Crowdfunding is hot en als je Tim Schafer heet, dan is je project slechts afhankelijk van gezond verstand bij de crowd in kwestie. Ouya doet ook een beroep op het betere deel van onze grijze massa, met de belofte Android-gaming naar de huiskamer te brengen. Het bedrijf neemt het woord console veelvuldig in de mond en tovert als - vrijwel enige - argument een controller tevoorschijn. Het vierkantje kastje lijkt ertoe te doen maar niets is minder waar: elk Android-apparaat met softwareversie 4.0 (Ice Cream Sandwich) of hoger ondersteunt controllers en in veel gevallen HDMI-uitvoer. Een quad-core Tegra 3 processor is leuk, maar tevens standaard in nieuwe Android-tablets en telefoons. Wat was ook alweer de insteek? Oj a: gamen! In de huiskamer. Net als vroeger.

Het mobiele voorbij

Mobiel gamen is populair en godzijdank voorbij de Angry Birds-fase gegleden. Android is klaar voor straffe competitie met iOS en lower end consoles van een aantal generaties terug (sorry, Wii). Hoewel ontwikkelaars nog steeds liever voor Apple’s systeem programmeren (met een vaststaand aantal resoluties en gezond ecosysteem) biedt Android meer mogelijkheden voor de minder casual of zelfs minder mobiele gamer. Ouya lijkt zich op deze niche te storten, met een mooi vierkant kastje en een controller die momenteel helemaal tot perfectie wordt ontworpen.

Helaas kleeft er een nadeel aan die glimmende controller: het ding genereert zoveel aandacht dat mensen interesse omzetten in zoekopdrachten (bluetooth controller Android) en tot de conclusie komen dat controllers op elk Android-apparaat met softwareversie boven 4.0 werken. Zie daar het eerste probleem. We kunnen het natuurlijk voor de illusie een Android-spelcomputer blijven noemen maar laten we wel wezen: het is Android, een wijd verspreid systeem op telefoons, tablets, koelkasten en ga zo maar door. De op stapel staande Ouya-shop emuleert het spelcomputeronderdeel softwarematig en zal games bevatten die ook elders te grabbel liggen.

"De échte hits speel je niet op je tv;
je lanceert vogels vanaf je toilet."

Déjà vu

Heeft je telefoon of tablet een HDMI-uitgang, dan game je dus net zo gemakkelijk vanaf de bank op jouw toestel. Een controller koop je voor een tientje uit een Chinese shop. Toegegeven, zo’n kastje met chromen afwerking is mooi en de hardware indrukwekkend voor mobiele standaarden maar verdiep je vooral eerst in de games voor Android: zijn ze het waard? Het regent in forums (over Ouya) reacties over SNES, NES, Mega Drive- en Game Boy emulatoren -- er zijn talloze te vinden ook in Google Play - maar zijn nostalgie en oude gamegewoontes relevante argumenten? Ouya stelt heel duidelijk dat ze Android naar de TV wil brengen, maar moeten we dus zoals 20 jaar geleden op vrijwel dezelfde wijze achter de buis kruipen? Ouya’s Uhrman speelt in op vertrouwde gewoontes als ze zegt dat we zijn opgegroeid met tv-schermen (waarop alles groter en intenser is) maar zijn emulatoren en mobiele games intens genoeg?

Games als Dead Trigger en Shadowgun zijn prachtige voorbeelden van hoe het niet moet als het om de console ervaring op mobiele toestellen gaat. De games bieden consolegraphics doch mobiele gameplay, wat de schizofrenie in het mobiele landschap alleen maar benadrukt. De échte hits speel je niet op je tv; je lanceert vogels vanaf je toilet.

De consolemogelijkheden van Android zitten dus feitelijk opgesloten in dat mobiele ecosysteem en zijn volledig afhankelijk van ontwikkelaars. Zo’n afhankelijkheid kan een start-up de das omdoen.

Kickstartersucces nekt concept

Nog een probleem: met 5 miljoen dollar heb je een start-up maar nog geen bedrijf met professionele productiemogelijkheden, ofwel fabrieken en werknemers in landen zonder vakbonden. Bij de “pledge voor $ 99 or more” op Ouya’s pagina lezen we: “we’re figuring out how many we can make”.

In de spelregels van Kickstarter staat echter duidelijk vermeld: “starting a business does not qualify as a project” en “a project is not open-ended”. Toch spreekt Uhrman veelvuldig over de huidige designfase in Kickstarter en mogelijk nieuwe delen van het proces ná crowdfunding. Hierdoor blijft de volgende vraag bestaan: krijgen de 40.000+ donateurs hun Androidkastje in maart 2013? Kan een start-up die nu nog in de designfase zit, binnenkort (liever nu al) 10.000 eenheden per maand produceren?

 

Control issues

Wat Ouya - het concept - ons feitelijk vertelt is eenvoudig: koop een controller en je waant je een gamer met Android. Het kastje mag mooi zijn; het voegt echter niets toe. Geloof je wél in het project en heb je zelfs al een pre-order geplaatst (wat het geval is bij donaties vanaf 95 dollar) dan ga je een onzekere tijd tegemoet. Ouya zit namelijk in een plakkerige overgangsfase van designbureau naar producent.

Een ander kenmerk van Android verzwakt Ouya’s potentie als losse gamebak: ontwikkelaars voor het platform richten zich op de massa en maken daarom de games voor zoveel mogelijk apparaten beschikbaar. Het resultaat: jij zit straks (okee, laten we eerlijk wezen; pas ver in 2013) voor de tv met je controller in de hand, terwijl anderen hetzelfde doen met een losse controller en hun telefoon (desgewenst in de tv geplugd). Of denk aan de Android tv-sticks die overal opduiken; ze kosten 50 euro en lenen zich eigenlijk nóg beter voor Android-gaming op het grote scherm. Zo’n stick mag dan ‘slechts’ 1 Ghz met een single core processor hebben; het is plugger en player dan Ouya ooit zal zijn. En reken maar dat 99% van alle games gewoon werken op zo’n configuratie.

Ouya belooft 80.000 ‘consoles’ te verschepen in 8 maanden, wat een redelijke uitdaging lijkt. Daarna zal bij de niche waar de start-up zich op richt wellicht het kwartje vallen: dit is geen moderne spelcomputer. Over levensvatbaarheid hoeven we niet zozeer te spreken, want Android heeft zich reeds bewezen. Het is meer de vraag of je gaat gamen op een bakje aan je tv, laat staan elders (koelkasten, wasmachines en drogers met Android?). Ouya verplaatst slechts het besturingssysteem naar een kastje met een moderne joystick.

Accepteer jij Ouya als console of ga je gewoon op zoek naar een glimmende controller en een HDMI-kabel?

Over de auteur: Merijn de Boer schrijft voor Softonic, Europa’s grootste downloadsite (Barcelona). In z’n vrije tijd schrijft hij boeken, bouwt hij hutten van tablets en herschrijft hij ideeën voor de perfecte mobiele indiegame met zombies, ninja´s, piraten én gevogelte. Volg Merijn op Twitter via @onlinemerijn