaatjes of superdieren, en je weet wat we bedoelen. De truc is om die verzamelwoede van kinderen aan te wakkeren. Met vrolijke poppetjes die aansprekend zijn en ook nog eens nuttig zijn in het spel, weet Activision precies hoe ze de jeugd moet prikkelen. Maar hoe houden ze hun jonge klanten geïntere eerd en laten ze de franchise groeien?
De hype begint
Laten we voorop stellen dat Skylanders in korte tijd al extreem populair is geworden. Van de eerste game werden meer dan 30 miljoen poppetjes verkocht, waarmee Activision ongeveer een half miljard euro verdiende. De game verkocht drie keer zoveel als de uitgever had verwacht. Met zulke cijfers kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven, en ongeveer een jaar later kwam Skylanders: Giants uit, dat met hetzelfde enthousiasme werd ontvangen.
Twee games in twee jaar, een vervolg dat het origineel op een paar punten verbetert en verder vooral hetzelfde blijft, een ma ale hype… het is Activision op zijn best (of slechtst). De uitgever maakt er geen geheim van dat ze op zoek zijn naar sterke merken waarmee ze elk jaar miljarden kunnen binnenharken. Met Call of Duty hebben ze de tieners en wat oudere gamers al weten te winnen, maar met Skylanders wil Activision ook de wat jongere speler aan zich binden.
Verzamelwoede
Om de franchise verder uit te breiden hoeft de uitgever alleen maar een voorbeeld te nemen aan andere succesnummers. Hypes die de tand des tijds nog altijd weten te doorstaan, zoals de kaartspelletjes van Yu-Gi-Oh!, Pokémon en Magic: the Gathering. Nog altijd worden deze spellen elk weekend in speciaalzaken door het hele land gespeeld. En waarom?
Ten eerste moet de welbekende verzamelwoede van kinderen blijvend worden geprikkeld. Op zich wil de jeugd alles sparen en compleet hebben, maar als er weinig nieuws gebeurt, is de aandacht al gauw weg. Er moet steeds een kleine evolutie in het spel plaatsvinden, zodat kinderen met geïntere eerd blijven. Flippo’s werden bijvoorbeeld twee keer zo dik, of kregen een rekenspelletje op de achterkant. Yu-Gi-Oh! en Pokémon blijven steeds maar nieuwe series uitbrengen, waarin nieuwe verhaallijnen en vaardigheden worden geïntroduceerd. Skylanders lijkt op hetzelfde pad te zitten: met Giants werden de figuurtjes al groter, als een dikkere Flippo.
Activision moet elk jaar een nieuwe hook blijven bedenken die ervoor zorgt dat je toch weer alles compleet wil hebben. Dat zou kunnen met steeds weer nieuwe figuurtjes, maar de vraag is of de jeugd niet snel door zo'n goedkope truc heen kijkt. Hier moet niet te lichtzinnig over gedaan worden: kinderen zijn meestal een stuk slimmer dan producenten denken. Steeds nieuwe mogelijkheden in het spel met elk nieuw poppetje, zoals vliegen of schieten, zou al een stuk beter zijn. Wat ook goed zou kunnen werken is om de wereld van Spyro te laten kruisen met andere werelden. Als Activision een deal zou kunnen sluiten met bijvoorbeeld Disney, zouden spelers de poppetjes in allerlei bekende werelden tot leven kunnen laten komen. Maar het is ook goed mogelijk om zo’n cro -over met andere games uit de Activision-geschiedenis te realiseren, zoals bijvoorbeeld Crash Bandicoot.
De wereld overnemen
Een ander aspect waar de makers van Skylanders nu ongetwijfeld naar gaan kijken is het verder verspreiden van het merk. Kinderen kunnen helemaal opgaan in een bepaalde wereld en zich in alle delen van hun leven verliezen in de fantasie. Pokémon en Yu-Gi-Oh! zijn niet alleen succesvol omdat het een zeer verzamelbaar kaartspel is, maar omdat de jeugd altijd bezig kan zijn met die wereld. Er zijn tv-series, films, boeken, agenda’s, games, ga zo maar door.
Op dit punt heeft Skylanders nog veel te winnen. Er zijn al boeken uitgekomen en er is een browser-based game, maar er kan nog veel meer bij. Activision heeft gezegd te kijken naar een tv-serie of een film over Skylanders, en dat zou een goede zet zijn. Hoe meer kinderen bezig zijn met de Skylanders-wereld, hoe meer ze eraan herinnerd worden dat ze alle figuurtjes willen sparen. Kijk dus niet verbaasd op als Spyro en zijn vriendjes binnenkort voorbij komen op je tv. Dat zou niet alleen de kracht van het merk vergroten, maar ook deze figuurtjes bekender maken bij de consumenten. En als ook de lunchtrommeltjes en het kaftpapier volstaan met de koddige Skylanders, heeft Activision een goudmijn die niet zo snel zal opdrogen.
Natuurlijk zien wij als gameliefhebbers liever dat Skylanders het eens over een heel andere boeg gooit. Maar Activision is slim genoeg om te weten dat dat niet zo nodig hoeft om het geld binnen te laten stromen. Met een paar slinkse marketingtrucs en kleine evoluties in de gameplay en de poppetjes, heeft de uitgever hier gewoon een mega-franchise te pakken die jaren mee kan gaan. Op den duur zou die zich zelfs kunnen meten met Call of Duty, of zelfs voorbij streven. Wie de vrolijke figuurtjes uit Skylanders nu al niet meer kan luchten, heeft de komende jaren dus een flink probleem.