Mi en de huidige games humor, of is er juist niet genoeg realisme? Wat is nou het probleem met al de humorloze games van tegenwoordig. Lopen we warm voor een Monkey Island 5, of hebben we onderhand genoeg van die slappe humor die we in ons strotje gepropt krijgen?
Af en toe krijg je een game in je handen gedrukt waarbij je het al van ver ziet aankomen dat je eerder in tranen uit zal barsten, dan dat je er daadwerkelijk om kan lachen. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je om elke frag bij Quake helemaal dubbel ligt, maar er zijn wel eens momenten dat je zou willen dat de stilte en de saaiheid doorbroken worden door een goede practical joke of een verdwaalde one-liner. Maar je wacht tevergeefs, want het enige dat ze meestal voor elkaar kunnen krijgen is een mislukte one-liner die totaal niet op zijn plaats is of gewoonweg niet leuk is.
De industrie neemt tegenwoordig de tijd niet meer voor het toevoegen van humor. Het merendeel van de games zijn remakes van voorgaande of zijn niet origineel genoeg om zelf weer leuk te zijn. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat elke game leuk moet zijn, maar soms is het in en in triest gesteld met de games. Vooral de adventures hebben hier onder te lijden. Games als Monkey Island en Sam and Max waren enigszins origineel, maar nu Monkey Island tegen het 5de deel aanhikt, is de humor toch wel verdwenen.
Zijn er dan wel games die leuk zijn? denk ik vaak.
Ja, gelukkig zijn er ook games die de plank niet geheel mi laan. Als ze er zijn, zijn ze helaas meestal ver te zoeken. Maar een van die games waar humor in zit, is Outlaws van de alom bekende firma Lucasarts. Hoewel de graphics het niet zouden zeggen, was de gameplay optimaal en ook de geslaagde kreten van je vijanden zorgde ervoor dat je op je hoede bleef. Ook in de multiplayer mode was het mogelijk een zin uit te kramen " Here chicky chicky.. pok pok pok pok ". Meesterlijk gewoon om iemand dat te horen zeggen, terwijl je op hem aan het jagen bent, of net je double barrel 12 gauge aan het herladen bent.
Een game als No one lives forever, trof mij laatst ook op mijn lachspieren. Hoewel niet alle grappen leuk waren, zaten er toch een aantal geslaagde one-liners en dialogen in. Vooral het in haar zelf praten van Kate Archer over haar vijanden was leuk. De manier waarop sommige karakters waren gemodelled was goed uitgedacht en de stemmen waren perfect gematched bij de karakters. De ruzie scene tu en de dikke Duitse koe en die grote Schot in de onderzeëer zit nog op mijn netvlies gebrand. Ik kan het niet uitleggen, voor mij was die scene humor tot en met!
Wat ik eerder zei over Quake, wil niet zeggen dat het spel humorloos is, in tegendeel eigenlijk. Het is niet zo dat je elke keer dubbel ligt, maar het kan voorkomen dat je een lach op je gezicht krijgt, die er met geen gasbrander vanaf te krijgen is. Een super funny frag is altijd leuk, en nog leuker als je de persoon zelf kent, maar wat het nog leuker kan maken zijn de zinnetjes die standaard in quake zijn meegebakken. "Deniax rides W[]LFS Rocket" of "W[]LF tried to put the pin back in" zijn een paar van die zinnetjes die ik bedoel. Maar meestal komt de humor meer tot stand door de vage namen die sommige mensen hebben. "Your_momma rode Your_Fathers rocket" wordt dan alweer een stuk leuker. Moeten we dan zelf de humor gaan toevoegen? Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Zijn er dan geen games die alleen maar uit humor bestaan. Jah natuurlijk wel, maar de meeste van die games zijn gebaseerd op slappe humor zoals Stupid Invaders, of op de apenhumor van bijvoorbeeld Monkey Island 3. Het is natuurlijk wel het geval dat je een verhaal moet hebben om humor haar gang te laten gaan. ( is humor vrouwelijk?? Meestal kan ik niet om vrouwen lachen namelijk ) Daardoor is er in adventures vaak reden genoeg om humor te verwerken. Het bovengenoemde deel van de monkey Island serie is naar mijn mening de leukste en bevat de slapste humor. Genoeg reden om dan een vervolg te maken? Het kan natuurlijk misgaan, en dan strandt een game net zo hard als dat ie aangekondigd is. Monkey Island 4 bijvoorbeeld is niet het vervolg dat men had gehoopt, de graphics niet, maar ook de humor niet. De scherpe teksten van Guybrush Threepwood komen niet tot hun recht bij de sukkelige 3d versie, maar veel meer in de komische 2d cartoon versie.
Als ik zo eens terug denk aan de tijd van de eerste FPS, Wolfenstein, dan kom ik toch ook wel op een paar goede lachmomenten. Het zal niet iedereen gelegen hebben, de hakenkruizen en de foto's van Hitler, maar de Helga's en de Hanzen toch wel? Uiterst vet Duits schreeuwen "MUTTI", is reden voor mij om te grinneken. Vooral als je het een tijdje niet meer gehoord hebt. Mi chien is het de nostalgie die het humor maakt, of mi chien is het gewoon leuk. Het is in ieder geval voor een ieder om te besli en of humor voor jouw persoonlijk werkt.
Er zijn dus wel games, waar je of om kan lachen of om kan schateren. Maar als ze er zijn, zijn het meestal adventures of games van Lucasarts. De tijden veranderen, games veranderen, maar in de industrie van de RTS games en de FPS games, is realiteit tegenwoordig belangrijker en moet de gameplay zelf genoeg zijn om je het spel leuk te laten vinden. Ik mis de slappe lach van een goed geplaatste one-liner of onwijze animatie van bijvoorbeeld vechtende kippen. Games van tegenwoordig, zijn even lachwekkend als een koe met klompen, Been there, seen that... and oh my god... heard that joke a thousand times!!