Quickscopen in Call of Duty, microtransacties in Forza of al die vier uur durende campagnemodi van tegenwoordig; het is erg verleidelijk om door dergelijke frustraties een blik op het verleden te werpen. Vroeger waren games nog echt moeilijk, konden mensen nog genieten van een headshot en kon je wonderbaarlijk genoeg nog samen op de bank een spelletje spelen. Het maakt daarbij niet uit naar welke precieze tijdlijn ‘vroeger’ refereert, er is altijd wel iets dat in je herinnering beter was dan nu.
Het gouden tijdperk?
Het is de essentie van nostalgie. Juist bij teleurstellingen over het heden, voelt het verleden als het gouden tijdperk. Vaak slaat dat niet alleen op de games, maar ook op de verdere context. Iets kleins als de riedeltjes van Mario kunnen je bijvoorbeeld al terug doen verlangen naar die stressloze tijd als kind, zelfs al was die tijd eigenlijk helemaal niet zo bijzonder.
Dat laatste doet er niet toe: de crux van nostalgie is dat positieve herinneringen veel langzamer verdrongen worden dan de negatieve. Het bijzondere en fijne gevoel van nostalgie wordt veroorzaakt door de totale dominantie van positieve gevoelens. Een roze bril-effect is vrijwel onvermijdelijk.
Was vroeger namelijk echt alles beter? Natuurlijk niet. Veel hedendaagse frustraties zijn weliswaar puur van deze tijd, maar het verleden had met zijn eigen problemen te kampen. Het handmatig invullen van je IP-adres, het moeten blazen in cassettes om je game op te starten of het opschrijven van cheatcodes om je voortgang bij te houden; zo fantastisch was dat allemaal niet. Het is echter totaal geen probleem dat nostalgie voor een verdraaid beeld van het verleden zorgt. Iedereen heeft het recht om te genieten van zijn eigen herinneringen.
Misbruik
Het probleem ligt ergens anders. De game-industrie maakt namelijk maar al te graag ‘misbruik’ van nostalgie en buit het idee uit dat positieve herinneringen domineren. HD-remakes, reboots of schaamteloze overzettingen zijn aan de orde van de dag en de gamer houdt zichzelf voor de gek door die games te spelen onder het mom van nostalgie. Het is je reinste verkrachting. Nostalgie is namelijk een impliciete emotie en kan ouderwets gamedesign onmogelijk verbloemen. Zo is het toch onmogelijk om met droge ogen te stellen dat Carmageddon nu nog leuk is om te spelen?
Expliciet gemaakte nostalgie is niks meer dan een keiharde confrontatie met je eigen herinneringen. Ik merkte het zelf toen ik de HD-remake speelde van Metal Gear Solid 3. Ik kon me nog steeds door de game worstelen om te genieten van het ontroerende, meeslepende en overtuigende verhaal, maar ik fronste telkens weer om de statische gameplay. In mijn optiek was Metal Gear Solid 3 de beste game ooit gemaakt, maar aan die waardering begon ik ineens te twijfelen. Laatst zag ik ook Final Fantasy VII op Steam voorbij komen, maar die aankoop durfde ik niet aan.
Of ben ik nou gek?
Het kan ook gewoon aan mij liggen. Misschien ga ik gebukt onder mijn eigen bekrompen gedachtes. Als een van de jongste redactieleden onttrek ik me bijvoorbeeld altijd van nostalgische gesprekken over games die op mij overkomen alsof ze uit het stenen tijdperk komen. Dat ik games een warm hart toedraag is eigenlijk niet te herkennen. Ik heb geen gamecollectie en hoesjes zijn voor mij slechts die plastic dingen waar een spel in zit. Ik geniet van mijn games als ik ze speel en laat de rest vervolgens aan mijn herinneringen over. Zelden speel ik games meerdere malen uit of start ik een oude game op.
‘Nieuw is beter dan oud’ is mijn motto als het om games en technologie gaat. Mijn nostalgische gevoelens houd ik graag impliciet. Die remakes van de oude Final Fantasy’s kunnen me gestolen worden. Ik kijk veel liever uit naar Final Fantasy XIII-3 of XV, ook al zouden ze teleurstellen. In mijn optiek moet nostalgie gewoon nostalgie blijven; een bijzondere en gezonde emotie die mensen door een roze bril naar het verleden laat kijken. Games uit het verleden moeten simpelweg in het verleden blijven.
Reacties op: Liever nieuw dan nostalgie - 'Nu is alles beter'
Ludwig
Stel je propt de gameplay, geluid en grafische dingen van nu in games van toen dan was die game nog beter geweest. Dus nee games van toen waren niet beter in geen enkel opzicht.
Panzermeister
Blijkbaar hadden die games meer impact.
SuCCeSSoR
Beter is in 99 van de 100 gevallen een gevoel en daarmee dus zelden kwalitatief van hoger niveau.
Wat ik dus wil zeggen is dat 'beter' voor iedereen anders is en daarmee ook iedereen gelijk kan hebben.
Je stelling 'dat het onmogelijk is om met droge ogen te stellen dat Carmageddon nog leuk is om te spelen' is dus klink klare onzin en tegelijkertijd heb je je eigen gelijk want het valt immers niet in jou beeld van 'beter'.
Ikzelf speel nog met regelmaat Carmageddon op m'n iPhone of iPad en kan daar nog steeds van genieten en dat kan ik met droge ogen zeggen. Deze mening ontkracht jou stelling dus en ook ik heb mijn eigen gelijk.
€0,02
Bonecrusher1973
Zonder verleden geen toekomst, kijk bijvoorbeeld naar een ontwikkelaar als Naughty Dog, hoe zijn die wel niet gegroeid met een paar flutgames, daarna crash op de PS1, Jak op de PS2, Uncharted op de PS3 naar uiteindelijk de GOTY van 2013 The Last of Us…
Verder zijn er massa's games uit het verleden die nog steeds even leuk zijn om te spelen, geef me een SNES met Contra III, Mario, Castlevania of Street Fighter 2 en ik ga meteen weer knallen, die hardcore gameplay is nog steeds solide en wordt ook nog steeds in de moderne games toegepast.
Cryptical
De vraag is niet zozeer of games vroeger beter waren dan nu. De vraag is wat sommige games vroeger beter deden en wat we daar nu van kunnen leren om toekomstige games beter te maken. Tegelijkertijd is de vraag ook wat hedendaagse games nu beter doen dan vroeger, en daar ook van leren.
Dus nee, ik kan het niet met je eens zijn. Call of Duty 4 mag dan bijvoorbeeld nog niet zo heel oud zijn, maar laat mij kiezen tussen Ghosts en CoD 4, en het is vrij makkelijk kiezen voor mij. Laat mij kiezen tussen Diablo 3 en Diablo 2, en ik kan niets anders dan kiezen voor Diablo 2 (in ieder geval toen ik Diablo 3 ging spelen. Weet niet in hoeverre de patches het verbeterd hebben). Idem voor Sim City 4 vergeleken met Sim City (2013). Dat heeft vrij weinig met nostalgie te maken. Dat heeft te maken met minder waarde hechte aan graphics ten opzichte van gameplay. En die gameplay, die was in veel gevallen vroeger beter. Net zoals het in veel gevallen nu beter is.
Megaman20XX
Megaman20XX
Ludwig
Dus jou'n reactie slaat op dubbel zo veel stront.
Ludwig
Megaman20XX
Noble7
SuperG
Ik ben PC gamer geworden van af mijn 20 en multiplarform gamer.
Heb fun gehad met Doom en Quake. Maar als je nu met zoiets komt kijk ik er niet naar om.
En ID soft en JC zijn gewoon die eerste gen dev die opertunitie hadden om de game industrie op gang te brengen. En toen het pas begon ook genres starten.
Zoals Space game Elite.
Maar er speeld meer mee. Men vind de games van nu minder. Nou fout. Die zijn nog atijd goed. Maar voor de massa.
Die ouwe spul was er gemaakt door nerd maar ook voor nerds en daarmee difficultie zeer hoog en zeer ontoegankelijk. Dit houd in die ouwe veteranen gamers die meer op diezelfde golflengte zitten als die developers. Tja dan hadden die een uitdaging die bij hun past.
Toen kost game deven geen hol het begon bij het aller begin met one man team die in asemler proggen en de eerste decade niet meer dan team van handvol mensen. Je had dan genoeg aan zeer elitaire publiek van nerds die de early adopters van PC waren.
Nu is het gericht op de massa de grote budged maakt games afhankelijk van massa publiek.
Dus voor 90% van de blockbuster gamen zijn de games van nu beter en te doen ipv die ouwe spul dat er niet uit ziet maar je al snel midgame vast loopt of massaal voor cheats moet gaan.
In de indie scene kan kan men zich nog meer richten op casual maar ook op niche publiek. Vooral de grotere independand studio.
Zo komt er nieuwe Elite . Elite dangerous.
Daar bij kickstarter is budged beperkt genoeg om games voor niche markten te maken.
The Chosen One
polobow
Maar nu de industrie groter is, richten veel en veel meer bedrijven op een groter publiek. Oftewel: Simplificeren voor de grote massa. Spellen makkelijk en toegankelijker maken, voorgekauwde verhalen en (soms) overbodige tutorials, tegenwoordige microtransacties voor degene die 'te weinig tijd hebben' (ugh), ga zo maar door. Dit alleen om meer geld te verdienen.
Het is erg begrijpelijk dat ze dit doen, want anders kunnen die grote bedrijven moeilijk blijven bestaan (zover ik weet). Het is alleen jammer dat het ten koste gaat van de kwaliteit van het spel gaat.
Teknootje
Terwijl als je nog niet zo lang mee gaat, dat meer games op je overkomen als vernieuwend. Omdat het voor jouw dan iets nieuws en/of origineel is.
Aquemini
Cryptical
brandonW
Panzermeister
ems
Ik heb de rest van de tekst niet gelezen maar ga er voor het gemak maar vanuit dat het excuses waren voor deze uitspraak.