Bijna alle topgames hebben een hele goeie sfeer. Dit veroorzaakt dat je helemaal het spel 'ingezogen' wordt en niet meer wilt stoppen. Paar voorbeeldjes? Half-Life, Monkey Island serie, Blade Runner etc. Hier is uit op te maken, dat sfeer een belangrijk aspect in een game vormt. Toch wordt er door reviewers vaak weinig aandacht aan besteed, en eigenlijk hoor je er sowieso erg weinig over. Hoe komt dat toch? En hoe wordt sfeer in een game gecreëerd?

Veel mensen merken niet dat een game een bepaalde sfeer heeft, alleen onbewust. Men zegt altijd 'Wauw! Ik wordt helemaal in de game meegezogen, zo spannend is het!'. Spanning is hier de directe oorzaak. Indirect komt dat natuurlijk door de sfeer! Die creëert de spanning.

Uiteraard verschilt de 'belangrijkheid' van sfeer per genre. Een echte actie First Person Shooter heeft veel minder sfeer nodig dan een RPG of adventure. Toch hebben ook Quake 3 en Unreal Tournament een bepaalde sfeer. De 'rock-achtige' muziek van UT maken de actie nog sneller om maar eens wat te noemen.

De sfeer van games ontstaat door verschillende aspecten. Eén daarvan is het geluid. Iedereen kent natuurlijk wel de spannende muziekjes uit horror films. Zodra er dé man met dé bijl op de hoek staat te wachten op een onschuldig slachtoffer, wordt de muziek harder en opzwepend. Onbewust maakt deze muziek zo een invloed op jouw, dat je op het puntje van je stoel zal belanden. Pas hiermee wel op, want de grond kan soms best wel pijnlijk zijn, ook al is de hoogte maar 30 centimeter…(gelukkig spreek ik niet uit ervaring ). Dit soort effecten worden tegenwoordig ook in games gebruikt. De muziek verandert per omgeving en vooral per actie. Het soort muziek heeft hier uiteraard ook invloed op, zoals het al eerder genoemde Unreal Tournament.

Natuurlijk is er nog meer dan geluid en muziek dat invloed heeft op sfeer in een game, hoewel deze natuurlijk erg belangrijk is. De graphics zijn hier minstens even belangrijk voor. Vooral de kleur en helderheid van de graphics zijn hier heel belangrijk in. Neem nu een spel als The Devil Inside, een horror game. De sfeer is hier niet echt perfect door de cameraman die altijd met je meeloopt, maar toch heeft de game een speciale look en feel die zeker goed aansluit bij het doel van de game, namelijk jou een aantal spannende uren speelplezier geven.

Allereerst de omgeving van 'The Devil Inside', de game speelt zich namelijk af in een echt spookhuis. Een half verroest hek en een grote muur om het huis dienen als grens voor de hele grote tuin, die vol met zombies zit. Het huis is enorm spooky mede door de spinnenwebben, een vervallen zwembad voor het huis, een oude, grote, houten deur en veel kapotte spullen die er uitzien of ze jaren niet gebruikt zijn.

Dan kom je gelijk ook bij een ander punt terecht, stereotyperingen. Zodra je aan een spookhuis denkt, denk je aan spinnenwebben. Zulke stereotyperingen komen erg vaak terug in games en films. De maffia baas met een sigaar in z'n mond, en nauwelijks verstaanbaar is en met een schorre stem iets tegen je bromt is ook zo een voorbeeld.

Kleuren bepalen de complete look en feel van een game. De kleuren van eerder genoemde game zijn allemaal erg donker, en het speelt zich natuurlijk in de nacht af. De kleurcontrasten zijn ontzettend laag, alle kleurtinten lijken erg op elkaar en veel objecten zijn niet van elkaar te onderscheiden.

Een ander voorbeeld, en iets heel anders, is de Monkey Island serie. Deze serie heeft altijd een cartoon-achtige sfeer gehad. Dit vooral door de duidelijke kleurcontrasten met heldere graphics. Deel 4 is zoals iedereen weet nu ook in de maak, en deze wordt 3D. En daar, vinden veel mensen, gaat Lucas Arts de fout in. Dit zou heel de sfeer, die in de rest van de serie zo goed is, verzieken.

BULLSHIT, is mijn mening (kort maar krachtig ). Natuurlijk kan het verziekt worden, maar dat had net zo goed in 2D ook gedaan kunnen worden. Kijk nu eens naar de verschillen tu en Monkey Island 1 en deel 3:

Dat moge toch duidelijk zijn? Elk spel moet gewoon met zijn tijd mee gaan. Anders wordt het gewoon als meer van hetzelfde gezien. De graphics in MI1 kunnen moeilijk gebruikt worden in deel 4. Kijk ook eens naar Guybrush Threepwood, hoe erg die veranderd is in de loop der jaren! Zo is het nou eenmaal in de wereld van de games. Lara krijgt ook steeds grotere borsten, geen fan die daarbij klaagde overigens . De mensen moeten gewoon wat meer open staan voor 3D, dit is het jaar 2000 mensen! En buiten dat, waarom koop je anders een GeForce 2 GTS voor meer dan 1000 gulden?

Tot slot hebben de filmpjes ook invloed op de sfeer die gecreëerd wordt. En eigenlijk op dezelfde manier als de graphics, door de kleurcontrasten en dergelijke. Vandaar dat ik hier ook niet verder op in zal gaan, aangezien ik al aardig wat gezeurd heb .

Het laatste aspect tenslotte is de verhaallijn. Op zich heeft het verhaal geen directe invloed op de sfeer. Maar toch kunnen veel mensen (including me) helemaal worden 'absorbed' met een goed verhaal. Uiteraard hoort daar ook een goed voorbeeld bij; Half-Life (what a surprise ). Het verhaal heeft een 'ik wil verder spelen' functie in deze game (net als elke goede game). Het gevoel dat je opgesloten zit in een gebouw, vol met gemuteerde mensen, en dat er buiten een enorm leger op je staat te wachten (met al evenmin goede bedoelingen), dat geef een ongelooflijke spanning en kick (toch?). Hierdoor creëer jij voor jezelf al een leuk sfeertje.

Moraal van het verhaal: sfeer wordt niet verpest door het converteren van 2D games naar 3D en let voortaan beter op de sfeer van een game, zodat je nog meer van een game kunt genieten!

PS. Excuse me als ik het woord 'sfeer' iets teveel heb gebruikt Maar daar gaat het artikel dan ook over?