Ik ga wel buiten de deur eten…
Toegegeven, dat was wat dramatisch. Dat wil echter niet zeggen dat wij als mensen geen lering kunnen trekking uit hoe we met ons eten omgaan. Het heeft mij in ieder geval stil doen staan bij mijn gedrag als gamer, lang genoeg om het licht te zien. De backlog aan spellen die ik heb gekocht maar nooit heb (uit)gespeeld, lijkt namelijk verdacht veel op mijn koelkast. Deze puilt iedere week weer uit met de overblijfselen van vervlogen ambitie. Met de vuilnisman als stille getuige zet ik de inhoud zo nu en dan op straat, maar daarna verval ik al snel weer in mijn oude patroon. Ik blijk een slecht voorspeller van mijn eetgewoontes. Zo ook van mijn gamegedrag.
Waarom ligt er niks in de koelkast…?
De stapel aan spellen die ik mij heb voorgenomen ooit nog eens door te spelen blijft maar groeien. Ik waan mijzelf in een supermarkt en leg uit ieder schap iets in mijn winkelmandje. Ik sla daarbij mijn gedoodverfde favorieten niet over, maar waag mijzelf zo nu en dan ook aan iets totaal anders. Zo wil het gebeuren dat zich in de stapel nog te spelen games een aantal toppers bevinden die ver buiten mijn smaak vallen. Maar ook bij de titels waar het water me nog altijd van in de mond loopt, flik ik het om ze niets te gunnen als het aankomt op speeltijd. En dan heb je nog de restjes. Ooit waren zij op ieder recept voor onvoorwaardelijk spelplezier terug te vinden en kwamen ze dagenlang de console niet uit. Maar ook hen heb ik weer naar de plank verbannen. Heb ik nu zoveel trek in gamen, maar geen honger of zoveel honger maar totaal geen trek? Of is het soms de verandering van spijs die niet de honger stilt, maar juist steeds meer eetlust opwekt?
Ik wil iets lekkers…
Maar wat zal ik dan eens aanslingeren? Ah kijk, ik heb nog een leuke actie-RPG liggen. Die weet mijn zintuigen altijd behoorlijk te prikkelen. Het is zonde dat je er zo snel vol van zit. Misschien moet ik me anders maar weer aan een traditionele Japanse RPG wagen. Daar kun je nog eens lekker de tijd voor nemen. Uitgebreid voorbereidingen treffen, alles tot in de details uitdenken, dat soort dingen. Het duurt alleen even voordat je er zelf van kunt genieten, en dat niveau van inspanning betaalt zich niet altijd terug. Ik weet het al, ik koop iets kleins op internet. Dat kan wel een keertje, dat houdt me in ieder geval een avondje lang zoet. Maar dat is ook weer niet de bedoeling, ik heb nog zoveel in huis. Weet je wat, ik doe wel gewoon wat ik altijd doe. Nee, dat heeft ook geen zin, waar ik heb dan de rest voor gekocht?
Dan maar zonder eten naar bed…
Ik snap niet hoe andere gamers het doen. Er worden jaarlijks zoveel toptitels uitgebracht, die vanaf het moment dat zij het licht zien een trouwe schare aan fans weten te trekken. Voor ieder van deze spellen valt namelijk wel iets te zeggen. Ik betrap mezelf erop die aantrekkingskracht slecht te kunnen weerstaan. Als liefhebber van games in hun algemeenheid ben ik voor bijna iedere game wel bereid een plek in mijn hart te reserveren. Maar die liefde is niet genoeg. Het is de lust die de honger moet stillen, en die gaat toch echt door de maag. En blijkbaar lust ik niet zoveel als ik dacht.
Mag ik van tafel?...
Gelukkig hoef ik allang niet meer mijn bord leeg te eten, maar dat neemt niet weg dat het ergens pure verspilling is om zoveel moois te laten liggen. Trots zijn op de verzameling die ik heb opgebouwd kan ik ook niet. Het een verzameling noemen voelt namelijk alsof ik de spellen heb opgegeven en daarmee hun lot als onderdeel mijn collectie definitief bezegel. En daar is het nog te vroeg voor, hoop ik. Ik denk dat het tijd is om een algehele game-stop in te lassen. Even de druk van de ketel halen en me in mijn eigen sop gaar laten koken. Dat ik daarna maar weer waardering mag krijgen voor spellen die naar meer smaken. En in de tussentijd? Geen idee. Hè, hoe lang is het al zomer?
Mama, ik ga buiten spelen!
Reacties op: Zomerkriebels
Zeliow.
vroeger toen ik nog geen baantje had was ik altijd heel blij als ik een nieuwe game kreeg voor mn verjaardag. dan was ik er dolgelukkig mee en wou ik hem helemaal uitspelen en het laatste beetje spelplezier eruit persen. maar nu is het kopen van een nieuw spel steeds normaler aan het worden en ben ik eerder geneigd een spel aan de kant te leggen omdat een andere game wil (en kan) kopen.
GammaRayBurst
Mortal Kombat
Ik heb nog steeds een zo goed als ongespeelde Overlord 2 in mijn kast, en vrees dat dat ook wel zo blijft, zelfs God of War 3 ligt er stof te happen
Artacis
Het probleem is vooral dat je minder geniet van je games als je zo'n stapel hebt liggen: je gaat er net iets te snel doorheen terwijl het spel echt meer aandacht verdient.
frankster
punisher007
dj sniffy
Mcvroegrijk
Uiteindelijk speel je dus een paar spellen die je echt helemaal fantastisch vindt en in de tussentijd breid je je verzameling alleen maar uit, totdat er weer een titel voorbij komt die je op het lijf is geschreven. Waarom we ons dan steeds laten verleiden tot de minder geschikte games, dat blijft een raadsel voor me.
Ik denk dat iedereen gewoon graag het leuke in spellen wil zien, zeker als er miljoenen andere gamers helemaal lyrisch van kunnen worden. Dan moet je wel een heel duidelijk idee hebben van wat voor soort gamer je bent, om daar niet in mee getrokken te worden.
mysteryNL360
Bedankt voor het leesplezier!
JaapGoose
Ik koop, zeker voor m'n 2e-hands PS3, alleen games in de budgetbakken. Laatst nog Fallout3 (niet de GOTY-editie) nieuw gekocht voor 15 euri, Dragon Age: Origins had ik voor 20 euro op de kop getikt (nieuw, geseald en al) en EndWar voor 15 euri.. bij alle spellen heb ik 50% gespeeld denk ik en daarna is het "tijd voor iets nieuws". En ook ik neem me bij elke game die ik koop weer voor om "deze helemaal uit te spelen met alles erop en eraan" … en tegen de tijd dat ik halverwege ben is er wel weer iets anders dat ik "moet" hebben..
Inderdaad, het gevoel 'nog iets achter de hand te hebben' kun je blijven gebruiken als excuus :)
Failsnorviganza
Ja oke, ook tijdtekort, maar spelen ga ik ze sowieso.
Ondertussen koop ik enkel de echte toppers die voor de pc gemaakt zijn (geen ports), zoals Starcraft II. Wil ook voor iedere game veel uurtjes op me pro terug zien. Eis van mezelf.
BigBoobedBoy
Heel hard gespaard voor Zelda OoT, super trots dat ik het geld bij mekaar had.
Dit had ik ook met Wave Race en Lylat Wars, hard voor gespaard, en vele malen uitgespeeld.
Voor mijn gevoel had ik veel meer voldoening dan nu.
Tegenwoordig (pre-)order ik en valt het op de deurmat.
Soms ben ik er aardig mee bezig maar soms kijk ik amper naar een game om.
Misschien dat daarom OoT mijn favo game is, pure klassieker + dat het mijn eerste game was die ik door hard te sparen had gekocht voor de n64.
Op de N64 heb ik zowat alles wel uitgespeeld gehad, tegenwoordig op de PS3 en PC komt het maar zelden voor.
Ik heb me laatst ook voorgenomen om voor de PS3 budget bak te gaan kopen.
Het is erg zonde om telkens maar nieuwe titels te kopen, en ze liggen dan te verstoffen omdat het toch niet was wat je had gedacht.
Bij de budget bak kun je het soms wat meer op wagen omdat er wat minder geld mee gemoeid is.
Hastur
Cybercoala
Maar nu toch met andere games bezig…
68060
jaider