Kunstenaar Kode Abdo, ook wel bekend als Bosslogic, trapte woensdag af met een livestream waarin hij de omgeving voor het nieuwste deel in de langlopende serie in elkaar knutselde. Hij begon met een leeg canvas, maar al gauw werd duidelijk waar het heen ging. Een woeste zee met boten, een vernield kasteel met vechtende mensen: dit ging over vikingen. Dat was niet zo moeilijk te gokken, aangezien de geruchten over deze setting al maanden de ronde deden.

Het werd een livestream van maar liefst acht uur. Om twee uur ‘s middags begon ik vol goede moed met kijken, maar op een gegeven moment heb ik de stream maar naar mijn telefoon verplaatst, om af en toe een blik op te werpen tijdens het gamen (ik bedoel ‘thuiswerken’). Mijn aandachtsspanne is tijdens die acht uur wild op en neer gegaan, van ‘verveling’ naar ‘bewondering’ naar ‘mind blown’, en weer terug.

Aangezien de chat was gevuld met spoilers voor The Last Of Us 2, heb ik niet echt meegekregen hoe de kijkers reageerden. Zelf vond ik het een prachtige manier om iets aan te kondigen. Het duurde de hele dag, je kon het lekker als behangetje op de achtergrond aanzetten, en uiteindelijk rolde er een bijzonder kunstwerk uit. Het was misschien nog leuker geweest als er iemand commentaar bij had gegeven, een beetje suffig en Bob Ross-achtig. Maar goed, daarvoor hadden we onze eigen stream met Lucas en Cody.

Het enige minpunt is dat die ellenlange stream eindigde in een grote domper. Met zoveel kijkers en zo’n lange aanloop, dacht ik dat er een enorme climax zou komen. We kregen uiteindelijk alleen de onthulling van de naam en de mededeling dat de volgende dag een trailer gedropt zou worden. Ja hallo, na acht uur kijken had ik op zijn minst direct die trailer verwacht.

Het verschijnen van de trailer op donderdag voelde daardoor een beetje vlak. Het was een prachtig filmpje, maar duidelijk cgi, zonder enige gameplaybeelden. Ik voelde dat er eigenlijk een E3-persconferentie bij hoorde om naar te verwijzen, maar die gaat natuurlijk niet door. De trailer bevatte geen informatie, die moesten we later uit een persbericht vissen.

Zo lezen we dat je weer kunt kiezen uit een mannelijk of vrouwelijk personage en dat de game eind dit jaar uit moet komen op zowel de huidige als de nieuwe generatie consoles. Ook zijn er wat vernieuwingen te bespeuren: je kunt als viking nederzettingen bouwen in Engeland, met twee wapens tegelijk vechten en grote rooftochten uitvoeren.

Waarschijnlijk denk je nu hetzelfde als ik: huh, is dat nieuw dan? Ik kon me eerlijk gezegd niet herinneren of je al met twee wapens kon vechten, en een rooftocht klinkt als wat ik al de hele tijd doe in die games: grote hordes vijanden afslachten. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Valhalla ongeveer hetzelfde zal doen als voorganger Odyssey. Vikingen staan bekend om hun boten, dus ongetwijfeld gaan we weer rondvaren in een gigantisch stuk van de wereld, met overal om ons heen missies van wisselende kwaliteit.

Dat klinkt misschien negatief, maar niets is minder waar. Ik hou van Assassin’s Creed Odyssey. Het is zo ongegeneerd een videogame. Een lijst met doelen om te voltooien, een reeks xp-metertjes om te vullen en een zooi loot om te vergaren. Het is bezigheidstherapie, maar dan op een gigantische schaal in een epische omgeving.

Het begint dan ook gelijk weer te kriebelen. Van mij hoeft er helemaal niet veel vernieuwd te worden. Diezelfde game, met een paar extraatjes, in een groot vikingjasje? En dan ook nog een extra mooi jasje, door de nieuwe generatie consoles? Prima, kom maar door!

Het enige probleem is alleen dat ik Odyssey nooit heb uitgespeeld. Ik weet het, ik heb inmiddels anderhalf jaar de tijd gehad, maar het is typisch zo’n game die na veertig uur ineens in mijn backlog belandt. Daar kom ik later nog wel aan toe, denk ik bij mezelf, maar dat komt er dan nooit meer van. Laat staan dat ik de vele tientallen uren aan extra content die het afgelopen jaar is toegevoegd, ooit zal voltooien.

Die gedachten zitten helemaal achterin mijn brein, bedolven onder hype voor een nieuw deel. Wat is het toch een slimme zet geweest van Ubisoft om Assassin’s Creed niet meer jaarlijks uit te brengen. Voor de casual fan als ik, is het lang genoeg geleden om weer zin te hebben in een frisse omgeving en de minpunten te zijn vergeten. Ondertussen kan Ubisoft de die-hard fans prima een jaar bezig houden met DLC.

In het verleden raakte ik de serie helemaal zat. Ik heb Syndicate bijvoorbeeld nooit gespeeld, ook al hoorde ik er veel goede verhalen over. Ik kon mezelf er niet meer toe zetten. Nu ben ik helemaal aan boord voor een nieuw deel, en kan ik mezelf bijna laten vergeten dat ik de vorige halverwege heb weggelegd. Noem mij maar Erik de Viking!

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen.