Ik zie mezelf nog naast mijn oudere broer zitten terwijl hij de console voor het eerst aansloot. We hadden maar één game: Battle Arena Toshinden. Ik houd absoluut niet van fighters en ik ben er absurd slecht in, maar toch was ik geobsedeerd door deze prachtige beelden. Dat was nogal een stap omhoog van de Sega Mega Drive die we daarvoor hadden.
Later maakte ik nog meer herinneringen op Sony’s eerste console, met name met Final Fantasy 7. Ik heb zowat de hele game meegekeken bij mijn broer en mij verwonderd over deze vreemde wereld vol plotwendingen en legendarische gevechten. Mijn ouders vonden het zielig voor mij dat ik nooit zelf mocht spelen en altijd maar toe moest kijken. Ze snapten niet dat ik daar juist veel plezier aan beleefde – ik vrees dat ik het bestaan van Twitch nooit aan ze zal kunnen uitleggen.
Hebbeding
Veel warme herinneringen dus, maar toch laat ik de PlayStation Cla ic aan me voorbij gaan. Nostalgie is namelijk een slechte raadgever. Ja, ik vond deze games vroeger fantastisch, maar ga ik er anno 2018 echt nog veel uren in stoppen? Ik zei het vorige week al in de column over de NES-games in Nintendo’s online service: ik ken niemand die een NES Cla ic kocht en die games ook veelvuldig heeft gespeeld. Het is een leuk hebbedingetje, een mooi kastje voor bij de tv, een fijne herinnering aan vervlogen tijden. Maar nee, ik ga me niet weer verdiepen in Tekken 3 of Ridge Racer Type 4.
PlayStation 1-games zijn ook nog eens een stuk slechter oud geworden dan NES- of SNES-spellen. Het waren de eerste jaren van de 3D-graphics, voor die tijd revolutionair, maar nu hopeloos verouderd. De tu enfilmpjes van FF7 bekeek ik toen met open mond, maar nu is het bijna lachwekkend hoe emotieloos die gezichten er eigenlijk uitzien. Pixelige sprites uit de 2D-games van de jaren ervoor hebben de tand des tijds een stuk beter doorstaan.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Games die ik zo goed vind dat ik ze met liefde nog een keer speel. Final Fantasy 7 en 9 speel ik zo in eens in de paar jaar weer doorheen. Die verhalen en gameplay zijn zo goed, dat ik de matige graphics wel kan slikken. Wild Arms, die ook op de lijst van de PlayStation Cla ic staat, heb ik op de Vita opnieuw gespeeld en blijft ook prima overeind staan. Maar om er nou een heel kastje van honderd euro voor te kopen, terwijl je de allerbeste games uit die tijd ook op andere manieren kunt spelen… De oude Final Fantasy’s komen binnenkort zelfs op de Switch en Xbox One uit!
Hypocriet
Dan is er nog een punt dat mij niet lekker zit, en dat is de hypocrisie die Sony laat zien met deze aankondiging. Gamers hebben lang gevraagd om backwards compatibility, de mogelijkheid om hun oude games op de nieuwe consoles te kunnen spelen. Dat was niet mogelijk, zei Sony, en anders niet wenselijk. Waar Microsoft je nu gerust oude Xbox-games laat spelen op je One, wil Sony je de games liever opnieuw verkopen.
“Backwards compatibility is een optie waar veel om gevraagd wordt, maar die bijna nooit wordt gebruikt als het er is.” Dat zei Sony’s toenmalige sales-baas Jim Ryan (inmiddels Deputy President) vorig jaar nog tegen Time. “Ik was onlangs bij een evenement voor Gran Turismo, waar ze de games op PS1, PS2, PS3 en PS4 hadden. De games op PS1 en PS2 zagen er ouderwets uit, waarom zou iemand dat spelen?”
En dat is het bedrijf dat me nu die oude games toch maar wil verkopen? Als ik ze wil spelen omdat ik de disc op zolder heb liggen, dan vindt Sony ze te oud om backwards compatible te maken. Maar als ze mij die spellen opnieuw kunnen verkopen, zijn ze ineens wel de moeite waard?
Ik misgun niemand een stukje nostalgie, en als je denkt plezier te beleven aan die goede oude games, bestel dan vooral de PlayStation Cla ic. Uit de lijst van vijf games die nu zijn aangekondigd, zijn er al zeker twee de moeite waard. En wanneer FF7 op de Switch uitkomt, ga ik die ook gelijk weer opnieuw spelen, dus een beetje nostalgie is mij ook niet vreemd. Maar houd bovenstaande quote van Ryan toch nog even in je achterhoofd. Zeker als de eerste Gran Turismo wordt aangekondigd als een van de games op deze mini-console, wat ongetwijfeld zal gebeuren. ‘Waarom zou iemand dat spelen?’
Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurteni en.