We hebben helemaal nog geen nieuwe consoles nodig

We hebben helemaal nog geen nieuwe consoles nodig

Terwijl ik Cloud Strife door de straten van Midgar stuur bekruipt me een gevoel. Meerdere gevoelens eigenlijk. Naast: wauw eindelijk is Final Fantasy 7 Remake uit en: ik mis stiekem toch een beetje het oude vechtsysteem, besef ik hoe fijn de game speelt en hoe waanzinnig mooi alles eruitziet. Op een standaard PlayStation 4 welteverstaan. We zitten nu aan het einde van de PS4- en Xbox One-generatie, en ik denk: nu al?

Begrijp me niet verkeerd: ik ben dol op nieuwe hardware. Het is tof als er nieuwe mogelijkheden komen die nieuwe richtingen bieden aan talentvolle ontwerpers. Maar dat is eigenlijk ook een beetje mijn probleem. Welke nieuwe mogelijkheden gaan de PlayStation 4 en Xbox Series X bieden?

Ik herinner me de schemerdagen van de eerste Playstation nog goed. Ontwikkelaars persten op het laatste moment nog wat druppels vermogen uit het kleine grijze kastje, maar de koek was duidelijk op. Het beestje had niets nieuws meer te geven. De aankondiging en lancering van de PlayStation 2 en Dreamcast was een aardverschuiving. Opeens waren er totaal nieuwe dingen mogelijk. Shenmue en Grand Theft Auto 3 hadden een schaal en details zoals we dat oprecht nog niet eerder hadden gezien op een spelcomputer. Openwereldgames waren een vorm van spelen die gewoon absoluut onmogelijk was op de PS1 of de N64.

De Xbox 360 was vooral een revolutie op het gebied van online spelen en community. Het was Microsoft die een bijna naadloze manier ontwikkelde om met anderen samen te spelen. En het introduceerde achievements, de eerste meta-score voor computerspellen. De 360 (en uiteindelijk ook de PS3) zorgden voor een verbonden gamegemeenschap waar online spelen geen extraatje maar een basisfunctie was. Als ik nu een van mijn oude PS2 opstart - wat ik nog met enige regelmaat doe - voelt die machine haast doods en verlaten. Eenzaam. Er is niemand thuis.

PlayStation 2

En met de PlayStation 4 kwam… tja, wat eigenlijk? Ja, PSVR, maar om dat nou een selling point van de PS4 te noemen? Wat voor spellen konden we spelen die onmogelijk waren op de PS3 of Xbox 360? Als je antwoord ‘The Witcher 3’ is, moet ik je helaas teleurstellen. De Switch-versie (eugh… oké: The Switcher) maakt duidelijk dat dit spel ook op de vorige generatie consoles had kunnen draaien. Minder mooi, dat wel.

Dus wat is nu werkelijk de bijdrage van de huidige generatie consoles? Betere graphics. En… that’s it.

Graphics zijn natuurlijk heel fijn. Ik ben dol op graphics. Geef me graphics. Maar - en mijn excuses voor het volgende cliché - gameplay is belangrijker dan graphics. De allermooiste plaatjes maken een middelmatige game niet opeens goed. Kijk naar The Order 1886. Kijk naar Quantum Break. De allerbeste graphics van de wereld kunnen niet verhullen dat de daadwerkelijke games niet zo bar veel om het lijf hebben. En zelfs op het gebied van graphics lijkt bij de huidige generatie de limiet nog niet bereikt.

En met de PlayStation 4 kwam… tja, wat eigenlijk?

-

Ik bedoel: zelfs als ik het vijf jaar oude The Witcher 3 op mijn PS4 speel, wat ik de afgelopen weken bijna non-stop heb gedaan, heb ik niet het gevoel dat ik naar een lelijke game kijk. En nu met Final Fantasy 7 Remake vallen mijn ogen soms bijna uit hun kassen bij alle pracht en praal. En dat alles vloeiend op het scherm. Vergelijk dat met de migraine-opwekkende framerate van Gran Turismo 2 op de PS1. Daar was heel duidelijk het eindpunt bereikt.

Wat ik wil zeggen is dat de volgende generatie consoles op dit moment meer voelt als een ‘moetje’ dan dat ik sta te popelen om nieuwe apparaten in huis te halen. De ongetwijfeld mooiere graphics en snellere laadtijden zijn vast heel fijn, maar het voelt als een vervanging in plaats van een stap vooruit. Alsof ik nu een nieuwe vaatwasser koop die iets sneller droogt dan de vorige.

The Witcher 3

Nu hoop ik natuurlijk dat al die nieuwe processorkracht straks wel degelijk briljante nieuwe manieren van spelen oplevert. Maar als dat gebeurt - en dat is best een grote ‘als’ - zien we de echte revolutionaire next-gen games pas over een jaar of twee, drie. Want zo gaat dat bij nieuwe consoles: eerst zien we wat games die halverwege hun ontwikkeling voor de PS4 en Xbox One grafisch zijn opgewaardeerd naar de nieuwe generatie. Plus een handvol nieuwe titels die nog niet eens tien procent van de hardware aanspreken.

Ik verwacht zelfs dat we het eerste jaar van de nieuwe consoles het overgrote deel van onze gametijd besteden aan het spelen van ‘vorige-generatie-games’ via backwards compatibility.

Pas als de tweede golf next-gen games op gang komt, is er een goede reden om de overstap te maken. En dat op zich toont aan dat we eigenlijk nog helemaal geen nieuwe consoles nodig hebben. Nog jaren niet.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen. Lees ook:

Playstation 5

Playstation 5 kopen?

Kopen voor Playstation 5

Hoe vond je dit artikel?

Gemiddeld krijgt dit artikel 0.00 van de 5 sterren.
Artikel als favoriet toevoegen

Weet je zeker dat je de comment van wilt verwijderen?

""

Reacties

Meeste likesNieuwsteOudste
Login of maak een account en praat mee!
test

Wat een goed stuk. Ook ik heb nog geen behoefte aan de ps5. Maar die is er ook niet nu, dus laat die behoefte gewoon. Toch bracht de PS4 iets heel belangrijks: stabiele framerates. En dat terwijl games steeds competitiever werden. Apex Legends wordt hier met veel vreugde gespeeld, onmogelijk in deze kwaliteit op een PS3. Deze framerates miste ik in combinatie met mooi strak 1080p beeld op de x360/ps3. In start ze nog wel eens op om mijn backlog weg te spelen, zoals Majin and the Forsaken Kingdom of bij gebrek aan een Silent Hill titel. Maar als ik een oude Assassins Creed, de Bioshock games, de eerste twee Metro spellen of Uncharted wil spelen, dan zijn er voor de PS4 prachtig stabiele 1080p versies beschikbaar. En die lijst is bijna eindeloos! En met de ps4pro kun je 4k laten voor wat het is en voor hogere framerates kiezen bij bepaalde spellen, prachtig! Voor mij is daarnaast de PS4 wel de computer geweest die VR bereikbaar maakte en dat vind ik wel een enorme stap! Deze twee dingen samen zijn enorme vooruitgangen. En daarbij is het aanbod Indies, toegankelijkheid voor de massa en de hoge verkoopcijfers (en dus ook vrienden om mee te spelen) ongekend. Nee, de PS4pro/xox is voor mij niet de “4k-machine”, maar juist alles wat ik nodig had on weeer verbaasd te worden in een écht 1080p tijdperk.

0
test

@Srebseig Stabiele framerate's op de ps4? Start rdr2 maar eens op xD.

0
test

@yuck0 dat is dus een enkel spel die het niet waarmaakt? Ik heb het niet gespeeld. Is dat zo erg in dat spel? Dát is dan dus een spel die ik graag op de PS5 ga spelen. Ik doel niet op 1 PS4 spel, maar op de vele PS3 spellen die nooit 1080p en 30+ fps haalden. En nu dus wel. En de meeste PS4 spellen doen dat ook. En dat was/is voor mij een verademing.

0
test

Ik deel je gevoel over 'de nieuwe vaatwasser die sneller droogt', ware het niet dat ik wat meer lol beleef aan een console dan aan een vaatwasser 😋 De sprongen van 8-bit naar 16-bit, van sprites naar polygonen, en van SD naar HD, waren groter dan die van HD naar 4K. Het lijkt erop dat gaming langzaam uit de kinderschoenen stapt en duidelijk weet wat het is en kan. Op dit punt kunnen games alleen nog wat mooier worden; het evolueert nu langzaam, in plaats van de revoluties die het 'vroeger' deed. Dat is ook de reden waarom games voorlopig op 2 generaties uit zullen komen (los van de install base, uiteraard). We maken de evolutie mee richting 4K60 en real-time ray-tracing. Is dat nodig? Nee, absoluut niet. Maar voor de enthousiaste gamer misschien wel een reden om de overstap te maken naar next-gen. En het is goed voor de economie. Dus ach, laat maar komen. Ik reserveer alvast plekken in m'n kast voor de Xbox Series X en de PlayStation 5 :)

0

Aanbevolen voor jou